"Bahar!"
"Efendim baba."
"Hazırsan çıkalım artık."
"Tamam."
Çantamı alıp çıkıyorum. Osula geldiğimizde arabadan iniyorum. Babam gidiyor.
Herkes bana bakıyor. Off! Bi bitmedi şu mesele!
"Günaydın sevgilim!"
"Sevgilim?"
"Sevgiliyiz ya hani?"
"Haa. Tamam. Günaydın."
"Ver çantanı ben taşırım."
"Ay yok artık. Ben taşırım."
10/C sınıfına geldiğimde içeri girip çantamı sırama bırakıyorum.
"Günaydın bahar."
"Günaydın eylül. Dün kaçtın?"
Deyip göz kırptım.
"Ha o. Neyse canım. Babannem merak etmesin diye..."
"Tabi canım tabi. Babannen merak etmesin diye."
İmalıca pis pis sırıttım. Tabi eylül yine kaçtı. Esmayı kolundan tutup yanıma çektim ve yaklaştım.
"Ne oluyor buna böyle?"
"Bay mükemmele aşık."
"Ciddi misin?!"
Gülmeye başlıyoruz. Bende sizi birleştirmezsem bana da Bahar Tunç demesinler!
***
Teneffüste ali asafı aramaya başladım. Hah! Buldum.
"Ali asaf!"
Bana doğru döndü. Bende koşar adım yanına gittim.
"Noldu bahar?"
"Konuşabilir miyiz?"
"Konuşalım."
"Senin sevdiğin biri var mı?"
" .... " (yükleniyor😂)
"Var mı yok mu?"
"Eeee. Napacaksın?"
"İşte...o da bana kalsın."
"Var."
"Kim?"
"Neden söyleyim?"
"Hiiç. Belki aracınız olurum diye ama... sen bilirsin."
Arkamı dönüp gidiyormuş gibi yaptığımda istediğim olmuştu.
"Tamam tamam gel!"
Geri dönüp yanına gittim.
"Eylül. Tamam mı? Rahat mısın?"
"Hem de çookk!!"
Bunların ikisi de birbirine aşık. Birleştirebiliriz. Ama eylülün inadı da var.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
9-B | 1. Kitap
Fiksi Penggemar#Oğbah Serisi 1 Benim yaşadığım hayat değilmiş. Meğer benim için asıl hayat, o sınıfa girdikten sonra başlamış... ~~~~ Bir OğBah hikayesi...
