De jongen met de littekens

21.

Het dessert verscheen op tafel maar Remus had nog steeds niks gegeten.Ik nam een reep chocolade en legde die op Remus zen bord neer,hij keek op.

"Eet teminste chocolade Rem"zei ik ,langzaam nam hij de reep chocolade en beet er een stukje van."Hemel toch?"zei ik , hij glimlachte flauw "altijd"zei Remus en hij nam nog een hapje.

"Zullen we gaan?"vroeg James we knikten ik was blij want Remus had tenminste al de helft van de reep opgegeten.

We stonden op en liepen allemaal de Grote zaal uit "zullen we naar de leerlingenkamer gaan?"vroeg Peter.De anderen knikten "ik moet nog is naar Albus ik zie jullie nog wel"zei ik ze keken me verward aan.

Uiteindelijk knikten ze en gaf Sirius me een kus op men wang ik bloosde "tot zo"zei ik "tot zo".Hij nam nog men hand maar schrok van het verband "wat is er gebeurd?"vroeg Sirius bezorgd."Leg ik later wel uit"zei ik snel hij knikte en glimlachte ik glimlachte terug en liep richting Albus.

"Zak met zuurtjes"zei ik en de feniks draaide en ik kon het trapje op.Ik klopte aan en hoorde "binnen" ik opende deur en liep zen kantoor in.Albus zat neer op zen grote oude stoel en Edward stond voor zen bureau."Edward"zei ik blij ik snelde naar hem toe en knuffelde hem.

Even trok ze zich niks aan dat hij koud had ,zij was ook koud maar niet volledig.

"Dag zuster"zei hij formeel ik keek hem fronsend aan "Leentje dan"grinikte hij.Ik glimlachte en knuffelde hem nog is stevig.

"Wat fijn die liefde tussen jullie,maar we moeten wel aan de slag!"zei Albus.We draaiden ons naar hem toe "jullie mogen naar het binnenplein gaan daar staat er een standbeeld daar staat er oud schrift op en jij moet dat leren Lene"zei kalm

Ik knikte "tjop tjop je hebt niet de hele nacht"zei hij  Edward lachtte en liep voorop naar de deur.

Eenmaal buiten zen kantoor moest ik het overnemen hij had geen idee waar hij was en hoe de gangen en trappen hier zaten.

Onderweg werden we aangestaard en kwam er gefluister van overal zelf heer Hendrik keek ons fronsend aan.We liepen haastig door naar het binnenplein toen we buiten kwamen was het al aardig donker.

We gingen zitten voor het standbeeld en bestudeerden het oud schrift."Is dat niet latijn"zei Edward ik keek is goed naar de tekst "ik denk het"zei ik.

En ja het was latijn.Er stond morituri te salutamus we hoorden een wolf huilen Edward keek lustig op."Is dat een wolf"zei hij met vol lust langzaam knikte ik hij grijnsde.

"Nee Edward jij gaat niet men vriend vermoorden!"zei ik "wat?''zei hij verward."Hij is een weerwolf en je doet hem niets aan!"zei ik.

Edward knikte "oké dan".Even dacht ik aan Remus maar ik moet me op de tekst focussen.

Eindelijk hadden we de tekst gevonden en konden we zo een klein beetje latijn bij.De tekst was "Zij die gaan sterven groeten u" eigenlijk wel redelijk eng maar goed.

We liepen terug naar binnen naar Albus zen kantoor.

1000x sorry voor late en trage updates drukke dagen🙁
Ben volop bezig me schrijven nu😊
Ook aan in the moonlight ook zeker een aanrader 😉Nog veel leesplezier xx
❤❤