9-B | 1. Kitap

2

Günüm tüm okula tek tek açıklama yapmakla geçti.

Bravo oğuz.

"Bahar?"

"Sen sormadan ben söyleyim eylül. Evet sevgiliyiz!"

Başını eğip güldü. Sonra kendini toparlayıp yalandan boğazını temizledi. Tekrar kafasını kaldırdı.

"Ben...'bugün de çalışacak mıyız' diye soracaktım ama.."

"Hıı. O mu. Çalışırıız. Gelirsin çalışırız yani..."

"Tamam. Allah sabır versin"

Deyip gitti. Versin! Hemde çoook versin!

***

Gün bittiğinde eve gittim. Üzerimi değiştirdikten sonra yatağa uzandım ve tavanı izlemeye başladım.

Bunun bir de 'bahar? Oğuzla ayrıldınız mı?' Devri vardı. Off!! Başıma ne işler açtı!

Eylül geldiğinde biraz ders çalıştık. Bittiğinde kitapları kapatıp sohbet pozisyonu aldık.

"Eee? Oğuzla nasıl gidiyor?"

"Yapma eylül ya..."

"Ne var canım konuşuyoruz."

"Tamam. Konuşalım. Ama oğuzdan değil! Başka şeylerden!"

Uzanıp portakal suyunu aldı. İçerken konuştum.

"Ali asaf mesela"

Fıskiye gibi püskürttü meyve suyunu. Sjkjşjyj

"Ali asaf ne alaka yaa??"

"Valla bilemiyorum. Ali asaf takımını toplayıp oğuzu dövdürtecekmiş diyorlar. Sen bir şey biliyor musun?"

"Y-yok canım. Ne alaka yani?"

"Ne alaka olduğunu sen bilirsin tatlım."

İmalıca sırıttığımda iyice sinirleri bozulmuştu.

"Ben gideyim en iyisi. Babannem bekler."

"Pekii."

Kitapları toplayıp gidiyor.

Aaah eylüüül. Ali asafı seviyorsun da belli etmemek için kaçıyorsun😏.