Tak bardzo cię kocham, ale nie mówię ci tego,
To niezręczne, moja duma mi na to nie powala
Zbiorę odwagę i dzisiaj Ci powiem,
Ale po prostu posłuchaj...
za mocno się nad tym nie zastanawiając, po prostu zaśpiewam dla Ciebie.
Nie wiedziałam co zrobić, lecz serce dyktowało mi jedno. Ruszyłam za nim. Zauważyłam, że zatrzymuje się naprzeciwko obcego mi mężczyzny, rozmawiali. Gdy J- hope się oddalał wróciłam do pomieszczenia. Ułożyłam się niepewnie na łóżku próbując zasnąć.
Następny dzień
Budząc się nie było obok mnie chłopaka. Zaczęłam go szukać gdy zauważyłam jego postać z V?
-Co tu robisz?- obserwowałam się z przyjacielem.
-Dlaczego nie śpisz?- zapytał zdziwiony Hobi.
-Odpowiesz mi?- stanęłam przed Tae ignorując swojego chłopaka.
-Stęskniłem się to Ci wystarczy?- spojrzał na mnie niepewnie.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-Wybacz ale nie.
-Natalia on mówi prawdę- skierował do mnie chłopak. Przez dłuższą chwilę obserwowałam ich obu.
-No dobrze, idę się ogarnąć i zaraz wracam- ruszyłam do łazienki. To wszystko było dla mnie podejrzane.
Po kilku minutach siedziałam już z chłopakami pijąc kawę. Cieszyłam się mimo wszystko wizytą Tae.
-I jak tam z Miną?
-Ostatnio często się spotykamy, może coś z tego wyjdzie- cieszył się V.
-To wspaniale nam kontakt jakoś się urwał.
-Jaka Mina?- spojrzał na mnie pytająco Hobi.
-Moja przyjaciółka z dawnych lat.
-A moja przyszła żona- uśmiechnął się szeroko Tae. Bardzo brakowało mi rozmowy z chłopakiem. Po kilku godzinach wyszedł a ja udałam się do parku z Hobim.
-Kocham Cię- usłyszałam cichy szept.
-Hobi...
-Pamiętaj że to Ty o wszystkim decydujesz- zatrzymał się czule na mnie patrząc.
-Ja już zdecydowałam- musnęłam jego usta.
-Jestem szczęśliwy, że mam Cię tuż obok- usiedliśmy na ławce patrząc przed siebie.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-Wiesz dlaczego nazywają mnie J-hope?- spojrzał na mnie czule się uśmiechając.
