Gebroken

Hoofdstuk 18

Loran geeft Amine een hoek links en dan rechts hij duwt hem tegen de muur aan en niemand zou hem kunnen stoppen Loran stopt niet met klappen.

Adiya rent naar hem toe en probeert hem te stoppen maar het is te laat Amine opent zijn ogen niet meer en ligt op de grond ik ren huilend naar hem toe en neem plaat op de grond.

Ik pak Amine's gezicht en zet het op mijn bovenbenen en wrijf over zijn haar.

"Amine open je ogen... AMINE OPEN JE OGEN KOM OP AMINE IK WEET DAT JE HET KAN AMINE AMINE... WAAROM DEED JE DAT LORAN WAAROM!"

***

"Loran waarom deed je dat...waarom deed je dat Loran je weet dat geweld nooit de oplossing is en Nora is bang geworden" Zegt Adiya en pakt Loran's handen vast en kijkt hem in zijn ogen aan.

Nora rent naar Loran toe en kijkt hem met betraande ogen aan.

Loran hurkt en veegt Nora haar tranen en tilt haar op.

Loran overhandigt Nora aan Adiya en zegt "Neem haar mee en ga naar de receptie we gaan zo naar huis" Adiya zet Nora op de grond.

"Nora Habibi ga maar naar de kamer van Diana en kijk maar een film op mijn telefoon we komen zo naar je toe" Zegt Adiya zachtjes en geeft Nora snel een kus op haar wang.

Nora knikt en rent naar de kamer toe, het moment dat Nora in de kamer is draait Adiya zich om naar Nora en kijkt hem diep in zijn ogen aan.

"Loran ik ken je... je bent niet gewelddadig dus vertel wat is er aan de hand waarom heb je Amine bijna doodgeslagen hij is nog maar een kind wat is je reden"

"Nu is niet het moment Adiya ga met Nora naar de auto ik kom zo want ik ben nog niet klaar met hem"

"Je hebt geluk dat er geen dokters door deze gang lopen anders zouden ze de politie bellen... wat is er aan de hand Loran"

"Nu is niet het moment Adiya... *Loran kijkt mij boos aan* EN WAT DOET HIJ IN JOU KAMER EN WAAROM ZIT JE NU BIJ HEM BEN JE GEK GEWORDEN STA OP... STA OP ZEI IK!" Hij trekt me aan me arm en trekt me omhoog.

"BEN JE HELEMAAL GEK GEWORDEN DIT IS AMINE WE WAREN ALS FAMILIE VOOR ELKAAR JE NOEMDE HEM BROERTJE EN SLA JE HEM DOOD HOEZO DOE JE DIT!" Schreeuw ik huilend.

"ALS JE HET VERHAAL NIET WEET DAN MOET JE NIET ZO PRATEN IK BEN JE BROER EN JE TOONT RESPECT EN ALS JE NOG EEN KEER ZO NAAR ME SCHREEUWT DAN GA JE ZIEN BEGREPEN!"

"VERTEL DAN HET VERHAAL WAAROM HADDEN WE OPEENS GEEN CONTACT MEER MET ELKAAR ZEG DAN JULLIE WILDE HET ME NOOIT VERTELLEN!"

"GENOEG IS GENOEG GA NAAR JE KAMER!" en hij duwt mij richting mijn kamer.

Wat is er mis met hem hij is nog nooit zo boos geworden in zijn hele leven en nog nooit heeft hij zo hard naar mij geschreeuwd en me geduwd.

"WIE BEN JIJ OM ZO TEGEN MIJ TE PRATEN WIE WIE!" Loran heft zijn hand omhoog en wilt mij bijna slaan maar Loran houd zijn hand tegen en kijkt hem woedend aan.

"LORAN JE BENT GEK GEWORDEN DOE NORMAAL JE GAAT JE ZUSJE TOCH NIET SLAAN GA AFKOELEN GA NAAR DE AUTO NORA EN IK KOMEN ERAAN GA NU!"

Hij kijkt Adiya boos aan en loopt weg zonder ons aan te kijken.

"Diana... habibi gaat het?" Zegt Adiya en kijkt me verdrietig aan.

Huilend kijk ik haar aan en ze trekt me gelijk in een knuffel.

"Het komt wel goed schatje hij is gewoon boos om een of andere reden en we weten het hele verhaal niet, hij zou je nooit slaan het is Loran hij doet niemand kwaad dat weet je en hij zoveel van je hij wilt je gewoon beschermen.