Bir AN ÇIKAGELDİN HAYATIMA

Çaresizim çaresiz

Beni tekrar üzmesine nasıl izin verebilirdim.Beni yine kullanmasına.Ya yine bir intikam için yapıyorsa tüm bunları.Ben"Sana nasıl güvenmemi bekliyorsun"dedim.Onun beni üzdüğü kadar olmasa da bende onu üzdüm.Ben onu severken bana yanaşmasını bana aşık olduğu için yapıyor sanmìştım.Meğer Serhat'tan intikam almak içinmiş.Talha ben bunları düşünürken başı başka yere dönük mavi gòzleriyle etrafı süzüyordu.Uzaklara bakıyordu.Gitmeyi mi seçecekti ...Her şeyi bırakıp gitmeyi...

Ona kızgın kızgın bakıyordum.Talha "Elveda...Şu iki kelimeyi çok istemiştin dimi, bende çok istemiştim.SENİ SEVİYORUM..."dedi.Gerçekten uzaklara gidecekmiş gibi davranıyordu.Talha'nın sanki gözleri dolmuştu.Ve "Bundan sonra seni üzemeyeceğim bir yer öğrendim oraya gidoyorum.Seni üzemeyecegim ve seni her an görebileceğim bir yer..."dedi.Of gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı.Ona geri dönemezdim."Mutlu olacağın bir yere git günden güne ölecegin bir yere gitme"dedim.Bu söz o kadar da sert değildi en azından.Bana yaptıklarını düşününce fazla bile.Piknikten çıkıp okulun bahçesine geri gelmiştik.Talhayla evimiz aynı yöndeydi.Talha birden bir inşaata girdi.Ne yapacağını tahmin bile etmek istemiyorum.Hemen arkasından bende girdim.16.kata çıkmıştık.Talha tam atlayacağı yere geldiğinde "Dur yapma "dedim.

Talha arkasına döndüğünde "Sude git hayatına devam etmelisin"dedi.Sonra "Benim sensiz bir hayatım olamaz"dedim.Talha bana doğru koştu ve beni kucagına alıp dòndürdü.O sırada Deniz İlayda ve Gülşah oraya gelmişti.Artık Gülşah umrumda bile değildi.Kızlar "Ooooo "diye sesler çıkartmaya başladılar.Ve bizde o şekilde bir kaç dakika bekledik.Çünkü birbirimizi cok özlemiştik...