Sylver

Ontsnapping

'Ik dacht altijd dat het koud licht was. Onbereikbaar en ver weg.' Zei Kili. Tauriel liep naar hem toe. 'Het zijn herinneringen. Dierbaar en puur. Net als jouw belofte.' Zei Tauriel. Ze gaf hem de steen terug. Ik keek waar Legolas was hij stond nu dichter bij. Hield hij van Tauriel ofzo. 'Ik heb daar soms gelopen. Nadat de nacht gevallen was. Ik heb die wereld zien vervagen.

En het witte licht vulde de lucht.' Zei Tauriel dromend. 'Ik heb eens een vuurman gezien. Hij verrees boven Dunland. Het was groot. Rood en goud dat vulde de lucht. Wij waren lijfwachten van koopmannen. Ze ruilde zilver voor vachten. We volgde de Groeneweg naar het zuiden. Met berg aan de linkerkant. Er verscheen groot vuur. Kon ik je dat ooit maar eens tonen.' Zei Kili. 'Het word maar is tijd dat ik naar het feest ga.' Zei Tauriel. Ze stond op en liep weg.

Ondertussen is Legolas voor mijn cel gaan staan. Maar hij zag me niet. Ik liep naar de cel deur. En zag dat hij boos en verdrietig tegelijkertijd keek naar hun. 'Alles oké?' Vroeg ik aan hem. Hij negeerde me. 'Je houd van haar hè, is het niet?' Vroeg ik weer. Hij draaide naar me toe. Hij knikte boos. 'Maar wat weet jij er eigenlijk van.' Zei hij. Dat deed me pijn. Ik ging tegen de muur zitten en liet me hoofd hangen. 'Het spijt dat ik dat zeg. Het was fout van me.' Zei hij. Ik keek naar hem. Waarom kan ik niet boos zijn op hem, waarom is hij daar te knap voor. 'Het geeft niet.' Zei ik terwijl ik een traan weg veegde. 'Huil je nou?' Vroeg hij. 'Een beetje, ik mis gewoon mijn vriendinnen. Was ik maar nooit weggelopen.' Zei ik.

Ik stond op en liep naar hem toe. 'Mooie armband heb je daar.' Zei hij vriendelijk. 'Ik heb hem gekregen van mijn verjaardag van mijn vriendin Syrena ze is een meermin.' Zei ik. 'Hij is prachtig. Mijn moeders lievelingsbloemen waren lelie's.' Zei hij droevig. Ik keek naar mijn ring. 'Hier je mag hem terug. Hij is van jouw niet van mij. En zo heb je haar nog altijd bij je.' Zei ik. Hij pakte hem aan en keek er blij naar. 'O nog bedankt voor de ketting, Elfs gaat nu vele maler beter.' Zei ik. Hij knikte en liep weg.

Opeens voelde ik me raar. Mijn haar kleur werd donkerder. Wat hoe kan dat nou dat ik. Hadden mijn ouders toch misschien gelijk was ik eigenlijk een mens zonder die ring. Ik ging op het bed zitten 'De zon komt op. De dag breekt bijna aan.' Hoorde ik een dwerg zeggen. 'We bereiken de berg nooit.' Zei een andere dwerg. 'Niet als je hier vastzit.' Hoorde ik Bilbo zeggen. Ik sprong op een liep naar de deur. Bilbo had sleutels en maakte ons allemaal los. 'De trap op, en jij eerst.' Zei Fili tegen Kili. 'Nee nee niet die kant. Naar beneden volg mij maar.' Zei Bilbo. 'Sylver wat is er met je haar?' Vroeg Thorin. 'Ik heb mijn ring aan de eigenaar gegeven. En zonder die ring word ik een mens denk ik en met een elf. Geen idee hoe het zit maar mijn ouders zeiden dat.' Zei ik.

We liepen een kelder in met allemaal tonnen. En onze wapens lagen ik pakte mijn dolken, zwaard en mijn pijlen en boog. Ik was de enige die het zag. 'Je moet ons eruit halen. Niet erin.' Fluisterde Bombur.

Aan een tafel zaten elfen te slapen. 'Ga in die tonnen snel.' Fluisterde Bilbo. Ik hoorde geluid van boven. 'Jongens snel ze weten dat we weg zijn.' Fluisterde ik. Alle dwergen gingen in één zo'n ton. Ik stond nog samen met Bilbo. 'Sylver ga erin.' Fluisterde Bilbo. 'Nee, één ik spring wel in het water en twee ik pas er toch niet in. Ik hoor het water stomen dus niet vragen.' Fluisterde ik. Ik hoorde dat de elfen dichterbij waren. Iedereen zat in een ton. 'En nu?' Vroeg Fili. Iedereen stak zijn hoofd uit zijn ton. Ik grinnikte want het zag er best grappig uit. 'Adem in houden.' Zei ik. Bilbo haalde een handel over en de vloer waar ze opstonden ging schuin omhoog. Ze rolde zo in het water wat nog best hoog was.

De elfen begonnen waker te worden. Ik hoorde iets het was Tauriel. 'Waar is de sleutelbewaker.' Hoorde ik Tauriel roepen. 'Snel we moeten hier weg.' Zei ik paniekerig. 'Volg mij.' Hoorde ik Tauriel weer zeggen. Ik raakte in paniek. Wat moeten we doen. Bilbo liep naar achter de vloer ging weer schuin. Maar hij had het niet door. En viel zo in het water. Vijf elfen zagen mij. 'Halt blijf staan.' Zei Tauriel terwijl ze met haar pijl en boog op mij richte. Ik stond naast het gedeelte waar Bilbo stond toen hij in het water viel. 'Hu ik vond het leuk je te ontmoeten Tauriel maar. Namarie.' Zei ik.

Sprong op de vloer en viel ik het water gelukkig het ik een klepje over mijn pijlen gedaan anders was ik ze allemaal kwijt. Ik zwom naar de dwergen. En hield me vast aan de ton van Thorin. 'Kom op we moeten weg hier en snel.' Zei Thorin. We gingen met de stroming mee zo dat we nog sneller waren. Peddelde ze met hun handen. Overal hoorden ik bewakers. Ze probeerde ons hier te houden maar dat gaat ze hoe dan ook niet lukken. Opeens waren we bij een gat wat bleek een waterval te zijn. 'Hou je vast.' Schreeuwde Thorin. Ik hield me goed vast aan de ton van Thorin. En we vielen van de waterval overal hoorde je geschreeuw. Wij die van die waterval vielen. En de Elfen die ons probeerde te krijpen. Ik keek naar achter en zag Legolas naar mij kijken. 'Sluit de poort.' Zei Legolas tegen een bewaker. De bewaker pakte zijn hoorn en blies erop. 'Snel ze gaan de poort sluiten.' Zei ik. We waren bijna bij de poort.

Maar we waren net te laat hij was dicht. De bewakers pakte hun zwaard. Maar opeens kwam er een pijl in een bewaker en viel dood in het water. En toen kwamen er allemaal orksen. 'Wat doen we nu.' Vroeg Thorin. Ik en Kili keken naar de handel waarmee ze de poort kan openen. En toen naar elkaar. 'Wat er ook gebeurt wacht niet op mij.' Zei ik. Ik zwom naar de kant samen met Kili. Ik stond aan de kant. En waarom ook niet. Er sprong een ork voor me. Ik pakte mijn zwaard en stak hem in zijn buik. Ik liep samen met Kili de trap op naar de hendel.

Maar opeens kwam er een pijl in zijn been. Hij stond stil, ondertussen gaf ik hem dekmantel. Hij probeerde de handel over te halen maar het lukte niet hij viel op de grond. Ik rende naar Kili. Er kwam een ork op Kili en mij af. Maar er kwam een pijl in hem. En viel dood neer. Ik draaide me om. Het was Tauriel ze schoot op die ork. 'Dood haar. Dood de vrouwelijk elf.' Zei een Ork. Achter Tauriel kom er een ork rennen. 'Tauriel, pas op achter je.' Schreeuwde ik. Ze pakte haar dolk en stak hem door zijn hoofd. 'Red je het even hier dan ga ik een paar orksen vermoorden.' Zei ik tegen Kili. Hij knikte. Het deed echt pijn bij hem.

Ik sprong op de grond en maakte een koprol achter na en schoot een pijl in een ork die uit de bosjes kwam. Ik schoot om me heen met pijlen. Tot ik struikelde over een tak. Ik keek voor me er stormde drie orksen op me af. Ik was hopeloos dit was dan het eind. Tot er in die drie orksen pijlen kwamen en dood neer vielen. Ik keek achter me het was Legolas hij had op ze geschoten. Hij liep naar me toe. 'Zo daar lig je dan.' Zei Legolas.