Gebroken

Hoofdstuk 13

Diana

Het is een nieuwe dag dus nieuwe kansen of toch niet?

Is het een dag met nieuwe kansen of een dag dat me dichter bij de dood brengt.

3 maanden... 3 maanden lang zat ik in een coma en kreeg een hartaanval.

Ik leefde op een dunne draad van leven en dood, ze wilden net de stekkers eruit trekken maar Alhamdoillah werd ik wakker.

Ik weet niet wat ik moet voelen, denken of doen zoveel gemengde gevoelens gaan door me heen.

Ik word wakker geschud van mijn gedachtes door Esma.

"Diana Diana waar denk je aan?" Vraagt ze gebroken.

"Niets bijzonders" Glimlach ik.

Mijn hele familie is gebroken en allemaal voelen zich slecht omdat dit hele gebeuren, het heeft hun allemaal heel veel geraakt.

"Je weet dat je me alles kunt vertellen hé"

"Weet ik Esma"

"Het lijkt alsof je iets voor me achterhoud vertrouw je me niet?" Vraagt ze een beetje geïrriteerd.

"Tuurlijk wel maar ik was gewoon effe aan het denken over onzin"

Ze knikt maar wat en de deur vliegt open en Nora rent naar ons toe.

"ESMAAA DIANAAA!" Schreeuwt ze enthousiast.

"Nora niet schreeuwen dat is niet netjes hoe vaak moet ik het nog zeggen" Zegt Adiya vermoeiend.

"NORAAAAA!" Schreeuwt Esma 10x harder en knuffelt Nora dood.

"Ya Allah geef me alstublieft sabr" Smeekt Adiya.

We lachen allemaal en Adiya en ik knuffelen elkaar.

"Hoe gaat het habibi?" Vraagt Adiya.

"Alhamdoillah kan niet beter en hoe gaat het met jou?"

"Alhamdoillah" Zegt ze vermoeid en ploft op een stoel achter haar.

"Je ziet er niet goed uit wat is er allemaal gaande?"

"Loran en ik hebben het gewoon zo druk met de verloving enzo en hij zegt dat we gelijk de trouwdag moeten doen en de verloving skippen, maar ik wil gewoon rustig stapje voor stapje en niet alles zo snel doen"

"ADIYAAAA mogen Nora en ik naar de speeltuin in de buurt?" Vraagt Esma en vraagt het heel enthousiast aan Adiya.

"Ga je gang maar pas goed op en neem je telefoon mee *Esma en Nora rennen al uit de kamer en Adiya ren naar de gang* EN NEEM OP ALS IK JE BEL EN MAAK HET NIET TE LAAT!" Roept Adiya.

Ik lach me dood en Adiya sluit lachend de deur dicht en neemt plaats op de stoel naast mijn bed.

"Het gaat allemaal gewoon zo snel Loran wilt alles zo snel doen maar hij houd niet rekening-"

"Met jou terwijl je niet zo lang geleden nog getrouwd was... ik snap je schat en een verloving is gewoon beter daar ben ik het met je eens maar ik neem aan dat Loran ook nog kinderen wilt en hij wilt niet oud zijn als hij zijn eerste kind krijgt dat heeft hij nooit gewild daarom wilt hij snel trouwen dus ookal verloof je je... je gaat uiteindelijk trouwen de tijd tussen de verloving en de trouwdag is ook een paar maanden verschil zo moet je het ook zien"

"Wallah je hebt gelijk schatje maar ik ben zo bang" Zegt ze en laat een paar tranen.

"Ik mis mijn familie zo erg en met iedereen waarmee ik een betere band krijg gaat dood dus ik ben bang... ik kan Loran niet verliezen niet nog iemand" Vertelt ze.