Hear me

//Epilogue//

PAKIBASA!

Powerpuffed: Marami pong salamat sa mga nagbasa ng story ko =) Pati sa mga silent reader, kahit hindi kayo nagco-comment o nagvo-vote man lang, ok lang ^__^ Pero minsan mag-ingay kayo ha? Hahaha XD Sorry din kasi wala talagang plot yung story ko, actually meron pero di ko sinunod. Tsaka sa mga grammatically erroneous na sentences, or typographical errors, sorry po. Sabi nga nila nobody’s perfect nga diba? So sana kahit di masyado maganda yung story ko sana nagustuhan niyo pa rin =)))

 Play I'll never go by Erik Santos ulit-ulitin niyo na lang po hanggang matapos yung story =)

THANK YOU THANK YOU SOO MUCH!!

~~~~~~

Hear me [Powerpuffed]

@2012

EPILOGUE

“Sorry Nathan, but I need to do this.” Sinabi ko yan habang natutulog si Nathan. . kasi kailangan kong  magsinunggaling sakanya…kailangan kong sabihin na may amnesia ako kahit wala naman talaga…gustong-gusto ko na kasi siya kalimutan….

Nahimatay ako bago pa man ako mabangga ng truck. Kinausap ko rin yung doctor na sabihan sila na may amnesia ako..pero isang tao lang ang hindi ko maaalala.

Alam kong nahalata ng mga kaibigan ko na nagsisinunggaling ako na may amnesia ako, pero pinabayaan lang nila ako. Si Nathan,siguro hindi niya na napansin na nagkukunwari lang ako dahil sa guilt. . Sorry, nagsinunggaling ako. Siguro kung sinabi ko na wala akong amnesia hindi hahantong sa ganito. Sana pala hindi ko na lang ginawa :( Sana pala pinatawad ko na lang siya…Best friend nga kami diba?? Bestfriend ko nga siya diba? Pero bakit ako pa naging dahilan kung bakit siya nabugbog? Bakit kailngan niya pa akong ipagtanggol sa Kajie na yun? :(

Umupo ako sa may chapel ng hospital, nasa ER ngayon si Nathan. Hindi ko alam kung paano ako nakahingi ng tulong para madala sa ospital si Nathan, basta ang alam ko lang nasa ambulansya kami at iyak ako ng iyak.

“B-basahin m-mo y-yan.” Tiningnan ko yung papel na hawak-hawak ko pa kanina. Halos gusot-gusot na ito dahil sa pagkakahawak ko. Kailangan ko lakasan loob ko, unti-unti kong binuksan yung sulat, kasabay ng pagbasa ko ang pagtulo ng mga luha ko.

Chin,

Uh..Pano ba ako magsisimula? I never did this before, sorry kung ang corny ha ^^ Hmm. Diba bestfriends tayo? Marami akong sasabihin sayo dito. There are so many things that I want to say but destiny wouldn’t allow me. Parang ayaw tayong magkatuluyan no?

Do you remember the times that I got jealous or mad when some guys are around you? The times that I’m so over protective? The times that I told you that I love you? I know what you’re thinking whenever I say “I love you” right? You always thought that it always mean “I love you as a friend slash bestfriend. You’re wrong :( Can’t you feel it? I’m in love with you all those times. Masyado ka nga lang na manhid. Gustong-gusto kita ligawan, I really want to be your boyfriend. . Kaso, may napasukan akong gulo eh. I really want to protect you.

He loved me, pero ako tong manhid :(

Si Kajie Harisson, kapatid siya ni Kyla. Maybe you don’t know him, matagal na siyang di umuuwi sakanila. All of us thought that Kyla is the only child right? But she has a gangster brother, siya yung kaaway ko. I saw him watching over you and I know that he’s angry to you. Kasi nga diba lagi mong natatalo si Kyla? So he wants to take revenge. Nag-away yung mafia namin at yung gang nila. Syempre matatalo sila diba? This happened when you were in Korea taking a vacation. We thought that Kajie is gone, but he returned. Remember the time when I’ve texted you na hintayin mo na lang ako sa bahay kasi may practice kami sa basketball (Prologue) ? I was meeting him and I was alone. Mas dumami yung gang nila, he knew everything about you and he threatened me na sasaktan ka nila. Tinanong ko sila kung anong pwede kong gawin wag ka lang nila idadamay.