Psikopatın Feraceli Sevgilisi #Wattys2017

Bu sefer mutlu olalım

Merhabaaaaaa ben geldim! Evet baya uzun bir zaman oldu. Nerede bu yazar diyenleriniz bile olmuştu ama kendimi toparlamam ve bölüm yazmam zaman aldı affınıza sığınıp güzel bir bölüm yazmaya karar verdim. Bu bölümün müziğini Ege seçti bu bölüm müziği bu olsun dedi!

O zaman keyifli dinlemeler ve okumalar sizleri seviyorum.

*bölüm müziği=Onurcan Özcan:Çilingir
###########

Hastaneden çıkış yapan Yağız ve Beren, Ege'den gizli bir süpriz ayarlamaya karar verdiler. Bu sırada tabikide her zamanki gibi sinsiliğini koruyan Yağız, Ege'yi doğum günü süprizini öğrenmemesi için oyalayacaktı. Hastane çıkışında biraz kendisine darılan arkadaşının gönlünü almaya çalışıyormuş gibi bir görüntü sergileyecek , ama aslına bakılacak olursa bir nevi doğum günü için Ege'yi oyalamış olacaktı. Tabi herşeyden bir haber Egeciğimiz ise aslında kendi doğum gününden bir gün sonraya denk gelen , Elem'in doğum günü için hazırlamış olduğu hediyeyi, mezarına götürmeyi unutmamak için yatağının kenarındaki komodinin üzerine bıraktı. Ve bütün evde yankılanan kapı zili sesi 🔔🔔🔔🔔
Haydi gelin beraber öğrenelim nasıl bir süpriz karşılayacak Ege'yi!

Kapının açılması ile birlikte Ege'nin şaşkın surat ifadesine aldırmadan içeri daldım. Arkamdan resmen gözüne far tutulmuş tavşan gibi bakıyordu.Bu hali biraz vicdan azabı çekmeme sebep olmuştu. Baktım hâlâ olduğu yerde duruyor, bu işe bir el atmak lazım diyerek, kolundan tuttuğum gibi salona sürüklemeye başladım. Evin her köşesi Semra teyzenin oda parfümü kokuyordu. Televizyon ünitesinde bulunan ardı ardına dizilmiş aksesuarlar ben buradayım dermişcesine kendini belli ediyordu. Ve o sırada ayrı bir rafta bulunan çerçeveye ilişti gözlerim.3 küçük çocuk vardı o resimde hepsi birbirinin omzuna atmış ellerini gözlerini kısmış ufak bir gülümseme ile kameraya poz veriyordu. O gün gözlerimin önünde canlanırken ne kadar güzel anılarımız geçtiğini hatırladım. Eren,Ege ve ben çok yakındık yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez derler ya aynen öyleydik bizde. Ama Eren'in ailesi bir iş seyahatine çıktılar yanlarında gitmek zorunda kaldı ama gittikleri yerde annesini kaybedince babası ile birlikte geri dönmek istemediler. Bana göre haklılardı. Kim hatıra kokan bir eve geri dönmek ister ki. Acı hatıralardan bahsediyorum tabiki.. Danimarka'da  bir ev satın alıp 6 yaşından bu zamana kadar yaşamlarını orada sürdürdüler. Arada sırada konuşuyoruz ama eski samimiyetimiz kalmadı tabiki. Ege uzun zamandır konuşmuyordu çünkü gitmeden önce Ege'ye veda etmemişti.  Eren ile Ege daha yakınlardı bana nazaran. Ve Eren vedalardan nefret ederdi hele ki en sevdiği insanlardan ayrılmak zorunda olmak onun için" alın canımı kurtulayım bu eziyetten "der gibiydi. Bana göre haklı bir nedendi ama Ege'ye göre hiç bir zaman haklı bir neden olmadı bu davranışı. Bugünkü süprizimize Eren'i de dahil edip kocaman bir gülümseme kazanmak istiyorduk Beren ile birlikte. Ben Ege'yi oyalarken Beren kafeyi süsleyecek ve herkesi bir araya getirecekti. Ege'ye çok iyi gelecek bir eş adayı tanıyorduk eğer ki Ege'yi ısındırabilirsek işimiz çok iyi ilerleyecekti. Ben planlara dalmış bir vaziyette iken Ege koltuğa yerleşmiş rahat bir pozisyonda bana melül melül bakıyordu, ee haklıydı da.

-şeyyy

Diyerek başladım konuşmaya ama cümleleri bir türlü birleştiremiyordum kafamda.

-Ege özür dilerim kardeşim.

Dememin ardından Ege anlamadığını belirten bir mimik ile bakmaya başladı yüzüme.

-hastane çıkışı yaptığım davranış yüzünden.

Diyerek elimi enseme götürüp halı desenlerini incelemeye başladım o sırada tam başımı kaldıracaktım ki kucağıma doğru karşı kanepeden zıplayan bir Ege beklemiyordum tabiki de.