Bölüm:2

180 6 0
                                    

*Kaza*

~
YAĞMUR'DAN...

Saat gece 12 gibi otogara vardık.
İstanbul'un havası burnumdan ciğerlerime dolmaya başladı. Kocaman bir nefes çektim. Ağır bir kokusu vardı ama hoştu. Karnıma heyecandan minik ağrılar girmesine sebep oluyordu.

"Ee şimdi ne olacak Yağmur ?" dedi ağzındaki sakızının sesi ile birlikte Damla. Yavaşça ona döndüm.

"Ne gibi Damlacım?"

"İstanbul'a geldik. Peki şimdi ne yapacağız ?"

Düşündüm. Buraya gelmeden önce internetten bir otel rezervasyonu ayarlamıştım.

Bende olmasam...

"Tabikide önce otelde kalacağız sonra yarın ev tutmaya !" diye keyifle söylendim.

"Otel mi ?" dedi gülerek Damla.
"Kaç yıldızlı ?" sorusuyla yüzümü buruşturdum.

"Ne yıldızı Damla ya. Ben bankta bile yatmayı göze aldım sen ne diyorsun. Paramız neye yeterse o" dedim ve birlikte bir taksi aramaya başladık. Zaten otogarda fırsatını bulan taksiciler doluydu. Hemen bir tanesini çevirdim ve otelin adını ve adresini verdim.

Yarım saat takside kaldıktan sonra sıkılmıştım. Kimse konuşmuyordu. Heyecandan zaten konuşamıyordum. Bir ara şoförün olduğu tarafa odaklandım. Onu incelemek için. Ama bir anda gözüm hemen şoförün önündeki cama takıldı. Siyah ve lüks bir araba kırmızı ışık yanmasına rağmen bize doğru geliyordu. Birden korku bütün bedenime yayıldı.

"Dikkat edin !" diye bağırdım ancak süratle bize doğru gelen araba tüm gücüyle bize çarptı. Korku ile çığlık attım ve bütün İstanbul'un gece ışıkları gözlerimin önünden kayboldu.

*
UFUK'TAN

Süratle gözlerimi açtım. Sinirlerim geçmemişti ancak sinirlerimi unutmaya karar verdim. Çünkü şuan olanlar daha önemliydi. Bir kazaya sebep olmuştum.

Acı başımı ağrıtıyordu. Elim refleksle başıma gittiğinde sıcak bir sıvı elime geldi. Bu kandı. Hemen arabamdan indim. Arabanın önü paramparçaydı. Ancak umrumda değildi çünkü şuan daha kötü halde olan bir araca bakıyordum.

Hemen ilerde ters duran bir araç vardı. Küçük bir kalabalık şoförü çıkarmaya çalışıyordu. Adamın kanlar içinde kalan yüzüne baktığımda bir insanı öldürmüş olabileceğimi düşündüm. Ben vahşi biriydim. Ben...

Şoföre doğru yaklaştım. Bayındı. Sadece bir kişi mi vardı yani zarar verdiğim ?

Aracın yanında dururken arka kapının orada saç gördüm. Kızıl saçlar yere savrulmuştu.

"Ah !" diye bağıran bir ses duydum. Bu kızın sesiydi. Hemen birilerini çağırdım.

"Burda biri daha var " diye söylendim.

Bir kaç kişi koşarak geldi ve aracı kaldırmaya çalıştılar.

Hemen onu çekerek çıkardılar. Kız zorlanarak çıktı. Bacakları tutmuyor gibiydi. Yere yığılacak gibiydi. Bir adam onu kucağına aldı. O çıkar çıkmaz biri daha seslendi.

"Biri daha var gelin !" Herkes oraya doğru giderken adam kucağındaki kızı benim kucağıma bıraktı.

"Ben gidip yardım edeceğim" dediğinde gözlerim kıza kaydı. Dudağının kenarından kan sızıyordu. Yüzü bembeyazdı. Alnından akan kırmızı kan yüzüne doğru yavaşça ilerliyordu. Kolu yere doğru sarkıyordu.

Gözleri yavaşça kapanıyordu.

"İyi misin ?" diye seslendim. Bu halde iyi olunmazdı ama refleks olarak seslenmiştim. Gözleri geriye doğru kayarken bütün enerjisi bitmiş gibiydi. Gözleri kapandı. Nefes alışverişi yavaşladı.

ROMAN KIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin