Underage | Daddy Issues

4

En son bar maceramın üstünden bir hafta geçmişti, Cemre beni tanımıyormuş gibi davrandığı için kendini affettirmek adına kırk takla atıyordu ve okullar açılmasına bir hafta sonu kalmıştı.

Yani hayatım tam anlamıyla bok gibiydi ve ben de bu durumdan memnun değildim.

"Okan seni sorup duruyor." Cemre'nin söylediğiyle başımı yastığıma gömdüm.

"İlgilenmiyorum." Yavaşça yanıma sokulup başını yastığıma koyduğunu hissettim.

"Niye? Sarhoş olmadığında hoş bir çocuk." Başımı yastığımdan kaldırıp baygın bakışlarımı ona yönlendirdiğimde sadece telefonuyla ilgilendiğini gördüm. Kafamı kafasına yaklaştırıp kiminle konuştuğuna baktığımda sonuç karşısında pek şaşırmadım; Sarp.

Aslında Güneş de sevmiş gibi görünüyordu belki gelir.

Sarp'ın yazdığını okuduğumu fark eden Cemre sırıtarak bana döndü.

"Hayır Okan'ı sevmedim." Verdiğim cevapla gözlerini devirdi.

"Anladık Okan'ı sevmiyorsun." Kafasını yastığımdan kaldırıp oturur pozisyona geldi. "Geçen sefer bir konser vardı ya barda? Hatırlıyor musun?" Sorduğu soru saçma bir şekilde karnıma tekme yemişim gibi hissettirmişti. "Ne oldu?" Cemre kaşlarını çatarak bana baktığında yüzümün aldığı ifadeyi çabucak düzelttim.

"Ne olmuş konsere?"

"Grup yine sahneye çıkacakmış."

"Bara giremediğimin farkında mısın?" Gülümseyip göz kırptı.

"Barda değil, bir kafede çıkacaklarmış." Kaşlarımı çattım.

"Kafenin 18+ olmadığına emin misin?" Cemre bir şeyler gizliyormuş gibi dudaklarını büzüp başını eğdi.

"Öyle, ama sahibi o adam değil yani seni kovamaz. Neydi adı, Ekim?" Bunu söyledikten sonra aklına bir şey gelmiş gibi gözlerini irileştirdi. "Sakın bana evinde kaldığın Ekim'le barın sahibi Ekim'in aynı kişi olduğunu söyleme!" Sesi aniden yükselince yüzümü buruşturdum.

"Aslında öyle." Yatağın üzerinde ayağa kalktı.

"Sen ciddi misin? Bana bizden on yaş büyük olduğunu söylemiştin!" Karşılaştığım tepkiye karşılık tek kaşımı kaldırıp şaşkınlıkla Cemre'ye baktım.

"On iki yaş büyük." Cemre küçük dilini yutmuş gibi yatağa geri oturdu.

"Ciddi olamazsın. O adamın otuz yaşında olduğu gerçeğini reddediyorum." Kaşlarımı çattım.

"Otuz değil, yirmi dokuz." Cemre yüzünü buruşturdu.

"Kesin gelmen gerekiyor, biliyorsun değil mi?" O konsere gitmek istediğimi biliyordum. Deli gibi Ekim'i görmek istiyordum ama bu his çok saçmaydı. O yüzden evimde oturup oraya gitmemeliydim.

"Gelmeyeceğim." Gözlerini irileştirdi.

"Neden?" Omuz silktim.

"Beğenmedim." Kaşlarını havaya kaldırdı.

"Ağzının suyu akıyordu." Gözlerimi devirip yattığım yerden doğruldum ve gidip gitmemeyi kafamda tartmaya başladım. Aslına bakarsanız gidersem hiçbir şey yapamazdı ama yine de, onu bu kadar görmeyi istemem normal değildi. Bu da beni durduruyordu.