The Boss' Bride

Chapter 22: Danger

Faye's POV

Naramdaman ko ang isang presensya sa aking likuran at balak ko na sana itong lingunin pero bigla nitong nilagay ang kaniyang dalawang pares ng braso sa aking bewang. Halos mapatalon ako sa gulat at sa kuryenteng dulot ng pagdantay ng kaniyang braso.

"Milady" I heard him murmured near my ear.

Hindi ko na mapigilan at napangiti ako. Ilang araw na siyang ganito kalandi este ka-sweet. Kinikilig naman ang ate mo. Siyempre aayaw pa ba ako?

"Do you want to go out?" malambing na tanong ni Ciro habang nakapatong ang kaniyang baba sa aking balikat.

Medyo nakiliti ako dulot ng hininga niyang tumama sa aking leeg. Pero nabalik ang aking atensyon sa sinabi ni Ciro. Go out? As in date?

Tinanggal ko ang pagkakayakap niya sa akin at hinarap siya. Actually nakatingala ako kasi matangkad si Ciro.

"What do you mean?" tanong ko sa kaniya. Siyempre tanong-tanong muna baka nag-assume lang ako na date iyon pero hindi naman pala.

Nilagay niya muli ang kaniyang braso sa aking bewang at medyo hinila ako papalapit sa kaniya. Pero sakto pa rin para matitigan ko ang kaniyang mga mata.

"You know what I mean milady. I am asking you to have a date with me" bulong nito.

Shock. Really? Magdadate kami? Ito ang kauna-unahang date namin. Kinikilig ako ng bongang bonga mga ineng.

"S-sure" medyo utal na sabi ko. Ramdam ko ang pag-init ng aking pisngi at sigurado akong I am blushing right now. Gosh blushing again in front of him.

He placed his forehead right next to mine. I can't believe it, we are really acting like a couple now. So ganun kung hindi pa pala ako umamin na mahal ko siya walang upgrade ang sitwasyon namin? Napanguso naman ako sa ideyang iyon.

"What's the problem?" he asked.

Niyakap ko ito pabalik at ngumiti.

"Ah? Wala" sagot ko sa kaniya.

Nanatili kami sa ganung posisyon hanggang sa nakarinig kami ng isang malutong na mura. Kumalas ako sa pagyakap at nilingon ang may salarin nun.

"Idiot. You interupt their moment. Such a wrong timing ass" Lhoreigh hissed as she knock Lilorh's head.

Nasabi ko na bang ang cute ng dalawang ito. Sa totoo lang pinapares ko yang dalawang yan ang kaso nga lang nagagalit si Ciro. Siguro kung hindi ko pa alam na kapatid niya si Lhoreigh iisipin ko na nagseselos siya sa dalawa. Well Ciro is just trying to protect his sister.

"We're going out" Ciro announced to the two creatures in front of us.

Tumango-tango lang si Lilorh pero si Lhoreigh naman ay nanlaki ang mata at sabay hatak sa akin na ikinagulat ko naman.

"What? You're going to have a date now? No. Sorry brother but it's girl's day today" anunsyo naman ni Lhoreigh habang nakatingin kay Ciro.

"What?" sabay na tanong ni Ciro at Lilorh.

"But Lhor...."

"I told you Aragon. It's a no we can do it tomorrow" Lhoreigh said as he silenced Lilorh.

"What are you going to do Lhoreigh? And what did you said? Lhor? Is that a endearment? You dimwit" Ciro hissed while pulling a gun in his pocket.

What? May baril siya sa bulsa niya?

"Ciro! I told you wag kang magbitbit ng baril habang nandito ka sa loob ng bahay?!" galit na sabi ko kay Ciro.

Mabilis ko namang sinugod si Ciro at tumalon papunta sa kaniya, mabuti na lang nasalo niya ako. Hintak ko ang buhok niya ng buong puwersa na nagdahilan para mapaaray siya.

"Bakit ba hindi ka marunong makinig ha?" inis na tanong ko habang pinangigigilan ang kaniyang buhok.

He keeps on whining but I still keep on pulling his hair. Naramdaman ko ang bahagyang pagluwag ng kaniyang hawak sa akin. Nanlaki naman ang aking mga mata.

