Yalanlardan Oyuncak

Anıların Yansıması...

Kim Ji Young ; ana karakter

Kim Tae Hyun; ana karakterin abisi

Cha Seung Yoon; ana karakter için çalışan biri

( Beklentilerinizi azaltarak başlamalısınız bence .p )

''Herşeyinle benim olur musun?'' bana gerçekten sormuşmuydu yoksa tüm bunlar bir rüyamıydı? Ona vermem gereken cevap neydi? Ona verebileceğim cevap neydi? Ona, cevap vermelimiydim?  Onu herkesten çok seviyordum, hatta tek sevgiğim kişi oydu. Peki herşey derken nedemek istiyordu?

Yanımda hareketlenmesiyle düşüncelerim bölünmüştü. Bana doğru dönmüş, sağ koluyla başını desteklerken bana bakıyordu. Heycanlanmıştım. Ne zaman abim bana baksa heycanlanırdım zaten. ''Ji young ? '' dedi. Cevap veremememiştim. Gözlerinin içinde kaybolmakla meşgüldum. Gözleri herzamankinden farklı olarak daha yoğundu ve bu benim kalp atışlarımı daha da hızlandırıyordu. 

'' Huh ? '' 

' Soruma hala cevap vermedin. '' doğruydu sorusuna hala cevap vermemiştim. Demek istediğinin taşıdığı manayı çözememiştim. Sol elinin yanağımda gezdirmesiyle daha da kızarmıştım. Cevap veremeyeceğimi anladığından olsa gerek tekrar sordu ama farklı bir şekilde;

'' Beni istiyormusun ? Ji young abini seviyormusun? '' düşünmeden kafamı salladım. Düşünmeme gerek bile yoktu. Tabiki onu seviyordum. Bu evde onun  olmamı şağlayan kişi oydu. Kafamı sallamamla birlikte , utançtan yüzüne bakamayan beni çenesinden tutarak kendisine bakmaya zorladı. O gördüğüm en güzel şeydi. Yüzü git gide yaklaşırken ben nefes almayı unutuyordum. Nefesini dudaklarımda hissetmemle tuttuğum nefesi geri verdim ve onun nefes alış-verişine uyum sağladım. Gözleriyle bana baktıktan sonra iyice yaklaşarak dudaklarını dudaklarımla birleştirdi. O , Beni öpüyordu. Beni öpüyordu ! Bu televizyonda gördüklerim gibi değildi. Hissi okadar farklıydı ki. Dudaklarımı emen dudakları ve herseferin de birbirine değen tenimizin verdiği his farklıydı. Geri çekilmesiyle nefes nefese kalmıştım. Gülümseyerek dilini gösterdi ve '' Ağzını açmalısın.'' dedi. Utanmıştım. Nasıl bile bilirdim ki? Daha önce kimseyle böle Bir şey yapmamıştım. Utandığım için çevirdiğim yüzümü tutup ona doğru çevirdikten sonra birden üstüme çıkmıştı. Bunu okadar hızlı yapmıştı ki ne olduğunu anlayamamıştım.

Dudaklarını tekrar dudaklarımla buluştuduğunda dediğini yapıp ağzımı açmıştım. Dili içeri giriğinde , önceki öpüşmemizden daha çok zevk alıyordum. Dili dilime değiyordu, sadece dilime değil , her ağzımın her noktasına dokunuyordu. Dili, dilimin etrafında dönerken ilk başta ona uyum sağlamakta zorlansamda , uyum sağlamayı başardım. Ağzımdan çıkan boğuk inlemeyle abim geri çekilmiş kızaran yüzüme bakıyordu. Utanmıştım. 

Kollarıyla bana sarılışı okadar nazikti ki sanki kırılmamdan korkuyordu. Nefesini kulağımda hissetmemle birazcık huylanmıştım. Ama söylediği şey beni şok etmişti.

'' Seni seviyorum Ji Young , sadece kardeşim olarak değil ; herşeyim olarak.'' 

Söylediği karşısında gözerim dolmuştu. Ben onu hep sevmiştim. O benim herşeyimdi. Onun başkalarıyla olmasını istemezdim, başkalarının onun gülüşünü görmesini istemezdim. Onu hep kendime saklamak isterdim. Sadece benimle olmasını...

Gözlerimden akan yaşları sildiğinde ağzımdan '' Bende seni. '' çıkmıştı. Bana bakarak gülümsedi ve gözlerimdeki yaşlara öpücükler kondurdu. Gülümseyerek bana baktıktan sonra;  Anlımı öptü ve '' Alından öpücük sadakatin göstergesidir. '' dedi.