Ben Sokak Kızıyım -TAMAMLANDI-

13.bölüm

Medya: Begüm Karaman

Arslan'dan devam...

İçeri girdiğimde Vedat işini bitirmiş çıkıyordu.

"Bir kaç gün fazla hareket etmesin. Yatarken de yan yatarsa ağrısı fazla olmaz. Ben yine arada gelip yoklarım"

Başımla onaylayınca çıktı odadan. Ben de gidip Begüm'ün yanındaki koltuğa oturdum.

"Neden bu kadar bencilsin Demirhan? Başkalarının isteklerini umursamayı denesen keşke biraz."

"Seni bırakmamı istiyorsun Begüm. Nasıl bu isteğini yerine getireyim?"

"Sen bırakmasan da gidicem. Beni bir daha görmeyeceksin."

"Sana aşık olduğumu duydun ve hala gitmek istiyorsun...Bu kadar mı nefret ediyorsun benden?"

"Hayır. Nefret bile bir duygu. Ve ben onu bile beslemiyorum sana karşı. Beni biraz yalnız bırak Arslan. Kafamı dinlemek istiyorum."

Şiddetle reddettim. "Benden gitmenden bu kadar korkarken yalnız mı bırakayım? Üzgünüm baş belası. Senin benden başka gidecek yerin yok. Senin evin de ailen de benim artık."

Alaycı bir ifadeyle dudağı hafif kıvrıldı. "Sen benim hiçbir şeyimsin ve ben sana ait değilim. Sen istesen de istemesen de..."

Öfkemi kontrol edebilmek için gözlerimi kapatıp bir süre sonra geri açtım. "İyileş...O zaman konuşucaz."

"İyi..."

Hayatımda ikinci kez bir kadına duygularımı açıyordum. Birisi zaten siktir olup gitti...Begüm'ün de gitmesine izin vermiycem. Hem o Nilay denen sürtük gibi değil ki Begüm. Yalanı yok...Eyvallahı hiç yok. İhanet desen ne olduğunu bilmez. Aşık olmamaya yeminliyken gidip de bu baş belasına vurulduysam oda beni sevmek, yanımda kalmak zorunda. Bencillikse bencillik...

Aklıma gelenle ayağa kalkıp Begüm'ü yan çevirdim. "Yan yatarsan ağrın fazla olmazmış."

Begüm tek kaşı havada bakıyordu yüzüme. "Arslan Demirhan gibi davransana. Ne bu kibar tavırlar? Yadırgıyorum bu adamı. Sen cehennem zebanisisin unuttun mu?"

Alaycı bir ifadeyle söyledikleriyle sırıttım. "Arslan Demirhan başkalarına acımasız olabilir. Ama aşık olduğu kadına, ki bu kadın sen olsan bile kibar davranabilir."

Kaşlarını çattı. "Ben olsam bile? Senin gözünde bu kadar manyak biri olmama rağmen gelip de aşık olan da sensin. Bence bu benden daha manyakça."

"Aşkın ne olduğuna dair ufacık bir fikrin var mı Karaman? Merak ediyorum...Bu kadar soğukkanlı ve duygusuz olunca mutlu oluyor musun?"

Bu kez devirdi o güzel gözlerini. "Sen mafyasın Demirhan farkındasın değil mi? Bu sözler yakışmıyor hiç..."

Haklıydı belki. Mafya olduğum günden beri hiç bir duygu belirtisi göstermeyen Arslan, şimdi wolverininin elindeydi. Sanki o sevmezse ölecek, severse onun için yaşayacaktı.

Bir dakika ya. Sevmezse ne demek! Eşşek gibi sevecekti! Eğer sevmezse dünyada katliam yapabilir hatta savaş çıkartabilirdim!!

Ve Arslan Demirhan geri döner.

"Begüm!!"

Duyduğum sesle gözlerimi kapatıp açarak kendimi sakin kalmaya zorladım. Koşarak geldiği belli olan Tolga direk Begüm'e sarılınca da yumruklarımı sıktım. Nerden duymuştu ki bu Begüm'ün vurulduğunu!

"Görmeyeli ahtopot olmuşsun küçük Demirhan. Az geri dur da nefes alayım."

"Vurulduğunu duyunca çok korktum Begüm. Biliyorum o gün kaçtığım için hala kızgınsın ama ben hala çok seviyorum seni."