De jongen met de littekens

24

Na de lessen liepen we naar de leerlingenkamer alles was wat anders zonder Remus: geen slimme raad meer tussendoor.

Zijn rustige warme stem waarmee hij je in een oogwenk kon laten kalmeren ik had zen stem nodig want ik was nerveus tot en met.

Ik hoopte zo dat alles goed ging met hem dat er niks ernstig was en alles stabiel,in gedachten verzonken plofte ik neer op een bank.

Sirius ging met zen hand door men haar en plofte dan naast mij op de bank één arm werd soepel om me heen gelegd.

Ik liet men hoofd tegen zen schouder rusten ik was moe maar zou hoe dan ook langs gaan bij Remus.

Lily,James en Peter zaten de bank tegenover ons Lily staarde naar buiten terwijl James over haar haren streelde.

Iedereen was stil en moe het was ook geen pret van een dag veel praktijk lessen en die maken je nu eenmaal moe.

Tijdens het avondeten probeerde ik genoeg energie op te doen voor naar Remus te gaan ik was half vampier maar toch sliep ik wel.

Ik nam nog een extra reep chocolade mee met de gedachte die aan Remus te geven hij zou er vast blij mee zijn.

Die avond smeekte Sirius weer dat ik bij hem zou liggen met lichte tegenzin nam ik plaats in zen armen.

Hoe zou ik hier uit raken zonder dat hij het zou merken?

"Slaapwel.."zei hij zacht hij drukte zijn lippen op men warrige kruin en liet zen hoofd weer op het zachte kussen rusten.

"Slaapwel"zei ik zacht,ik sloot even mijn ogen om daarna wat later weer wakker te worden met vier slapende mensen om me heen.

Ik slikte even toen ik doorhad dat Sirius zen armen nog steeds om me heen lagen.

Bijtend op men lip verlegde ik voorzichtig zen armen,zo stil mogelijk nam ik de reep uit de lade en sluipte zowat de kamer uit.

In de leerlingenkamer blaaste ik men ingehouden adem uit en zuchtte derna opgelucht dit was me al gelukt.

Met meer moed dan ik mezelf had voorgesteld liep ik de leerlingenkamer uit de gangen op naar de ziekenzaal.

De gangen waren stil donker en verlaten krullerige schaduwen van bomen sierden de grond waar ik rustig over heen liep.

Opeens kwam er een vaag figuur van een kat tevoorschijn mijn maag draaide rond ..Vilder zen kat.

Snel dook ik achter een muur in de hoop dat het beest met de rode ogen me niet zou zien.

De schaduw werd steeds groter en even later zag ik de kat naast me voorbij lopen ik hield men adem in tot ik ze uit het zicht verloor.

Na even stak ik men hoofd om de hoek om te kijken of de kust veilig was nergens was een kat te bespeuren.

Ik zuchtte opgelucht en kwam uit men schuilplek weer de donkere gang op.

Ik zag er vast raar uit met men slaapkleedje en men schoolschoenen ze blonken ook in het maanlicht.

Geritsel klonk er achter mij geschrokken keek ik om niks er was niks te zien.

Ik moest alert blijven ik sloeg mezelf twee keer op men beide wangen om me wakker te houden.

De klok gaf aan dat het 3 uur in de nacht was met moeite kon ik een geeuw onderdrukken meteen na mijn geeuw klonk er weer geritsel.

Snel draaide ik mijn hoofd weer niks te zien vreemd ik bleef even stil staan en concentreerde me op de plek waar het geluid vandaan kwam.

Niks te zien alles leek vrij normaal ik fronste even en zette men wandeling verder in de Ziekenzaal zag ik nergens licht branden.

Fijn was dit dacht ik voorzichtig nam ik men toverstok uit mijn kous "Lumos.."fluisterde ik zo zacht mogelijk.

Een klein lichtje kwam tevoorschijn uit de punt van men toverstok ik hield het voor me uit en keek snel nog achter mij niks te zien.

Zacht liep ik de ziekenzaal binnen zoekend naar de warrige kruin van Remus.

Ik overliep alle bedden en uiteindelijk helemaal vanachter in de ziekenzaal zag ik hem liggen vredig sliep hij op zen zij met zen rug gericht naar alles rondom hem.

Even glimlachte ik het was me gelukt hierheen te komen en Remus te vinden!

Heyy sorryyy sorry sorry
Voor het superlange wachten!!
School is kutttttt en neemt al men tijd in beslag😠
Ik doe erg men best om nog wat te schrijven vandaag heb ik in de studie heel wat geschreven 😄

Kuss Moons