De jongen met de littekens

27

Ik werd tegengehouden door niets..

Er was niets te zien ik liep nogmaals een stap voorwaarts.

Een onzichtbare kracht hield me tegen.

Onzichtbaar..

Tastend naar stof liep ik weer naar voor en ja vrijwel meteen had ik het beet.

Niet veel later verscheen het ronde brilletje van James.

Men mond was al open om dingen naar hem te schreeuwen maar James snoerde me de mond.

Ik wou zen hand van men mond duwen maar men energie daalde steeds meer.

"Shhh straks betrappen ze ons"fluisterde hij in men oor ik knikte."Oke rustig blijven"zei hij zacht weer knikte ik zen hand moest er gewoon van.

"Beloofd?"vroeg hij zacht hevig begon ik te knikken even keek hij me aan.

Langzaam liet zen greep los en verdween zijn hand van men mond. Opgelucht nam ik adem James wenkte me mee.

We kwamen aan de deuren van de ziekenzaal "waar gaan we heen?"fluisterde ik snel.
"De leerlingenkamer duh.. anders worden we zeker betrapt!" het klonk gevaarlijk luid maar ik durfde er niet op in te gaan.Dat zou zeker te luid geweest zijn...

Zo stil mogelijk met James op kop liepen we de ziekenzaal uit.

Sluipend door de maanverlichte gangen met hoop dat de kat van Vilder ons niet zou betrappen.

Na een nachtelijke wandeling kwamen we eindelijk de leerlingenkamer binnen.Ik wou meteen naar boven en slapen maar James verpestte het en versperde me de weg.

"How how Lene niet zo snel!"
zuchtend rolde ik met men ogen en liet ik me op een bank vallen.
Het zal niet lang duren voor ik slaap dommel dacht ik.

James plofte voor me neer zen nieuwsgierige blik maakte me misselijk."Wat voor brief schreef je daar?"vroeg hij nieuwsgierig "een brief"antwoordde ik een geeuw ontsnapte uit men mond.

"Een brief.....waarom ben je eigenlijk bij Remus langs geweest we hadden je het afgeraden.."

"Ik was bezorgd.."mompelde ik James knikte "begrijp ik wel..we waren gewoon wat bang dat je eronder zou lijden je weet wel over Remus zijn toestand"legde hij uit.

"Mag ik nu wel langs gaan?"vroeg ik James knikte "van mij wel maar voor de andere zal het ook wel oke zijn.."mompelde hij.

Ik glimlachte dankbaar en James trakteerde mij snel op een glimlach terug.

"Maar nu ga ik slapen want ik ben doodop ook al ben ik een.." bijna ging het eruit zijn bijna had ik James mijn geheim verteld.

Hij keek al afwachtend voor een aanvulling op men zin " een..nachtmens" vervolledigde ik snel.

Hij grinikte "kom we zijn".
Opgelucht liep ik achter James aan de trap op nog steeds stil om de andere niet wakker te maken.

Sirius lag nog steeds vredig te slapen terwijl Lily haar armen alle kanten op lagen zeer lachwekkend maar we moesten stil zijn.

James verlegde voorzichtig Lily haar armen zodat hij er bij kon ik ging zo zacht mogelijk naast Sirius liggen.

"Slaapwel James"fluisterde ik snel toen ik hoorde dat hij eindelijk neer lag.

"Slaapwel Lene" hoorde ik even later.

Het werd een kleine nachtrust maar dankbaar sloot ik mijn ogen.

Hey everyone!
Sorry dat ik niks heb geplaatst op mijn verjaardag..
Wegens familie enz.. die langskwamen had ik niet zo veel tijd meer om te schrijven ..
Vandaag 16 november heb ik het eindelijk kunnen afwerken.

Ik mag niet meer op men gsm dus schrijf ik op de computer en dat gaat dus wat trager..

Maar goed ik doe erg men best voor jullie ook al gaat het nu stukken trager..

Ondertussen ben ik tijdelijk gestopt met 'In the Moonlight'.

Ik ga namelijk eerst dit boek afwerken dus nu ben ik volledig bezig met dit boek.Al mijn andere boeken dus mijn klads heb ik ook voorlopig stop gezet...

Waarom?Wegens tijdgebrek!School vraagt veel tijd en zo kan ik stukken minder schrijven dan vorig jaar!Geen paniek ik probeer zo snel mogelijk mijn ritme terug te vinden en zal dit boek zeker nog afmaken, en ik zal zeker nog nieuwe boeken maken.

Dikke merci voor alle steun!
Alle stemmen,reads en reacties!
En al mijn lieve lezers naturlijk!

Liefs Moons x