Bir sonbahar günü evimize gelen değişim öğrencisinin ikimizin de kaderini değiştireceğini, ikimizin hayatına yeni bir anlam katacağını hiçbirimiz beklemiyorduk. Ben, onun sayesinde saf sevginin nasıl bir şey olduğunu öğrendim. O ise bana verebileceğ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jungkook'un tüm eşyalarını benim odamın tam karşısında olan misafir odasına taşımıştık. Annem oraya güzel bir yatak ve dolap yerleştirmişti. Jungkook hiçbir şey gerekmediğini söylese de annem her gün gidip ona yeni eşyalar alıp eve getiriyor ve birlikte onu monte ediyorlardı.
Birkaç günün sonunda odasındaki eşyalar kendi 'öz' kızının odasındaki eşyaları geçmişti ve bu durum giderek kontrolden çıkıyordu. Annemi durdurmak neredeyse imkansızdı ve biz hala neden böyle yaptığını anlayamıyorduk.
"Sonunda bitti. Beğendin mi?"
Jungkook halının üzerinde bağdaş kurmuş bir şekilde oturmuştu ve annemi izliyordu. Annem ise alnından düşen teri elinin tersiyle sildi ve gülerek Jungkook'a bakmaya başladı. Jungkook da tıpkı ben ve babam gibi ondan biraz korkmaya başlamıştı.
"Evet, çok beğendim Bayan Park."
Jungkook göz ucuyla yerde duran tamamlanmış yeni çalışma masasına baktı ve sonra bakışlarını bana çevirdi. Benden yardım istiyor gibi duruyordu ama ben ona nasıl yardım edebileceğimi bilmiyordum.
Umutsuzca bakışlarını yere indirdiğinde ben de aynısını yaptım.
Son birkaç gün bunun dışında çok normal geçmişti. Jungkook artık gülüyordu ve bizimle rahat bir şekilde konuşmaya alışmıştı. Aynı zamanda hızla ingilizcesi de iyileşiyordu ve ufaktan bir aksanı oluşmaya başlamıştı bile. Bu onun için iyi olmuştu çünkü üniversitedeyken ben yanında değildim ve diğerlerini anlaması, diğerlerinin onu anlaması daha kolay oluyordu. Şimdiden birkaç arkadaş edindiğini biliyordum.
Üniversiteye gitmediği her dakikayı ise birlikte geçiriyorduk. Bazen dersi erken bittiğinde çalıştığım yere geliyordu ve benimle beraber yunuslarla ilgileniyordu. Onları besliyor, seviyor, oynuyor ve konuşuyordu. Balıklar ve diğer tüm hayvanlarımız ona alışmıştı ve o geldiğinde sevindiklerine dair sesler çıkarıyorlardı. Bu durum hepimiz için hem yeniydi hem de iyiydi.
Onun adına mutluydum ve gardımı tamamen indirmiştim. Acaba çabuk mu yumuşamıştım?
