Bölüm:4

115 3 0
                                    

*Çiçekçi*

~

YAĞMUR'DAN...

Gözlerimi açtığımda hastanedeydim. Her yerim ağrıyordu. Neler olmuştu ? Gözlerimin bulanıklığı geçene kadar bekledim. Aynı zamanda zihnimin bulanıklığı da geçmeliydi. Biraz sonra içeri bir doktor girdi.

"Günaydın Hanımefendi" dedi keyifle. Samimi adama baktım. Ne kadar mutluydu böyle.

"Nasıl hissediyorsun ? Bence gayet iyisin " dedi.

Birden bire olanları hatırlamaya başladım. Bir taksideydik ve kaza olmuştu. Korku ile doktora baktım.

"Arkadaşım iyi mi ?" Ona bir şey olursa ölebilirdim.

"Arkadaşınız mı ? Yanınızda gelen hanımefendiden bahsediyorsunuz sanırım.. Evet gayet sağlıklı. Yarın taburcu olursunuz " dedi gülümseyerek. Bir kaç şey not etti ve ben yorgunlukla gözlerimi kapattım. Uyumak istiyordum. Biraz sonra doktorun çıktığını anladım. Gözlerim kapalı öylece düşünüyordum. Gelmekle hata mı yapmıştık ? Çünkü daha gelir gelmez bir kaza olmuştu. Garipti !

Başım öyle ağrıyordu ki gözlerimi açmak zorunda kaldım. Etrafı zor görüyordum. Gözlerimi bir kaç kez kırpıştırdım.

Bir an garip bir ruhumu kapladı. Olur ya biri sizi izlerken hissedersiniz. İşte öyle bir his beni direk o yöne bakmamı sağladı. Camdan bir adam bana doğru bakıyordu. Garipseyerek ona baktım. Gözleri beni süzüyordu resmen. Ürkütücüydü.

Korkmama rağmen garip bir duygu ile ona bakmaya devam ettim. Gözleri bana değişik bir duygu ile bakıyordu. Kimdi bu adam ? Sanki bir yerlerden tanıdıktı. Hatırlamıyordum. Rüya gibiydi.

Bakışlarımı ondan çekemedim. Birşey ona doğru çekilmemi sağlıyordu. Bu sırada o hızla arkasını döndü. Ürkerek gözlerimi kırpıştırdım.

Uzaklaşarak beni şaşkınlığımla bıraktı. Ne tuhaftı.

Tuhaf, garip ama güzel.

Sanki ruhumu temizlemiş gibiydi. İçime bir dinginlik vermişti. Huzur gibiydi. Uykum gelmişti. Gülümseyerek huzurun kollarına kendimi bıraktım. Neler oluyordu bilmiyordum ama serin bir rüzgar gibi hoştu ve uykumu getiriyordu. Belki de serumun etkisiydi. Bilemiyordum ama mayhoş bir ruh haliyle uykuya dalmıştım.

*

Yarın sabah kendimi enerjik hissediyordum. Odama gelen Damla benden daha da iyiydi. Neşe ile bana baktı.

"Ayol bu ne hal ? Kalk hade " diye kahkaha attı. Aslında yorgun görünüyordu ama o neşeli bir kızdı. Hasta da olsa bunu bana belli etmezdi.

"Ben sevdim burayı. Otel yerine burda kalalım " dedim ve güldüm.

O da kocaman bir kahkaha patlattı.

"Kız bugün taburcu olcaz !" dedi. Biraz sonra hastaneden ayrılmıştık. Neşeyle koluna girdim.

"Ee ilk maceramız nasıldı ?" dedim gülerek.

"Bence iyiydi. Hemde bir stajyer öğrenci vardı bir görsen !" dedi ve güldü.

"Aa! Bana neden yaşlı adam düşmüş ?" dedim ve güldüm. Sonra birlikte bir taksi çevirdik ve otelimize doğru yol aldık. O günkü yolumuzu devam ettiriyorduk.

"Hemen işe başlamalıyız kız" dedim neşeyle.

"Banane ya daha yeni hastaneden çıktım ben " dedi.

"Sanki ben tatilden döndüm " dedim ve ona bir bakış attım. Bu bakışı iyi bilirdi.

"Yaa " dedi ama ben itiraz istemiyordum.

ROMAN KIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin