Ameliyat başlamıştı bütün doktorlar titizlikle işlerini hallediyordu. Ege ise dışarıda ecel teri döküyordu. Yağız ile Beren dışarı çıkıp birkaç yiyecek alıp geleceklerdi çünkü Ege birtürlü birşey yememişti. Ameliyattan çıkana dek birşey yemeyeceğini dile getiriyordu. Ama yemesi gerekiyordu. Yagiz' a karşı gelemeyeceği göz önünde bulundurulursa o yemekleri yiyecekti.
Koridorda bir ileri bir geri volta atan Ege'nin durumu pekte iç açıcı görünmüyordu. İçinde bir sıkıntı vardı.Yağız'ın yanına ulaştı.
" Abi ona birşey olacak gibi hissediyorum. İçimde bir sıkıntı var. "
Yağız dostunun omzuna elini birkaç defa vurdu destek olurcasına.
" Lâ havle vela kuvvete illa billa aliyyül azim. De ki rahatlayabilesin. "
Yağız dostuna öğrendiği bilgiler ile teselli veriyordu. Ama Ege 'nin içindeki sıkıntı gitmiyordu.
Beren ise sürekli dua ediyordu. Sandalyede oturmuş gelen geçeni izliyordu.
Uzun bir süre boyunca aynı şekilde beklediler.Elem ameliyata gireli bir buçuk saat olmuştu. Bir gelişme belirtmek adına hiç doktor da çıkmamıştı dışarıya...
Tam o sırada ameliyathanenin kapısı açıldı. Acelesi olduğunu belli eden bir hemşire koşarak kan alma odasına girdi ve 2 ünite kan alıp çıktı. Kadın odadan çıkar çıkmaz Ege koluna yapıştı.
"Durumu nasıl ?"
" Beyefendi izin verirmisiniz ? Hastayı kaybetmek üzereyiz. "
Hemşirenin bu sözünden sonra Ege deliye döndü. " Ne! " demesiyle kolundan kavradığı hemşireyi bıraktı.
Hemşire hızla işine devam ederken Ege kendini sandalyenin üzerinde buldu. Yanına da Yağız oturmuş destek oluyordu. Beren durmadan ağlıyor ardından gözlerini silip
"iyi olacak, o benim dostum, iyi olması gerekiyor. "
diye söyleniyordu.
Yağız Ege' yi bırakıp Beren'in yanına geldi .
" Biliyorum çok zor bir durum ama sizin güçlü olmanız lazım. Hem Elem in ailesi nerde? "
Beren içini çekerek konuştu
" sabah eve gittiler birkaç kıyafet getirmek için. Şimdide trafik varmış birazdan gelirler "
Deyip açıkladı. Yağız başını sallayıp ellerini uzattı.
" bak hepimiz dua ediyoruz ümidini yitirme. "
Beren Yağız' ın elini hızla itti
" umudum tükenmek üzere Yağız , o bizi bırakacak"
Yağız ellerini Beren'in yanaklarına koydu
" eğer kendini iyi hissedeceksen emin olmasam da söz veriyorum o iyi olacak. "
Deyip dudaklarını alnına bastırdı. Beren biraz olsun iyi hissetmişti.
" söz ver "
Dedi usulca sevdiği adamın gözlerine bakıp
"Söz veriyorum. "
Beren bu sözünden sonra daha da iyi olmuş gibi bir tavırla göz yaşlarını sildi .
" inanıyorum " dedi usulca "iyi olacak o."
Dedi Beren Yağız ' ın gözlerinden ayrılmayıp.
Uzun bir sürenin ardından koridorda hızla yanlarına doğru ilerleyen Elem'in ailesi ilişti gözlerine.
" o nasıl " diye sordu annesi. Ardından babası "bir şey yok ya "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Psikopatın Feraceli Sevgilisi #Wattys2017
RastgeleDünyanın en güzel ve en tuhaf hissi ; sen, onu görünce ona hafif bir şekilde, bakarsın ve o sana çoktaan bakıyodur... Bu hikaye Yağız, Beren, Elem ve Ege 'ye ithafen yazılmıştır gerçek hayattan eserler taşır hikayedeki karak...
