Will Be Back | Otayuri & Victuuri ✓

Start Again

Yurio istemeden de olsa saraya alışıyordu.

Hamamın ortasındaki havuzda oturmuş, gözlerini kapatmıştı. Saçları suyun yüzeyinde dağılmış durumdaydı ve bu hali tam bir deniz kızını andırıyordu.

Bir haftadır burada olmasına rağmen, Otabek onunla ikinci kez birlikte olmamıştı. Ayrıca dört gündür onu görmüyordu. Bunun neden onu huzursuz ettiğini de anlayamamıştı. Aynı zamanda kendisine ilaç hazırlayacak malzemesi de yoktu ve bu lanet omega kokusu onu sinir etmeye yetiyordu.

Eli çıplak omzundaki omega dövmesine gitti. Bu izi almamak için yıllarca saklanmıştı. Şimdi ise ondan kurtulma şansı yoktu.

Bütün bu dertlerini düşünüp nefesini tuttu ve kendini suya bıraktı. Kulaklarına bir uğultu gibi dolan su, ninni gibi uykusunu getirmişti. Oradan çıkmak istemedi. Nefesini tutmayı bırakmak ve kendini suya teslim etmek istedi.

Bu dileği, kendini güçlüce sudan çıkaran kollar eşliğinde, tanrı tarafından reddedilmişti.

"Yurio!" Bir diğer el Yurio'nun yanağını hafifçe kavradı.

Yurio gözlerini aralayıp karşısında Otabek'i görünce refleks olarak onu itmiş, ardından dengesini toparlayamayarak poposunun üstünde suya geri düşmüştü.

Huysuzca alnına yapışan saçı geriye atıp Otabek'e baktı. "Nihayet öldüğünüzü sanmıştım"

Otabek gülüp karşısına oturmuş, kolunu havuzun kenarına atmıştı. "O zaman altmış yaşındaki amcamın ikinci eşi olurdun" önündeki sarışına bakıp sesini alçalttı. "Beni özledin mi?"

"Hayır" kısa ve keskin bir şekilde yanıtlamıştı Yurio. Oysa ki durum bunun tam tersiydi.

"Ben de seni özlemedim" Otabek onu denemek adına tersçe cevapladı. Yurio'nun sert bakışının yerini yavru kedi bakışları almıştı.

"A-anlıyorum" gözleri suyla oynayan ellerine inmişti ve bir tutam saçı alnına geri düşmüştü.

Otabek, ziyarete gittiği krallığın, kendisi için hazırlanan cariyelerini düşündü. Hiçbirinden zevk alamamış, içinde hevesi ve bu hevese burun büken erkekliğiyle ortada kalmıştı. Artık hep böyle mi olacaktı? Sadece Yurio mu ona zevk verecekti?

Otabek, Yurio'nun onu istemediğini düşününce yutkundu. Ona sadece o zevk verirken, bu yaptığı tecavüzden farksız hissettirecekti.

Zevkini kursağında bırakıyordu.

"Göğsünüz iyi...-" Yurio öne uzanacakken bu sefer de suyun yoğunluğuna ayak uyduramayıp Otabek'in üstünde bulmuştu kendini. "... mi?"

Otabek fırsattan istifade onun beline doladı ellerini. "Elbette. Doktorum oldukça iyiydi"

Yurio gözlerini hızla onun gözlerinden ayırıp kendini uzağa çekmeye çalışsa da başarılı olamadı. Otabek'in kollarına hapsolmuştu. Aynı zamanda dizi, prensin sertleşen erkekliğini oldukça net hissediyordu.

Yurio, prensin bu duruma karşılık bir şey söylemesini bekledi. Ama Otabek sadece onu izlemekle yetiniyordu. Küçük olan buna anlam veremeyip başını kaldırdı.

"Şey, siz..." boğazını temizleyip sustu.

"Ah... Evet. Bununla ilgili bir şey mi yapmak istiyorsun yoksa?"

"Hayır! Ne münasebet!" Nefes nefese ve panikle tepki vermişti Yurio. Çok geçmeden devam etti. "Gitsem iyi olacak"

Otabek onun elini tutup durdurdu. Az önceki şakacı tavrını kenara bırakmıştı. "Neden böylesin? Sadece biraz çaba gösteremez misin? Fazlasını istemiyorum. Sadece ömrümü geçireceğim insanın beni sevmesini istiyo...-"