Sylver is een meisjes elf dat in de elven raad zit intotaal zitten er 5 in de raad met elk een gave. Maar Sylver heeft nog geen gave. Official nog niet want een elf krijg op zijn of haar achttiende pas zijn of haar gave. Als ze door haar zussen uit...
Ik rende, rende zo hard als ik kon. Tot ik zag een meisje op een boomstam zag zitten. Het was haar Mal. Mij beste vriendin van ruim tien jaar. Ze heeft rood haar en een donkere mantel met een goud achtig kant ze heeft ook een zwarte jurk aan. Ik liep naar haar toe. 'Hey Mal ik moet je wat vertellen.' Zei ik. 'Ik weet het al je gaat weg. Ik zag het in mijn zandloper. Goed dat je weg gaat bij dat hel achtige familie. Goed dat je je eigen pad wilt gaan nemen nu.' Zei Mal trots. Ik keek haar aan natuurlijk weet ze dat. Ze kan de toekomst zien door haar zandloper. 'Vind je het heel erg dat ik weg ga? Want je doet er zo namelijk verdrietig over.' Vroeg ik. 'Ik vind het jammer dat je weg gaat. Je bent me beste en enige vriendin. En ik heb het volle vertrouwen in je.' Zei ze terwijl ze haar hand op mijn schouder lag. 'Ik ben daar echt blij mee.' Zei ik. 'Geef je ring is hij is helemaal vies namelijk.' Zei Mal. Ik gaf haar de ring. Ze deed de ring tussen haar handen en sprak en spreuk uit in het Elfs. En weer kon ik haar niet verstaan. Nou het Elfs tenminste. 'Wat zei je eigenlijk wacht laat maar. Ik ben een elf maar ken mijn eigen taal niet eens. Is dat niet raar.' Zei ik. 'Hum ja dat is raar maar hier dit is mijn kado voor je verjaardag. Ik heb hem wat glansender laten worden.' Zei Mal terwijl ze me de ring terug gaf. 'Doe er voorzichtig mee je gaat hem hard nodig hebben.' Zei Mal. 'Hu hoezo moet ik er heel voorzichtig mee zijn? Wat ik er eigenlijk er al mee doe.' Zei ik. 'Je vindt namelijk de eigenaar van de ring. Als je hem vindt geef hem de ring.' Zei Mal. 'Wacht wacht is het een jongen? En komt het dan allemaal goed? Wat gebeurt er dan eigenlijk?' Vroeg ik. Ze knikte. Maar gaf bij mijn laatste vraag geen antwoord. Waarom? 'Maar ga nu maar, je moeder weet dat je weg bent en ze gaan naar je opzoek.' Zei ze. Ik pakte de boog die ik had. 'Ik ga je missen. Jij bent en blijft mijn beste vriendin.' Zei Mal. 'En we blijven vrienden. Wat er ook gebeurt we zijn vrienden in de eind ter tijden.' Zei ik. Ik gaf Mal een knuffel. 'Ga, ga nu anders word je gepakt.' Zei ze. Ik rende weg, ik rende zo hard ik kan.
Ik kwam bij de rand van het bos. Ik keek nog één keer achter me. Dit is het dan nog één stap en dan ben ik nog nooit zo ver van huis geweest. Dat was namelijk de grens van mijn koninkrijk. Ik zette de stap over de grens en realiseerde dat mijn nieuwe leven nu begon. Ik rende zo hard dat ik al bij een nieuw bos aan kwam. Ik keek naar mijn kleding. 'Hier kan ik toch niet rennen ik dit ding.' Zei ik tegen mij zelf. Ik pakte mijn tas en deed kleding aan waar ik goed in kon rennen. Ik had mijn haren los, dus ik vlechte het snel. 'Hum dit is beter.' Zei ik weer tegen mezelf. En deed de jurk die ik aan had in mijn tasje. En die deed in onder in mijn pijlen houder waar ik het eraan vast knoopte. Deed de houder om mij heen. Ik was moe en ging eventjes zitten om te rusten.