Arslan'dan
Ellerimi yumruk yapıp tam herifin üzerine atlıyordum ki Begüm geçti önüme.
"Dur lan atarlı boğa!! Saldırma çocuğa!"
İyice sinirlendim. "Koruma lan şunu bana! Sana da sıra gelecek Karaman!! Ulan haftalardır gözünün içine bakıyorum ama bana bir şans vermeyi çok görüyorsun!! Şimdi geçmiş karşıma bu herif için sevgilim diyorsun! Öldürüm lan bu herifi!! Duydun mu!!!"
Beni takmak yerine o adama döndü. "Sen içeri geç. Geliyoruz biz birazdan."
Herif başıyla onayladı ve içeri doğru yürüdü. Ben peşinden bakıyordum. Gözlerimle onu döverken çenemdeki elle yüzüm Begüm'e döndü.
"Ona biraz daha böyle bakmaya devam edersen aklından geçen cinayet planlarını ben sende uygulayacağım!!"
Şuan sinirli olan benken o herif için benle böyle konuşması iyice sinirimi bozdu. İyice yaklaştım bir nefes mesafesinde. Tısladım öfkeyle. "Senin benden başka sevgilin olamaz Karaman! İzin vermem!"
Alaycı bir ifade takındı. "Ya aşıksam?"
İşte şimdi tepemden dumanlar çıkabilirdi. Siktir!!
Bir şey demek yerine parmak boğumlarım sıkmaktan bembeyaz olmuş yumruklarımla eve doğru hızla gitmeye başladım. Bir kaç saniye sonra önüme geçip durdurdu ellerini göğüslerime koyarak. Gözlerime baktı sakinleştirmek ister gibi. Umursamayıp eve gireceğim sırada tekrar önüme geçip öfkeyle baktı.
"Sinirini sikeyim lan! Öldürecek misin çocuğu! Tamam itiraf ediyorum şakaydı!! Yok sevgili aşk falan!"
Kaşlarımı çattım. "Şakaydı??"
Begüm hala öfkeliydi. "Benim sahibimmişsin gibi davranmayı kes Demirhan! Bülent'e aşık değilim ya da sevgili değiliz ama bir gün biri oladabilir! Buna kendini hazırla! Çünkü ben sana ait bir mal değilim!"
Kolunu tuttum. "Evet biri olacak. Ama o kişi ben olacağım! Bana aşık olacaksın!"
"Sana aşık olmak istemiyorum! Yeter artık! Rahat bırak beni!!"
İçeri girince ben de peşinden girdim. Ama az önceki öfkeli halimden eser yoktu. Bana aşık olmaktan neden bu kadar korktuğunu anlamıyordum. Ona aşık olduğumu biliyordu. Ama onu bir gün bırakacağımı düşünüyordu. Aşık Arslan'ı değil mafya Arslan'ı tanıyordu. Ona aşkımı kanıtlamalıydım belki de...O zaman korkusu geçer ve bana aşık olabilirdi.
Salona girdiğimde herifin yanına oturmuş gülerek konuşuyordu. Az önce bana öfkeliydi bağırıyordu ama Bülent'e gelince gülüyor. Gel de katil olma.
Tam karşılarına oturup gözlerimle taciz etmeye başlayınca bBülent rahatsızca kıpırdandı. Begüm de tek kaşını kaldırıp tehlikeli bir bakış yolladı.
"Gözlerinle öldüreceksin çocuğu Demirhan. Çek şu cinai potansiyeli yüksek bakışlarını."
"Uzaklaş o zaman..."
Begüm tabi ki dinlemedi ve Bülent'e dönüp konuşmaya devam etti. "Baya oldu görüşmeyeli. Hala aynı yerde misin?"
"Klüpte kapıda duruyorum hala evet. Sen varken bize az iş çıkıyordu. Şimdi olaysız gecemiz yok."
Sırıttı Begüm. "El atayım istersen?"
Bülent de güldüç "işimizden ediyordun kızım bizi. Herifleri sen haklayınca biz fasülye sırığı gibi dikiliyorduk anca. Adam dövmeyi seviyorum güzelim. O yüzden işime engel olma bence."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ben Sokak Kızıyım -TAMAMLANDI-
General FictionBoğuk çıkan sesimle kulağına fısıldadım "Sen benimsin Karaman!Sadece benim!" Bir anda doğrulup boğazıma yapışmasıyla ufak bir şok geçirirken ne bok yedim yine diye düşünmekle meşguldüm! Beni duvara yapıştırdığında itiraz etmedim.Ne yaptığımı merak e...