Fanatik

12. Bölüm Ayıcık

"Anne biz ne yaptık ya? Kerem'in evindeyiz farkında mısın?"

"Ay bir sus kız! Hem Kerem'in evi değil. Kerem'in anne ve babasının evi. Ayrıca bir baksana şu eve yahu! Villa resmen."

"Anne! Vallahi öyle ha! Kerem, herkese yetecek kadar oda var dediğinde inanmamıştım. Ama harbi varmış."

Abla sende mi ya. Resmen bahçe kapısının orada durmuş, evi inceliyorduk. Daha doğrusu annem, ile ablam ve kardeşim inceliyordu.

Ben bir of deyip eve doğru ilerledim. Sırtımda bir kaç kıyafetimi koyduğum çantam vardı. Acaba bu sefer bizi neler bekliyordu?

Annemlerde peşimden gelirken villa mı desem, ev mi desem kararsız kaldığım yerin kapısı açıldı.

Kerem ve annesi ile babası olduğunu tahmin ettiğim kişiler bizi kapıda bekliyorlardı.

Üçümüz birlikte kapıya geldiğimiz de, Kerem'in annesi büyük bir tatlılık ile annemi öptü ve tanıştılar.

Ablam da Kerem'in annesiyle tanışırken aklıma bir şey geldi. Bu ablam neden bizimle buraya geldi? Daha doğrusu biz neden ablamların evine gitmedik?

Tövbe estağfurullah ya! Benim aklıma daha önce bu neden gelmedi? Hadi benim aklıma gelmedi, ablamın nasıl gelmedi ki?

Kerem'in annesi bana gelince, gözleri ışıl ışıldı. Ah! Doğru ya! Bu kadın bence beni gelini olarak görüyordu, çünkü Kerem'in programa gelişini ailesi de biliyordur.

"Merhaba efendim."

Diyerek gülümsedim. Kadının kaynanalık damarı tutarsa da ya kötü davranırsa bana?

"Ay Zeynepciğim, geldiğinize çok mutlu oldum. Gel."

Diyerek bana birden sarıldı. Samimi bir şekilde sarılıyordu ve cidden şaşırmıştım. Bu kadın çok samimi ve tatlıydı ama. Kerem annesine hiç çekmemiş.

"Ah sende Aleyna olmalısın. Merhaba tatlım."

Diyerek aynı şeyi Aleyna'yı da yaptı.

Babasıyla da tanıştığımızda içeriye sonunda geçebildik.

Ben en iyisi kıyafetlerimi koyduğum çantamdan, hiç bir şey çıkarmayayım da, sonuçta anneme söyleyeceğim ve ablamların evine gideceğiz.

Ay hiç değilse Fatmanur vardı. İçeriye girince Aleyna ile birlikte direk Fatmanur'un odasına gittik.

"Ya aşkııım. Ayh! Of Zeynep ya, korktum abim geldi diye! Alo? Aşkım, Zeynep ile Aleyna gelmiş de korktum abim geldi diye. Neyse kapatalım hadi. Hadi kapat. Ya aşkım hayır sem kapat. Ama olmaz ki. Hadii! Hayır ben sana kıyamam. İlk sen kapat."

Bunlar konuşurken biz Aleyna ile pofuduklara oturmuştuk bile. Ay bunların da cilvesi bir bitmiyordu ha!

Pofuduktan kalkarak, yatakta yatan Fatmanur'un kulağında ki telefonu aldım.

"Tunay yemin ediyorum sizin o cilvenizi alıp, Kerem'e yediririrm. Kapat!"

Dedikten sonra kapattım.

"Kızım siz ne ara sevgili oldunuz ya?"

"Dün akşam bana sürpriz hazırlamış sevgililik teklifi etti. Bu arada çanta falan, ne oldu abimin ısrarlarına dayanamayıp benim yengem mi oldun yoksa?"

"Sus kız. Saçmalama. Ne yengesi ne abisi."

"Bizim eve hırsız girdi."

Diyerek Aleyna her şeyi anlatmaya başladı.