Gebroken

Hoofdstuk 12

Adiya

Familie is heel belangrijk en hoort 1 van je hoogste prioriteiten te zijn, je hoort van ze te houden hun lief te hebben en hun beschermen!

Vrienden komen en gaan maar familie... familie blijft altijd bij je en steunt je in de moeilijke tijden vanaf het begin tot het einde.

Behandel hun altijd met liefde want op een dag zijn ze er niet meer...

****

"Diana Yakub is een heel sterke vrouw en heeft het gelukkig gered maar ligt nu in een coma ze heeft te veel stress gehad daarom heeft ze rust nodig jullie kunnen haar nu bezoeken, helaas moeten we wel vertellen dat als ze na twee maanden nog steeds in coma ligt we de stekker eruit moeten halen en helaas wordt het voor haar moeilijker om voor de coma te vechten omdat ze kanker heeft"

We knikken en allemaal kunnen we eindelijk ademen, een last gaat van mijn schouder.

Alhamdoillah ik ben niet nog iemand verloren ik dank Allah swt en doe dua voor Diana.

Ik schaam me dat ik net huilend uitbarstte bij Loran maar ik kon het niet meer volhouden, als Diana het niet zou redden dan zou ik het niet meer aankunnen ik zou dan een wrak worden.

Loran,Esma en hun vader knuffelen elkaar blij terwijl ik afdwaal in mijn gedachtes totdat ik opeens hard wordt geknuffeld, ik ontwaak aan mijn trans en voel de gespierde armen van Loran om mij heen.

De vader van Loran en Esma gaan als eerst naar de kamer van Diana en na een tijdje gaat Loran ook... ze komen allemaal verdrietig de kamer uit en hand in hand loop ik samen met Nora naar Diana's kamer.

Ik zie haar liggen op het ziekenhuis bed met allemaal draadjes om haar heen en een soort computer die haar hartslag weergeeft.

Ik zie haar vertraagde hartslag op het beeldscherm en gebroken neem ik plaats op een stoel naast haar bed, Nora neemt plaats op een stoel naast mij.

Ik pak Diana's hand en kijk haar met betraande ogen aan.

"Zo moest dit allemaal niet gebeuren Diana... je zou die vreselijke ziekte overwinnen en dan zouden Loran en ik trouwen en zou je hem die preek geven dat als hij mij pijn deed je hem zo vermoorden en ik en Loran zouden ruzie krijgen omdat ik niet klaar was voor kinderen en dan zou je mij steunen maar dan zou ik het toch toestaan en zou je een geweldige tante worden en... en... en je zou bij ons zijn en altijd aan onze zij staan en altijd voor ons klaar staan dus ga asjeblieft niet weg en verlaat ons niet want we hebben je nodig Diana en ik kan niet nog iemand verliezen die me zo dierbaar is je bent net mn zusje en ik heb al een zusje verloren en zoveel familieleden dus doe me dit niet aan en ga niet weg ik-" Maar dan hoor ik het piepgeluid... het oorverdovende piepgeluid dat mijn hart liet breken en me hart liet stoppen.

"Diana... DIANA WORD WAKKER DIANA DIANA WORD WAKKER!" Schreeuw ik.

Het geluid gaat door en door en huilend kijk ik haar aan totdat ik hoop hoor, ik hoor haar hartslag weer en ik ren uit de kamer en roep dokters.

En ik zie allemaal dokters de kamer snel in lopen en er komt een dokter weer uit de kamer en kijkt ons medelijdend aan.

"En?!" Zegt de vader van Esma.

"Ze had een hartaanval maar gelukkig gaat alles weer goed we moeten een paar testen doen en een nieuwe operatie het is misschien beter als jullie naar huis gaan het-"

"We blijven hier no matter what" Zegt Esma vastbesloten en je hoort aan haar stem dat ze gebroken is.

Net zoals iedereen...

****

Diana

Ik open mijn ogen en zie dat ik me bevind bij een speeltuin waar mijn moeder, Esma, Loran en ik altijd naartoe gingen.