Chapter 18. Apollo

3 1 0
                                    

Hindi kami tumuloy ni Apollo na mag grocery. Dinala niya ako sa isang bar.

May kakaiba sakaniya ngayon.  Masesense mo yung kalungkutan niya.

" May problema ka ba, Apollo?  " tanong ko sakaniya. Binigyan niya ako ng pekeng ngiti.

Naalala ko yung tinginan nila ni Maxine kanina. May something sakanila na hindi niya sinabi. Gustuhin ko mang alamin iyon, wala akong karapata pang imasukan ang buhay niy at mga tao sa paligid niya.

Hinayaan ko lang siya uminom. Kahit hindi siya magsalita, mafe-feel mo talaga na may pinagdadaanan siya.

Tinuon ko nalang ang atensyon ko sa babaeng kumakanta habang tumutugtog ng guitara. Maganda ang boses niya at maganda siya laso mukang tomboy. Lalaki kung kumilos.

Sinundan ito ng isang banda. Maingay ang kanilang kanta. Masakit sa tenga.

Nawiwi ako. Tumayo ako para pumunta ng CR.

Hinawakan niya ang pulsuhan ko at tumingala sakin. " Wag mo akong iiwan gaya ng ginawa niya "

Ang mga mata niyang nagsusumo ang tumagos sa'kin.

" Gustuhin ko man na hindi umalis. Kailangan ko ng pakawalan 'to. Hindi ko na kaya. Tinatawag na ako ng kalikasan "

" Oh " Natawa siya ng mahina. Binitawan niya ang kamay ko. Pumunta agad ako sa may CR dahil hindi ko na talaga kayang pigilan.

Pagbalik ko,  may kaguluhan. Nakita kong sinuntok si Apollo ng isang malaking mama.

Pumagitna agad ako sakanila  " Wag niyo po siyang sasaktan. Ako na po ang humihingi ng despinsa. "

" Pag sabihan mo yang lalaking 'yan "  inis na sabi nung malaking mama. Umalis na ito.

" P*TANG IN@ MO! GAGU KA! "  sigaw ni Apollo sa malaking mama. Hinila agad niya ako at tumakbo kami palabas ng bar

Tawang tawa siya sa ginawa niya. Buti nalang talaga hindi kami hinabol nung malaking mama. Baka bugbog sarado na kami dito

Hingal na hingal kami ng tumigil kami sa kakatakbo. Hindi ito nakakatuwa

" That was fun " aniya habang tinahabol niya ang kaniyang hininga. Pumunta kami sa isang park at nahiga siya sa damuhan. Pinagmasdan niya ang nagkikinangan mga bituin.

Naupo ako sa tabi niya.

" Anong nagustuhan mo sakaniya? " tanong niya.

" Hindi ko alam. Una palang namin pagkikita. Nagustuhan ko na siya. Yung feeling na nakikinita mo na ang sarili mo kasama ang taong 'yun "

Napatingin siya sa gawi ko. " Nainlove ako sa kababata ko. Naging kami at yun ang pinaka-masayang araw sa buhay ko ang makasama siya.... " pagkkuwento niya

"... naging masaya kami pero dumating ang araw na kailangan naming maghiwalay. Kailangan kong pumunta ng states. Nakipaghiwalay ako sakaniya. Nakita ko kung paano siya nasaktan sa ginawa ko. "  pagtutuloy niya sa kwento niya

" Bakit hindi mo binalikan? "

" Siya ang unang taong hinanap ko pagkabalik ko dito sa pilipinas. Nakipagbalikan ako salaniya pero ayaw na niya. Ayaw na niya sakin. Galit na galit pa din siya sa'kin. "

" Baka kaya tayo iniiwan ng mga taong mahal natin ay dahil may darating sa buhay natin na mas better. Yung taong handang tanggapin tayo sa ano mang mali satin. Yung ipaparamdam satin ang saya "

Tumayo ito at inayos ang sarili. " Masyado ng madrama ang gabing 'to. Umuwi na tayo. Hindi ka pa din kumakain "

Inilahad niya ang kaniyang kamay para tulungan akong makatayo.

[ Samuel ]

Iniwan ko si Max sa kwarto. Kinausap ko si manang rose na magluto ng dinner.

Umakyat ako. May kausap siya sa phone.

" Sino yung kausap mo? "  tanong ko sakaniya. Agad naman niyang inend ang call.

" Wala kaibigan ko lang "  she replied. Hini ko nalang pinansin yun. Naupo ako sa tabi niya.

" Sammy,  can you play a song?  Please. I want to hear your voice again"  hinawakan niya ang mga kamay ko.

Napatingin ako sa gitara ko and for a moment. May naisip lang ako.

" Sammy,  are you okay?  "  tanong ni Max. Naalala ko kasi ang gabi nung pinarinig ko kay Joana ang kantang ginawa ko.

" Yeah,  I'm fine "  Kinuha ko yung guitara ko. " Anong gusto mong kanta?  "

" Kahit ano,  Sammy "

Kinalabit ko ang strings ng gitara.

[ NP: Mahal na mahal kita by Sam Concepcion ]

Kung may taong dapat mahalin ay walang iba kundi ikaw
Walam ibang makakapigil pa sa akin

Binuhay mong muli ang takbo
At tibok ng puso sayong pagmamahal
Ang buhay ko'y muling nag-iba
Napuno ng saya

Sa lahat di maari,  di maaring iwan
Wala ng makakapigil kahit bagyo man
Paano kung ikaw na mismong lilisan?
Paano ba?

" Wait! "  napatigil siya sa pagkanta. " ibang kanta nalang. Napacorny ng kantang iyan. Sino bang kumanta niyan?  "


Hindi niya nagustuhan! Sayang pala ang effort ko. She's the reason why I made this song and now it's a piece of crap. She didn't appreciate the effort.

" Hey,  why so sad? " she asked. I shook my head.

" let's have dinner "  yaya ko sakaniya. Pinagmasdan lang niya ako.

" I think there's something wrong. Tell me,  Sammy  "

I put my guitar down and hold her hands. I looked in her eyes telling her not to worry. " Walang problema "

Inalis niya ang pagkakahawak ko sa kamay niya. " No, there's something that you are not telling me. I can sense it . I think it's all about that girl, isn't it?  "


" No! "  depensa ko.

" I saw how you look at her. Noong una hindi ko inisip na magkakagusto ka sa pangit na mukang alien na yun because She isn't your type but it seems that I was wrong  "

" Wag mo naman insultuhin si Joana "

" So, I was right!  " hinampas niya ako ng unan at lumabas ng kwarto ko.

Naguguluhan na ako sa nararamdaman ko. Pinipilit kong itatak sa utak ko na mahal ko si Maxine pero ang puso ko'y hindi sumasang ayon sa ideyang iyon.

I don't why! I hate this!

ILUSYUNADATahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon