Zwierzogród 2 - Z archiwów Agencji

Rozdział III

Zwierzogród, port południowy, pirs 27.

                                                                          Port południowy był największą ze Zwierzogrodzkich przystani. Dzięki powierzchni ponad 100 hektarów, mógł przyjmować około szesnastu milionów ton frachtu rocznie. Tysiące kontenerów, ułożonych w rzędach długości setek metrów, tworzyło prawdziwy labirynt. Cumujące masowce, kontenerowce, oraz gigantyczne tankowce były obsługiwane przez dwadzieścia ogromnych żurawi bramowych oraz potężne systemy pomp. Pier 27 był jednym z niewielu należących do prywatnych właścicieli. Wjazd to tej części portu był zagrodzony i pilnowany przez strażników z bronią. Na żurawiu, górującym nad pierem widniało wielkie, pomarańczowe logo korporacji, będącej właścicielem terenu. Meer Enterprises. Sam żuraw zaś był aktualnie zajęty rozładunkiem podstarzałego frachtowca, o nazwie "Northern Light". Hiena, opierająca się o jeden z wyładowanych właśnie kontenerów, raczej z nudów niż z ciekawości , obserwowała statek. Kadłub był w kolorze, powiedzmy, wyblakłym khaki, a nadbudówka, znajdująca się mniej więcej w jednej czwartej długości jednostki, licząc od rufy, była, pomalowana na standardowy, biały kolor. Wokół kluz  i bulajów widniały wyraźne wianuszki rdzy, tak jak na totalnie niepasującym do reszty, bo pomalowanym na intensywny fiolet, kominie.                                                                                                                                                                                                        Hiena, a konkretnie samiec hieny, Adi Hispano, zerknął na Rolexa, którego kupił sobie z działki za ostatnią robotę dla Meera. Cholera, ile jeszcze mam na kurdupla czekać, pomyślał. Zastanawiał się,czy po prostu by sobie nie pójść, a jeśli strażnicy spróbowali by bo zatrzymać, to by ich po prostu nie zabić. Meer by się nie przejął. Ale Hispano był zbyt łasy na forsę Meera, żeby stracić cierpliwość. W końcu, po godzinie bezsensownego gapienia się na frachtowiec, Hispano usłyszał silnik samochodowy. Najpierw jedno ucho, a potem cała hiena, obróciła się w kierunku, z którego dochodził dźwięk. Z kontenerowej alei wyjeżdżała limuzyna Meera, przedłużony, czarny Mercedes. Wóz zatrzymał się parę metrów od Hispano, a ten spoglądał wyczekująco na tylne drzwi. Silnik zgasł, a szofer, pantera mglista, wysiadł z auta, obszedł je dookoła, nie zwracając uwagi na Hispano , otworzył tylne drzwi. Ze środka wysiadła surykatka, ubrana w garnitur, który kosztował więcej, niż statystyczny mieszkaniec Zwierzogrodu zarabia przez rok. 

- Coś długo nie przyjeżdżałeś, już się zaczynałem martwić, czy coś się nie stało - wycedził Hispano z udawaną troską. A szkoda, że nic się nie stało, dokończył w myślach.

- Adi, Adi, Adi - zaczął Christopher Meer, tonem jakby zwracał się do niesfornego dziecka - kiedy ty się wreszcie nauczysz, że cierpliwość jest cnotą?  - w hienie coś się zagotowało. Od pół roku pracował dla tego dupka, znosił jego kaprysy z godnością, ale w końcu nie ucina się łba gęsi, znoszącej złote jaja.

- Dobrze, to się przywitaliśmy - warknął Hispano - Czego tym razem?

- Oj, po prostu chciałem spytać jak poszło z załatwianiem transportu  MOJEGO towaru? - odparł Meer, z lekką nagana w głosie.

- Miałem  w planach pięć ciężarówek, ale jeden cwaniaczek kapnął się co ma wieźć i zrezygnował. Ale na sucho mu to nie ujdzie, podłożyłem mu bombę w ciężarówce. Jak rąbnie, to siodło się urwie i poleci razem z naczepą. Będzie mnóstwo ofiar. - zakończył Hispano. Ilość ofiar ani go nie przerażała, ani nie miał z tego powodu psychopatycznej frajdy. To była po prostu praca.

- A wszystko spadnie na kierowcę - powiedział Meer z uznaniem w głosie - brawo. A wracając do tematu, to mój statek jest już rozładowany, a moje zwierzęta rozprowadzają broń. Brakuje tylko czegoś do dodania im odwagi. - surykatka znacząco popatrzyła się na Hispano.

- Wszystkie cztery ciężarówki są już prawie w mieście. Znaczy jedna jest już rozładowywana. Towar rozejdzie się w ciągu góra dwudziestu czterech godzin. - objaśniła hiena.

- Policja nic nie wie?

- Bogo i ta jego zgraja harcerzyków nie mają pojęcia. No i udało mi się wykopać z miasta Hops i Bajera. - powiedział triumfalnie Hispano.

- A czemu ich po prostu nie zabiłeś? - Meer był szczerze zdziwiony - przecież Bajer wie, gdzie rozładowują narkotyki.

- A dlatego - tym razem to Hispano mógł użyć nauczycielskiego tonu - że gdybym ukatrupił oboje, to Bogo zacząłby węszyć. A tak, w razie czego, będzie szukał tylko aut, które ich ścigały. A tych nie znajdzie, bo i one i najemnicy, no cóż, wyparowali. Dosłownie. A dalej żadne tropy nie prowadzą.

- Powiedzmy, że mnie przekonałeś. Jeszcze jedno, zagłuszacze działają?

- Oczywiście. nikt nie zadzwoni ani z, ani do miasta.

-Dobrze. A  już niedługo rozpęta się tu prawdziwe piekło - powiedział Meer, z dziwnym błyskiem w oczach, wsiadając do limuzyny. Z czego on się tak cieszy, zastanawiał się Hispano. Wojna domowa to dobry interes, ale nie coś,  z czego  można by się śmiać, jak głupi do sera.                                                                                                                                                                                                                          Żaden nie miał choćby zielonego pojęcia, że ktoś ich obserwował i słyszał każde ich słowo. Zaszyfrowany sygnał pobiegł z wysokiego masztu, przez tysiące kilometrów, po drodze przekazany przez supertajnego satelitę, aż do niewielkiej boi na południowym Pacyfiku. Wielka maszyna ruszyła, i nic nie było w stanie jej zatrzymać, dopóki nie osiągnie swojego celu. Którym teraz, stało się...

uratowanie Zwierzogrodu przed zrównaniem  z ziemią.

________________________________________________________________________________

Witam! Dzisiaj może trochę krótko, ale jakoś nie miałem weny, hehe. Co to za potęga, która chce ocalić miasto? Kto podsłuchał rozmowę? Dowiecie się w następnych rozdziałach! Mam nadzieję, że się podobało! Do zobaczenia i Szerokości!