"Sige subukan mo kong bitawan" natataranta pero galit ko pa ring sabi.

Naramdaman kong muling humigpit ang kaniyang paghawak sa akin.

"Stop it already Ate Faye we still need to dress up" tawag pansin ni Lhoreigh.

Tinigilan ko na ang paghatak sa buhok niya sabay titig sa mukha niya. Mukha siyang nirape pero ang hot niya pa rin. Dahan-dahan naman niya akong binaba at niyakap muli ang aking bewang.

"Hindi kayo pwedeng umalis kung hindi niyo kami kasama" sabi ni Ciro gamit ang mahinahong boses nito.

Napatango naman ako ng dahan-dahan pagkatapos niyang sabihin iyon.

**

"I can't believe you agreed with him. This supposed our girl's day but now it's ruined" maktol ni Lhoreigh habang pababa kami ng hagdan.

Nagkibit balikat na lamang ako sa reklamo nito habang patuloy na naglalakad pababa. Pagkarating namin sa ibaba ay nakita namin si Ciro, Lilorh, Yue, Dawes, Izaec and Ate Zy. Nandito si Ate Zy? Last na nagkita kami ay yung araw na nalaman ko ang katotohanan.

"Ate Zy" excited na sabi ko sabay sugod sa kaniya ng yakap. Niyakap niya rin ako pabalik. Namiss ko talaga si Ate Zy.

"Zyren" tawag pansin ni Lhoreigh sa babaeng kaharap ko.

"Lhoreigh" pormal na sabi rin ni Ate Zy sa pangalan ni Lhoreigh. Kilala pala nila ang isa't isa.

"Bakit ka nga pala nandito Ate Zy?" tanong ko sa kaniya.

"Kinausap ko lang ang asawa mo at aalis na rin ako" sabi ni Ate Zy at nagpaalam na nga ito.

Binalingan ko naman si Ciro at lumapit sa kaniya. Tinanong ko ito kung ano ang napag-usapan nila ni Ate Zy pero hindi ito sumagot at nagkibit-balikat lang.

"Bakit nga pala ang dami natin?" tanong ko muli kay Ciro. Talaga namang ang dami namin eh.

"Sorry milady we can't go out today" bulong ni Ciro na ikinatawa ko na lang. Sumagot nga pero hindi naman konektado yung sagot sa tanong ko.

"Sorry I'm late" hinihingal na sabi ng isang babae.

Nanlaki ang aking mga mata habang nakatingin sa bulto ng babaeng iyon. Nang makabawi na ito ng hininga ay bigla ako nitong sinugod ng yakap. Ang huli naming pagkikita ay noong ikasal ako at hindi na iyon nasundan dahil umalis na siya at nagpunta sa Italy.

"Namiss kita Faye" bulong nito sa akin  na parang sinadya na ako lang ang makarinig.

Sa hindi malamang dahilan parang nag-iba ang ihip ng panahon at nakaramdam ako ng kilabot.

"Qri" bigkas ko sa pangalan niya.

"It nice to see you again, the boss' bride" she said while smiling so wide to the point that it gives me a crept.

Nang bitawan niya ako mula sa yakap ay tumingin ito sa akin at nagpakawala muli ng isang ngiti but this time hindi na ito kakaiba.

"Don't be afraid Faye" seryosong sabi niya sabay pakita muli ng kakaibang ngiti.

"Am I late?" maarteng tanong ng isang babae na kadarating lang.

"Ayce" bigkas ko sa pangalan niya.

Naalala niyo pa ba siya? Siya yung nag-ayos sa akin ng ikasal ako. Buhay pa pala ito? Ang tagal na rin ng huli ko siyang makita. Pagkatapos kasi ng kasal namin ni Ciro parehas sila ni Qri na nagpunta ng Italy.

"Is this what you called reunion?" maarteng tanong nito ng mapansing ang dami namin.

Maski ako hindi ko alam bakit ang dami namin eh.

"Magpapa-party ako at invited kayong lahat" anunsyo bigla ni Qri.

[A/N: Is it Qri? or not? Let's see.]