"May God bless your soul, in the name of the Father and of the Son and of the Holy Spirit..."
"Amen"
"Rest in Peace, Apollo Gabriel Reyes" binindisyunan na ni Father ang kabaong ni Apollo. Kahit sa huling hantungan niya ay hindi binuksan ang kabaong niya. Naunang lumapit ang family and relatives ni Apollo para maghulog ng mga puting rosas habang unti unti siyang ibinababa. Sumunod kami nina Nicole, na kanina pa iyak ng iyak. Kahit sina Kenneth na tigasin ay iyak din ng iyak. Ako? Hindi ko alam, hindi ko alam kung bakit wala nang luha ang tumutulo sa mga mata ko, gaya rin siguro nina Tita Eva ay naubos na ang mga luha ko.
"Ang daya mo, hindi ka manlang nagpaalam ng maayos bago umalis" umiiyak na sabi ni Nicole
"Bro, show up, please show up to me" humihikbing sabi ni Kenneth.
Nang mailibing na si Apollo ay nagpakawala kami ng mga puting lobo at mga kalapati. Isa isa nading umaalis ang mga nakipag libing hanggang sa ako, ang tropa at ang mga magulang ni Apollo nalang ang natira.
"I can't believe he's really gone" may halong pait na sabi ni Augustus. Ako din, I can't believe he's really gone. Faith is really cruel.
"Napaaga ng isang buwan" walang emosyong sabi ni Maria. I sigh, alam ko na kung saan tutungo ang usapang ito.
"What the heck are you talking about?" naguguluhang tanong ni Jack.
Humarap ito saamin ng may halong galit "You, you, you, and each one of you!" isa isa niya kaming dinuro duro. "Are you really that numb? Especially you, Aster?"
"What the heck, Maria? Can you please calm down? Don't make a scene" iritadong sabi ko but deep inside sinisisi ko ang sarili ko dahil hindi ko agad napansin ang kalagayan ni Apollo. Maybe I'm really numb.
"Calm down? Seriously Aster? How the fuck can I calm down when in the first place I'm the only person who noticed his condition?! Kung gaano siya nahirapan?! Kung gaano siya nagmakaawa saakin na isekreto sainyo ang kalagayan niya! So tell me, how the fuck can I calm down?! Kung lahat ng paghihirap niya ay nakita ko! Tell me how!" hysterical na sabi niya.
"Get to your point!" naiinip na sabi ni Kenneth.
"So hindi niyo talaga alam? You really didn't notice it? Oh come on!"
"So you think aabot tayo sa ganito kung alam namin? Duh" naiinis na sagot ni Nicole.
"Tss. Remember those times where in he fainted? How pale he is when walking and running to much? Why he don't drink that much?"
"Ofcourse, he's anemic after all. And malakas uminom si Apollo, I've seen him wasted so many times"
"That was before! But these past few months? He's faking it. He's not drinking! You wanna know why? Dahil may butas ang puso niya! He's heart can't tolerate alcohol!"
"What? That's impossible. Nung nagbeer pong kami, siya halos uminom"
"Yes, siya nga pero hindi bat umalis siya nun at pumunta sa Cr? Sinundan ko siya, he vomited! Sinuka niya lahat ng alak na ininom niya. Duon, duon ko siya pinrangka, tinanong ko siya kung bakit lagi siyang namumutla, nahihimatay, at kung bakit lagi siyang nahihirapan huminga, nung una sinabi niyang anemic siya pero tinaasan ko lang siya ng kilay ilang beses niyang sinabi na anemic lang siya but heck! Hindi ako naniniwala kaya napilitan siyang sabihin ang totoo niyang kalagayan, then right at that moment sinabi niya saakin ang kalagayan niya and he begged me not to tell you" lahat nagulat, maliban saakin. Ofcourse who wouldn't? He's dying pero tanging si Maria lang ang nakakaalam saamin.
"Enough, Maria" madiing sabi ko.
"Enough? Are you that guilty para patigilin ako? Are you that guilty na hindi mo napansin ang kalagayan niya? Are you that guilty, Aster?" nanunuyong sabi niya. Hindi ako nakasagot, dahil alam kong tama siya.
"Pwede bang ipagpaliban nalang muna natin to? Kakalibing lang ni Apollo, then ganito agad? Pwedeng huwag muna? Pwedeng pahilumin muna kahit kunti ang sugat? Because seriously, I'm not yet ready for this" i should thank Nicole for saving this matter.
"Nicole's right, let's just set a day kung saan pag uusapan to" sumasang ayon na sabi ni Kenneth.
"Ganun na ba talaga kayo kaduwag malaman ang totoo para ipagpaliban ang usapang ito?" nanghahamong tanong Maria. She's right, maybe we're too coward to face reality now, too coward to accept the fact na wala kaming ideya sa mga tunay na nangyayari kay Apollo nuon.
"Why making this big deal? He's dead, Apollo's dead. He died because of a gunshot, not because of that fucking hole in his heart. So please? Just shut you fucking mouth Maria. Hindi mabubuhay si Apollo dahil lang sa pagtatantrums ko diyan tss" Denver said in a irritated tone. Ngumisi lang si Maria and nauna nang umalis saamin.
"It's just 11 am and bed's already calling me" humihikab na sabi ni Kenneth. Napa yawn tuloy ako dahil naramdaman ko nadin ang antok.
"Me too" sangayon ko sa sabi niya. Sumang ayon din sina Nicole.
"I guess everybody's tired. Who wouldn't right? 5 days with no sleep"
Nauna nang umalis si Kenneth at sinundan nadin nina Nicole. "Aster, we'll go ahead. Hindi ka pa ba sasabay?" umiling lang ako bilang sagot. "Okay"
Hanggang sa ako nalang ang magisang natira. Isinasabay na ako nina Tita Eva kanina pero umiling lang ako bilang sagot ngumiti siya ng tipid saakin bago umalis. Umupo ako sa tabi ng puntod ni Apollo at hinaplos ito. Hindi ganun kainit ang panahon ngayon dahil medyo masama ang panahon.
"So I guess hanggang dito nalang talaga tayo? Walang happy ending" tumingala ako upang pigilan ang mga nagbabadyang luha ko bago magpatuloy "I should have listen to you, I should really stop reading fairtales, para hindi na ako umasa sa mga happy ending. Funny how I believe na isang halik lang ay magigising na ang isang prinsepe mula sa mahabang tulog. Pero how can I kiss you kung hindi man lang binuksan ang kabaong mo? Unfair" naluluhang sabi ko, humiga ako at hinarap ang asul na kalangitan, I closed my eyes at saka humiling. "Can i see him for the last? Kahit sa panaginip lang. I want to hug him, I want to say sorry. I want to tell him how much i loved him. I want to have a word with him. So please? Even it's just a minute, even it's just in my dreams" I felt the cold wind kissing my skin, and i fell to the most wonderful sleep I ever had.
You gave me your best shot but I give you suicide in return.
