Bölüm 12

49 6 0
                                    

büyük bahçeli bir eve gelmiştik çok güzel gözüküyordu. bahçede K9 vardı, köpekleri severdim.

evin içine girmiştik alaz halen daha elimi bırakmamıştı. Ev iki katlı nostajik bir şekilde dekore edilmişti ama benim için bir önemi yoktu. Ben evimi çok seviyordum.

alaz artık elimi bıraktı üstünü çıkartı kaslı r vucudu vardı. Bana doğru yaklaştı ve rahatlaya bilirsin artık burda yaşıyıcaksın dedi.

bu adam acaba neyin kafasını yaşıyordu, ben kendi evimden başka hiç bir evde kalmam. Hele bu dağ ayısıyla hiç kalmam.

"Ben burda kalmıyıcam" dedim kendimden emin ve cesur bir tavırla. Ama o hiç bir tepki vermiyordu söylediklerimi kalle bile almıyordu. Bu beni oldukça sinir ediyordu, kapıya doğru yürüdüm ama bir kol buna engel oldu. Acaba kim?

arkamı döndüm kolumu kurtarmaya çalıştım ama yapamadım o benden kat ve kat güçlüydü.

kolumu artık kurtarmaya çalışmıyordum, sadece durup onun gözlerinin içine bakıyordum. oda aynı şekilde benim gözlerime bakıyordu. yavaş yavaş kolunu çekti ve arkasına döndü ve banyoya girdi. bende evi gezicektim kaçmak için farklı farklı yolar ama burdan merkeze asla yürüyerk gidilmez.

Bunun için kafa yormam gerekiyordu. Bende az banyo dan çıkana kadar arka bahçedeki köpekle oynamaya karar verdim. köpekle yarım saat bir saat kadar oynadıktan sonra alaz geldi, köpeğin başını okşamak başladı.

"hadi sende kalkta hazırlan"

"niçin hazırlanacakmışım"

"senle küçük bir tatile çıkacaz"

"sen ve ben ikimiz başbaşa tatile ve hazırlan diyorsun da senin eşyalarınlamı hazırlanıyım"

" üst katta dolapta sana göre birşeyler var git onlardan birini seç"

üst katta çıktım zaten koskoca evde bir oda vardı. odaya gittim giyinme odasındaki büyük dolabın kapağını açtım bir sürü kız eşyası vardı genç birine aitti, acaba kime aitti. Giysem mi giymesemi karar veremedim.

kısa süre sonra alaz odaya girdi
" kelebek daha hazırlanmamışsın"

"bu eşyalar kimin?"

"bir arkadaşımın işte ne yapıcan"

" o bir arkadaşınla aynı odada aynı giyinme odasında olman ne şaşırtıcı"

"hadi ama kelebek kıskanmanın zamanı değil"

"ya ben seni niye kıskanıyım ya sen kimsin"
"tamam senin giyineceğin yok o zaman ben üstünü değiştirim" dedi.

beni herzaman ki gibi kolumdan tutup kendine çekti, tişörtümu bir hamlede çıkardı hızlıca yere eğildim ve üstümü kapatım.

"hayvan ne yaptığını sanıyorsun sen ya" diye bağırdım.

alaz yavaşça aşağıya çömeldi üstümü kapattığım ellerimi alıp üstümden çekti ve iki elimi. sıkıca tuttu, "bunu sen istiyorsun kelebek" dedi.

"bırakırmısın kolumu yeter ben senin kuklan değilim beni yönetemesin"

eve gitmek istiyordum normal alaz sız bir hayat. Elimi yavaşça bıraktı bende hızlıca giyinme odasından çıkıp odadaki cama yöneldim ve camı açıp çıktım.

"Dur ne yapıyorsun in ordan düşünceksin"

"Beni bırak evime gitmek istiyorum"

"Bunu benden isteme kelebek"

camdan aşağı indim ve delice ağlamaya başladım alaz yanıma geldi ve bana sarılmaya çalıştı ama ben buna izin vermedim.

ama artık ona karşı gelecek bi durumda değildim bana sım sıkı sarıldı, bense halen daha ağlıyordum gözlerim ağlamaktan yanıyordu, uykum gelmişti bende alazın göğsünde olduğumu umursamayıp gözlerimi kapattım.

Benim KelebeğimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin