Hear me

//Eight//

Hi there!! Kakauwi pa lang from vacation, BITIN >.< Anyway, ito na po ang update na napakatagal dumating. Sorry po sa mga naghintay, sana may readers pa ako. Thanks din po sa mga naglagay sa Reading List nila ng Hear Me. ^___^

-------------------

//Eight//

[Chin’s POV]

Takbo ako ng takbo =’(

Masakit.

Kailangan kong kayanin. =(

Kasi kung lumala pa ‘to, sa huli ako ang talo. :(

Blurr na yung paningin ko dahil sa luha tapos takbo lang ako ng takbo palabas sa apartment slash mansion ni Kyla. . Ang labo-labo na  ng eyeglasses ko. Tsk.

Hindi ko napansin na may kalot pala dun sa tinatakbuhan ko kaya nadapa tuloy ako. Ayan, puro putik na tuloy yung damit at mukha ko. =( Nalaglag yung eyeglasses ko kaya hindi ko masyado makita yung paligid. Umuulan pa, ano ba yan sumabay pa saakin yung ulan. Pero thanks Rainy, may kadamay ako.

“Asan ka na?” Para akong tanga na salita ng salita dito habang kinakapa kung nasaan yung eyeglasses, as if naman kasi na sasagot yun ng “Hoy! Letche, andito ako!”. Mas lalo pa akong umiyak nung hindi ko mahanap. Hindi ako makakabalik sa apartment slash mansion ni Kyla kasi hindi ko makikita yung daanan.

=(

O____O

May humawak sa siko ko tsaka hinarap ako sa kanya at niyakap. =’( Mas lalo akong napaiyak kasi ito yung lalaking laging sumasalo saakin.

“L-lance.”

“Ssshh.” We stayed still, magkayakap sa gitna ng ulan. Feel na feel ko yung protection na binibigay niya saakin everytime na niyayakap niya ako. Lagi siyang andyan kapag nasasaktan ako. Hindi niya ako iniiwan.

Kung bakit kasi hindi na lang ikaw Lance =(

“Stupid. Ano sa tingin mo yung ginagawa mo?” Napatawa na lang ako sa sinabi niya, magsermon ba naman nang nakayakap parin saakin?

“Nawala yung eyeglasses ko.” Sagot ko naman sakanya.

“I’ll buy you a new one.”

“Wag na.” Kakalas na sana ako sa yakap niya kaso mas hinigpitan niya pa lalo.

“I know nasasaktan ka na ng sobra. .  . “ Naramdaman kong bumaba yung ulo niya, hanggang shoulder niya lang kasi ako ee, tapos bumulong siya saakin.

“. . . use me.”

O___O

“Baliw ka na talaga. Pasok na tayo, nilalamig na ako.” Iniwasan ko yung tanong niya. Ayoko pumayag kasi magiging unfair yun sa kanya. Kahit minsan nakikita ko sakanya si Nathan pero ayoko parin kasi magiging unfair yun sakanya at hindi ako masamang tao para gumamit ng kapwa ko. Baka dun pa mawala saakin si Lance, ayoko mangyari yun. =(

Pumasok na kami kaso pagpasok namin nabigla yung mga tao, kasi putikan ako tsaka basang-basa din si Lance. Actually hindi ko naman siya nakikita kasi malabo paningin ko, pero may nakikita parin akong kaunti.

“Manang! Paki-asikaso naman po ng bisita ko!” Narinig ko yung boses ni Kyla and that time, may naramdaman akong nag-guide saakin. Bigla na nga lang nawala si Lance sa tabi ko eh. Pumasok kami sa isang kwarto tapos pinaligo ako, tsaka binihisan.

“Teka-teka lang Ate, ano po itong pinapasuot niyo saakin?”

“Dress po Maam. Hindi niyo po ba alam?”