Sabah erkenden kalktım. Rutin işlerimi yapıp kahvaltıya iniyorum.
"Günaydın baba"
"Günaydın"
Kahvaltılarımızı yaptıktan sonra babam beni okula bırakıp hastaneye gidiyor. Okula girip sınıfıma giriyorum ve yerime oturuyorum.
3 ders geçiyor. Eylül ve esma ile koridorda dolaşıyorduk ki eylülü hoca çağırdı. Esma da sınıfına gitti. Bende yere bakarak yürüyordum ki biri beni birden çekip 9-B sınıfına sokuyor.
"Sen kim-"
"Şşt! Sus!"
Eliyle ağzımı kapatıp susturmuştu. Noluyordu? Kimdi bu? Sarışın, maviş gözlü.
Kapının yuvarlak camından baktı. Telaşlı gibiydi.
Elini çekti ağzımdan ve ensesini kaşıdı.
"Noluyo? Sen kimsin! Neden buradayız?! Neden susturdun beni! Benden ne-"
"Öf! Bi susta motorun soğusun be kızım. Ben Oğuz."
"Ben de Bahar."
"Şimdi ben bu Ali Asaf'a kafa tuttum. O da takımını toplamış beni bulmaya çalışıyordu. Kaçtım."
"Beni niye peşinden sürüklüyorsun be adam?!"
"Gelmesinler diye."
"Pardon?!"
"Yani, yanlış anlasınlar ve kimse gelmesin diye."
Tabi benim jeton sonra düştü.
"Oha. Resmen kullandın beni! Beni tüm okul tanır! Adımı çıkardın ya! 'Oğoz olo bohor sovgolo mo' diye konuşup duracaklar!"
Elimi tutuyor. Gülüyor.
"Bizde sustururuz."
"N-nasıl?"
"Sevgili taklidi yaparız bir süre. Sonra sahteden bir kavga edip ayrılmış gibi yaparız. Sen kendi yoluna, ben kendi yoluma"
"İyi peki tamam. Ama ileri gitmek yok."
"Tamam yok."
El ele sınıftan çıkıyoruz. Kızlar dedikodumu yapıyordu. Tabi bazı kızlar da kıskançlıkla bakıyordu. Eylülü gördüm. Kollarını bağlamış ve duvara yaslanmış sırıtarak ve de 'vay bee' diyerek bakıyordu. Al işte. Düştüm okulun diline.
Merhabalar. Bu benim ilk kitabım. Bahar öldü😑. Bende böyla bişeyler yapmak istedim. Umarım beğenirsiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
9-B | 1. Kitap
Fanfiction#Oğbah Serisi 1 Benim yaşadığım hayat değilmiş. Meğer benim için asıl hayat, o sınıfa girdikten sonra başlamış... ~~~~ Bir OğBah hikayesi...
