ANLAMSIZ

-7-

Korkuyordum. Bana ne yapacaklardı ki? Beni niye götürüyorlardı?

***********

Gözlerimi açtığımda bir odadaydım. Oda siyahla döşenmişti. Sadece siyah. Kalkmak için hamle yaptığımda ellerimin yatağa bağlı olduğunu fark ettim. Aynı şekilde ayaklarım da. Yatakta kalkmak için çırpınıyordum ama bir işe yaradığı söylenemezdi. Ben çırpınırken odaya benden 1-2 yaş büyük olduğunu düşündüğüm bir çocuk girdi. Çocuk dediğime bakmayın ayı gibiydi. Allah kahretsin ya!! Tam da forma giyecek zamanı bulmuşum ben de ya. Bacaklarımın arası açık olduğu için görebilirdi. Ya ben burda kaçırılmışım düşündüğüm şeye bak. Ben çocuğa ölümcül bakışlarımı yollarken o da benim bacaklarıma bakıyordu. Oğlum bak ben bir burdan çıkayım seni yaşadığına pişman etmezsem bana Ada demesinler. 

Çocuk hala bacaklarıma bakarken ben de bağırmaya başladım.

-ÇÖZÜN LAN BENİ!?! SİZ KİMSİNİZ YAA!!! EĞER BURDAN KURTULDUĞUMDA SİZİ DOĞDUĞUNUZA PİŞMAN ETMEZSEM BANA DA ADA ARDIÇ DEMESİNLER!?! GERİZEKALI!?! PİÇ!? BACAKLARIMA BAKMAYI KES!?

Bana bakıp sırıtınca iyice sinirlerim tepeme çıkmıştı. Hala bana sırıtırken bir de bana bir şeyler diyordu.

+Eğer uslu bir kız olmazsan sonu kötü olur.

dediğinde iyice sinirlenmiştim.

-OĞLUM SEN MAL MISIN YA!?!! NEYİNE TEHDİT EDİYORSUN BENİ?! GÜÇSÜZ GÖRÜNDÜĞÜME BAKMA ÖLDÜRÜRÜM SENİ!!!

diye bağırdığımda sırıtışını bütün yüzüne yaymış artık gülüyordu.

+Sen mi beni öldüreceksin? Hayatını bitiririm senin.

-Nasıl olcakmış o anlatsana biraz?

+Sadece elinden tek bir kişiyi alsam ölürsün!

dediğinde bu kişinin Can olduğuna kalıbımı basabilirdim. Acaba o şu anda ne yapıyordur? Ama onu korumam gerektiğini biliyordum.

-Can'a dokunma! Rahat bırak onu!?!

+Kızımız akıllı çıktı hemen kim olduğunu da anladı onu rahat bırakmayacağımızı da.

-N'olursun ona dokunma. Beni aldınız zaten onu rahat bırakın. 

+Onu sonra düşünürüz güzellik.

Hayır, bunu bana yapma bana sadece Can güzellik diyebilir başkası ASLA!

-BANA. GÜZELLİK. DEME. SAKIN!!

+Niyeymiş o GÜZELLİK.

-Sana deme dedim!?!

diye cırladıktan sonra yüzüne bütün tükürüğümü boşalttım. O da benim yüzüme yaklaştı ve dudağımın kenarını öptü. HAYIR!! Daha bunu Can yapmadı san ne oluyo ki?

+Daha seninle işimiz bitmedi güzellik.

Artık daha da çok korkuyordum. Ama bana niye bunu yaptıklarını hala anlayamamıştım. O sırada benim telefonumdan mesaj sesi geldi. Çocuk hemen çıkarıp baktı.

Gönderen: EgoisTAŞ

Ada, nereye gittin?
Seni çok merak ediyorum. Lütfen ara!

Çocuk bana mesajı okuyunca gözümden bir yaş süzüldü. O da bana bakıp sırıttı.

-Galiba bu Can'dandı. Aa çok yazık seni çok merak etmiş. Hadi arayalım da ne kadar merak ettiğini duyalım.

dediğinde bir damla gözyaşı daha süzüldü gözlerimden. Ama o beni takmadan aramıştı Can'ı.

-Ada, iyi misin? Ses ver Ada. Neredesin güzelim? Söyle alayım seni.

Çocuk bu sefer kahkahasını bastırmak için dudaklarını ısırıyordu. Ona da cevap verdi.

+Ada, bak. Sevgilin seni merak etmiş cevap ver de sesini duysun.

-Ada, yanındaki kim?! Ada neredesin sen, söylesene!!

=Ben..iyiyim Can. Ama bu piç varlıklar beni bir yere getirdiler ve buranın neresi olduğunu bilmiyorum. Can.. Beni kurtar..

Dedim ama son dediklerimi söylerken ağlıyordum. Can da aynı şekildeydi.

-Ada, korkma güzelim. En yakın zamanda seni o piçin yanından alıcam. Beni bekle.

=Tamam Can. Ama eğer ben burdan çıkamazsam bilmeni istiyorum ki seni tüm kalbimle seviyorum..

-Ordan çıkacaksın güzelim. Ben de seni tüm kalbimle seviyorum ve seveceğim.

Can bunları söyledikten sonra piç telefonu kapattı ve ben hüngür hüngür ağlamaya başladım. Daha sonra da o durumdayken bile uykum geldi. Her ne kadar uyumamaya çalışsam da başaramadım.

************

Arkadaşlar biliyorum bu bölüm biraz kısa oldu. Ama affedin çünkü günde iki bölüm yazınca yoruluyorum. Umarım beğenmişsinizdir. Eğer beğendiyseniz atkadaşlarınıza hikayemi önermeyi unutmayın. Vote ve yorumlarınızı bekliyorum. Diğer bölümde görüşmek üzere.