Gebroken

Hoofdstuk 6

Adiya.

Hand in hand lopend met Nora en Esma aan mij zij.

We lopen de stad in horen die tik-tak geluid...

Die zo herkenbare getik/tak...

"Dat geluid..." Zegt Esma.

"Ja hoor je dat ook het is zo'n herkenbaar geluid..."

We blijven stilstaan en draaien ons om en zien Berfin heupwiegend naar voren lopen met een zonnenbril op en strakke kleding...

Kennelijk ziet ze ons niet dus loopt ze door.

"Waar gaat die trut naartoe" Zegt Esma boos.

We lopen achter haar aan, maar niet te snel achter haar aan anders is het herkenbaar.

We lopen totdat we bij een steegje komen waar het heel donker is.

Het enige wat we horen is het getik/tak van de hakken van Berfin.

Gelukkig is Nora stil, we lopen door totdat mijn hart stilstaat.

Ik weet niet eens zeker of het hem is...

"Vieze hoer die ze is ik zweer op mijn moeder dood dat ik dit ga filmen en naar mijn vader sturen" Esma filmt wat we zien...

En tranen komen in mijn ogen.

Hoe kan hij na dit alles dit doen!

HOE KAN HIJ MIJ... ONS DIT AANDOEN!?

We zien Nessim en berfin zoenen...

Hij doet zijn handen op haar kont en zij doet haar handen wilde door zijn haren.

Esma filmt alles en zoemt ook in op Berfin's gezicht.

"Esma ik wil hier weg"

"Wacht heel effe een beetje meer filmen"

"Asjeblieft Esma we hebben genoeg gefilmd, ik moet hier weg"

Esma knikt en sluit de video af en met zn drieën lopen we weer terug naar de stad.

"Waarom wilde je zo snel weg?"

"Het was hem..."

"NEE!"

Ik knik en veeg mijn tranen weg.

"Mama waarom huil je... niet huilen anders moet ik ook huilen" Zegt Nora zachtjes en ook zij begint zachtjes te huilen.

Ik buk zachtjes en geef haar een knuffel, ik voel haar hart bonken en haar beademing is onregelmatig, maar uiteindelijk wordt haar hartslag rustiger en ademt ze weer regelmatig.

"Gaat het beter schatje?"

Ze knikt en glimlacht met tranen in haar ogen, ik veeg haar tranen en geef haar en kus op haar wang.

En hand in hand lopen we door naar een eetzaak waar we wat bestellen.

"Mama mag ik met die kinderen tekenen?" Vraagt Nora, wijzend naar de kinderen verderop in het restaurant.

Het is een tafeltje met kinderen en veel met elkaar praten en tekenen dus ik knik en laat haar gaan.

Ik zie haar lopen naar de andere kinderen en kennis maken.

"Schat het spijt me echt hele erg ik-"

"Het maakt niks uit lieverd" Glimlach ik.

De ober komt onze kant op en wanneer hij Esma ziet glimlacht hij, Esma wordt rood als een tomaat en kijkt omlaag.

Hmm... wat is hier aan de hand.

"Goedemiddag weten jullie al wat jullie willen bestellen?" Vraagt hij glimlachend.

We bestellen onze eten, hij neemt de bestelling en gaat weer weg.

"Ohmygoddd"

"Wie was dat?"

"Denk na"

Ik denk na en dan weet ik het weer.

"Is dat Fadi?"

Ze knikt heftig en alleen maar bij de naam wordt ze al een beetje rood.

"Hij is wel een knappe jongen hoor" Zeg ik plagend.

"Pech lieve schat hij is van mij" Zegt Esma bloed-serieus.

We kijken elkaar aan en schieten dan in de lachen.

****

Hoe kan hij nou zo zijn...

Na dit alles en nog een met Berfin!

Mijn hart breekt in duizend stukjes.

Waarom Ya Allah... waarom doet u mij dit aan ik wil dit leven zo niet...

Verdriet,woede,pijn, er gaat van alles door me heen.

Het hele gezin is thuis behalve Berfin, Esma heeft inmiddels al aan iedereen het filmpje laten zien.

Iedereen is boos en toch verontschuldigde iedereen voor wat Berfin heeft gedaan.

"Waarom zeggen jullie sorry... ik moest juist sorry zeggen voor wat mijn ex... voor wat Nessim heeft gedaan hij heeft jullie familie verwoest"

"Nee het spijt ons dat je zo'n man hebt die dit heeft heeft gedaan na alles wat jullie hebben meegemaakt en dan met mijn vrouw neukt" Zegt de Vader van Esma.

Hij is zo'n lieve en barmhartige man.

"We staan achter je Adiya" Zegt Loran.

We horen de deur open gaan en het geluid van de hakken van de enige echte Berfin.

Ze komt naar woonkamer en iedereen zit maar dan staat de vader van Esma op en trekt haar mee naar de tuin.

We zien hem via de glazen deuren tegen haar schreeuwen.

Ze huilt zachtjes en voor even heb ik medelijden maar dan denk ik weer aan wat ze mij en nog erger Norah heeft aangedaan.

De vader van Esma slaat haar een paar keer hard op haar gezicht, niemand beweegt en niemand houd hun vader tegen.

Want iedereen vindt dat ze het verdiend.

Hun vader duwt haar op de grond gooit hun trouwring tegen haar gezicht en vervolgens spuugt hij op haar en loopt weg.