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik zat daar tot ik weer fit was. Ik heb sinds tijden niet zoveel meer gelopen. Toen ik fit was liep ik verder, ook al was al nacht en koud. Ik pakte me tasje en deed een mantel om met de logo van mijn land het logo was een boom. Ik deed hem terug en liep verder. Tot ik een grot vond ik keek erin. Dit is een grot van trollen. Dat herkende ik van mijn boeken. Ik lees echt veelte veel. Ik keek rond maar er was niemand. Ik liep naar binnen. Er lag goud, diamanten, sieraden, dolken en zwaarden. Ik keek naar de zwaarden. Die zijn niet gesmeden door mensen of dwergen maar elfen. Die zwaarden zijn het beste. Ik deed de band van de zwaard om mij heen. En er lag ook een dolk. Die deed ik ook om. Ik liep naar buiten. En hoorde geschreeuw verder op. Ik rende op het geschreeuw af het waar dertien dwergen en één hobbit. Zij waren gevangen genomen door 3 trollen. De trollen waren van plan om ze op te eten. Ze waren 5 keer zo groot al ik.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ze zaten om een vuur de dwergen zagen mij. Ik sloop langzaam naar ze toe. En ging zitten achter een rots. 'Ik kom jullie helpen.' Fluisterde ik. 'Hoe ze eten je zo op, jonge elf.' Zei een dwerg met wit haar. Ik dacht na ik keek rond en zag de de zon op kwam. In de boeken van de Bibliotheek in het kasteel stond dat trollen verstenen door zonlicht en daarom zich overdag schuilen in grotten. 'Hebben jullie een houweel of bijl. Want ik heb een idee.' Fluisterde ik. Ze knikte. 'Er ligt er één bij die paarden. Maar dat is te riskant jonge elf.' Zei een dwerg die best lang was voor zijn soort. 'En als jullie dwergen dat wat uit maakt. Jij hobbit wil jij die trollen voor me afleiden?' Vroeg ik. De hobbit knikte. 'Wat is je idee dan.' Zei de hobbit. 'De zon komt op en de zon laat trollen verstenen. Als ik de steen kapot hakt met een bijl gaat de zon schijnen op de trollen.' Legde ik uit. 'Oke schiet nou maar op voor dat die op worden gegeten.' Zei de lange dwerg die met zijn hoofd richting het vuur wees. Waar de andere dwergen hingen. Ik sloop lang de bomen naar de paarden. Ondertussen leide de hobbit de trollen af. Ze hadden het over hoe ze de dwergen het beste konden eten. Ik maakte een hand gebaar dat hij door moest gaan.
Ik pakte de bijl en rende naar de rost waar de zon op scheen. Ik hakte en hakte tot hij op de grond viel. Iedereen keek naar me. Ik keek naar de trollen. Ze versteende helemaal het werkte. Mijn plan ik gelukt. Ik liep naar dwergen en maakte ze los. 'Jullie kunnen me gerust bedanken. Ik heb namelijk zojuist jullie leven gered.' Zei ik met een hand in mijn zij. Ze bedankte mij ik wou net weg gaan. 'Elf wat is je naam?' Vroeg een dwerg die de leider was met de naam Thorin. Ik draaide me om. 'Mijn naam ik Sylver Eldaost. Ik kom uit Eldaost.' Antwoordde ik. Ik draaide me om en stopte even. 'O verder op is er een grot van die trollen daar zijn misschien spullen waar jullie wat aan hebben.' Zei ik. 'Wil je misschien mee lopen. O ik ben trouwens Kili.' Zei Kiki die dwerg die best lang was. Ik knikte en wees hun de weg.
'Kijk hier is het. Ze hadden best veel spullen.' Zei ik. Ze rende als een ork zonder kop naar binnen en pakte als wat er wat deden het een een kist en verstopte het in de grond. 'Waarom begraven jullie het?' Vroeg ik. 'Nou dan hoeven we het niet te slepen en dit ophalen als we naar huis gaan.' Zei een dwerg genaamd Fili. 'Heel erg bedankt dat dit hebt laten zien. Je bent best oke voor een elf.' Zei Thorin. Ik lachte vriendelijk naar hem. 'En jullie zijn best oke voor dwergen.' Zei ik. Ik was net van plan om weg te gaan tot dat. 'Waarom reis je niet met ons mee. We hebben denk wel je hulp hard nodig. En met ons is het denk ook veiliger het wemelt hier van de Orksen.' Zei Thorin. 'Ja weet ik, ik hoorde dat ze uw hoofd willen.' Zei ik. Ze keken om zich heen. 'Rustig ze zijn hier niet. Anders had ik het wel gezegd.' Zei ik. 'Hoe weet je dat.' Zei Bilbo die hobbit. 'Nou door mijn zwaard. Hij schijnt blauw als er gevaar dreigt voor mij.' Legde ik uit. 'Maar kom dan gaan we ergens anders heen niet hier.' Zei ik
