My Cassanova Boyfriend

Epilogue

Nanlaki ang mata ko sa aking narinig...tumayo ako na parang lutang sa hangin at dahandahang tumingin sa likod ko...no!.. it cant be him!...di ba...di ba......

As i look around......umagos agad ang luha ko,hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko.lumapit ako  sa kanya..at sa pag aakalang yayakapin ko sya,sinalubong nya ako,pero mali ang inaakala nya...instead,pinag kakalmot at pinagsasampal ko sya.

"I hate you!!....huhuhuhi."sabi ko sa kanya habang umiiyak at pinagkakalmot.agad nya naman akong niyakap.

"Shhhhhh...dont cry lablab please...im here now..."he said while kissing me on my forehead.

I cant believe that he's infront of me right now,kanila lang kausap ko ang kumuha sa kanya!...but now i'm so happy that nothing bad happen to him,......

"Stop crying baby....please?."tumango naman ako at suminghot singhot dahil sinipon na ako sa kakaiyak.

"How.......w-why are you here?."litong tanong ko sa kanya.

Umakto naman syang nasasaktan.

"Why?!...ayaw mo ba na nandito ako?..."sabi nya na parang nag tatampo.

"No!...ofcorse not...i mean paano ka nakatakas?..tska bat wla kang mga pasa?..sabi nung kausap ko na binugbug ka daw nila...."sunod sunod kong tanong..i'm confused right now..

Nabigla naman ako ng ngumiti lang sya ng napakatamis sa akin....

"You really love me huh?...you're willing to risk your life for me..."he said while smirking.

Nanlaki naman ang mata ko sa sabi nya...what?!...how did he know that?!...

"H-how d-did you........"

I left my words hang when he gave me a quick kiss....
That made my heart beats so fast.

"It's a set up babe...."

"What set up?.."litong tanong ko,nanlaki naman ang mata ko ng may narealize ako..

Tumingin naman ako sa kanya,tumango naman sya sa akin,na parang nabasa nya ang nasa isip ko.

"You mean...you just set me up?!..."i said furiously..

Tinadyakan ko naman sya at pinag susuntok...hindi ako tumigil hanggang hindi ako napapagod..muli nanaman akong umiyak..i dont know why...maybe because hindi talaga sya nakidnap..and he's here with me..

"You!!!.!....how could you do this to me?!....alam mo ba na sobra mo akong pinag alala? Ha?!...paano kung nag ka heart attack ako!....hindi mo alam ang mararamdaman ko kung mawala ka sa akin,..akala ko tuluyan ka nang mawalay sa akin ng sabihin niya na papatayin ka na niya...bat mo ginawa yum ha?!...sumagot ka!...bwisit!!.."galit na sabi ko sa kanya habang tumutulo pa ang luha ko.

Pinagsusuntok ko nanaman sya,at lahat ng yun tinanggap nya..hindi sya umilag.

Hinawakan nya naman ako sa mga kamay ko.at niyakap."shhhhh...please lablab stop crying...you know i hate seeing you cry.....i'm sorry i did that...i'm very sorry....forgive me......"he said while hugging me tightly.

"Hindi mo alam kung gaano mo ako pinga alala....."i said saobbing.

"I know......that's why im not gonna leave you....ang swerte ko na may nag mamahal sa akin ng ganito....na may nag alala para sa aking kaligtasan.......i love you samantha....."..

Nanlaki ang mata ko ng bigla syang lumuhod sa aking harapan..

"Will you marry me samantha?......"nabigla naman ako ng biglang nagka ilaw ang paligid...kumikinang ang mga ibat ibang kulay ng ilaw dahil gabi na....nanlaki namn ang aking mga mata ng nagsilabasan ang mga kaibigan ko,pati narin kay kevin,tska ang pamilya ko...nandito din si lyka...pati narin si jacob na nakaakbay kay lyka ..napatawad na namin sya ni kevin..at muli nanamang nag balik ang relasyon nila sa kanilang pamilya,nag patawaran naman din sila...lahat naman ng tao ay deserve ng second chance...nagawa lang yun ni lyka dahil sa pag aakala nyang walang nag mamahal sa kanya.......pag tingin ko kay lyka..binigyan nya akong thumbs up...tska nginitian,nag simula nanamang manubig ang aking mga mata...
I cant believe that this is really happening...