SENSİZ

=TANITIM=

 Beni bir tabut gibi saran karanlıkta hapsolmuşken hatıralarımı zihnimden uzaklaştıracak hiçbir şey yoktu çevremde. Ta ki onun varlığını farkedene kadar. Beni seviyordu biliyordum, peki ya ben? Babamın kaybıyla sevgiye kapanmış olan kalbim, kapılarını tekrardan açabilecek miydi? Peki o bunu başarabilecek miydi? Beni hapsolduğum karanlıktan kurtarıp aydınlığa çıkarabilecek miydi? Korkuyordum, bağlanmaktan, değer vermekten, sevmekten korkuyordum. Peki  o aramızdaki bu engeli aşabilecek miydi?

“ Kimse birlikte olmamıza engel olamaz Arya, sen bile!..”