It's My Playboy Bestfriend [Editing]

𝑪𝒉𝒂𝒑𝒕𝒆𝒓 XLVII (Editing)

It's My Playboy Bestfriend

Madeline's PoV

Nag ring din yung phone ko. Kinuha ko ito at tinignan. Naku! Speaking of the Mokong... Problema kaya neto?

"Hey, baby girl. Tapos na ba kayo?" Pag coconfirm nya

"Ah oo paalis na nga eh." Sabi ko habang pinupunasan luha ko

"May kasama ka ba?" Ani nya. Parang ng lungkot ng boses nya

"W-wala naman. Bakit mo natanong?" Sabi ko naman

"Pwedeng...bonding naman tayo? Namiss kita eh." Naku tong Bestfriend ko talaga

"Oh sige. Text mo nalang ang address. Ok ka lang ba talaga mat?" Sabi ko

"Yeah. Just be here baby girl." Sabi nya.

"Oh sige." Pagkatapos nun pinatay nya na ang phone. Problema nun?

--------

Ibinigay nya na ang address saakin tsaka sumakay ako ng taxi. Maya maya dumating na ako sa destinasyon ko medyo hapon na rin. Mga 5 na siguro bumaba na ako sa taxi.

Isang maliit na park. Napapalibutan ng mga flowers at puno. Nakita ko sya nakaupo sa bench. Pinuntahan ko agad sya.

"Hey." Umupo ako sa gilid. Tinitigan nya lang ako.

"May problem ba?" Agad syang ngumiti.

"Haha wala naman baby girl. Kamusta yung pag-aayos nyo para sa school fair?" Tanong neto.

"Ok naman. Matatapos na excited na nga ang lahat eh." Masayang sabi ko. Lumapit sya saakin at humiga sa shoulder ko.

"Baby girl, naalala mo ba nung una tayo nagkita?" Nakatingin lang sa kung saan saan. Ako naman ganun din.

"Ahh yung pinahabol mo saakin yung soccer ball tapos nakasugat ako? Haha oo naalala ko pa." Sabi ko.

"That was the happiest day of my life." Huh? Pinagsasabi neto?

"Lah? Haha saakin isang pagkakamali ang nakilala kita." Tumingin ako sa kanya habang nakangiti. Ganun din sya

"Ganun ba? I was the biggest mistake in your life when you met me?" Hala! Joke lang! Hahaha

"Uyy! Ikaw naman di mabiro haha. Di noh! Swerte ko nga at may tunay akong kaibigan katulad mo." Yeah and yet so unlucky because I've fallen for you.

"Really? How come? Swerte ba talaga ako sayo?"

"Yes. Totoo naman eh." Sabi ko. Nagtawanan naman kami.

"Hahaha... Yeah. I have a question."

"Ano naman yun?" Sabi ko naman.

" If a friend, fall for her or his friend... Anong advice ang ibibigay mo?" Huh? Bakit ganito ang topic? Jusko. Sadya ba to?

"Hmm? It's either you pick. But for me, i will pick friendship rather than love." Teka, parang di ako kumbinsido sa sagot ko ah. Parang sumikip yung puso ko.

"I have enough answer to stop loving her." Hala. May nagugustuhan sya?

"D-do you l-love s-someone?" Utal utal kong sabi.

"Hmm yeah. But it seems di nya ako mahal. Haha. Thanks for the advice baby girl."sino naman kaya ang maswerteng babaeng yun? Ginulo nya naman buhok ko.

"Tara, treat ko kain tayo. Saan mo gusto?" Sabi nya. Then he grab may wrist at umalis na. Nagpunta kami sa malapit na restaurant dito.

Habang kumakain kami kinakausap ko sya. Inopen ko din yung topic namin kung paano ko si Xander binusted pero parang wala pa rin sya sa sarili nya. Parang ang lungkot na ewan ko ba bakit ba sya ganito? Wala na naman syang sinasabi saakin. Bakit kaya?

Di ba sabi sa inyo? Kanis naman eh na cucurious na si ate mo dito oh. Naku gigil nya ako ha.
Ano bang nangyayari sa kanya?

"Mathew? Talagang okay ka lang?" Tanong ko sa kaya.

"Y-yeah. So what's the reaction of my brother?"sabi nya naman.

"Ayon, sabi nya okay lang kahit hindi pero ang sama talaga ng loob ko. Haysttt."

"Bat hindi mo nga ba sya sinagot?" Tinignan nya ako sa mata. Hindi ako makapagsalita. Oo nga, bakit nga ba?

"Eh kasi..." Bigla naman tumunog phone nya. Phew! Saver talaga kung sino man ang caller na yun.

"Hello? Who's this? What??! Where?" Tinignan ako ni Mathew sa mata. May nangyari ba?

"I'll be there" pinatay nya na ang telepono.

"I'll go now. Kita nalang tayo bukas." Teka ano bang nangyayari. Papalabas na sana sya ng sumigaw ako.

"Mathew!" Nagkatitigan kami. Para syang nag- aalala. Nagtatanong naman ang mata ko.

"I will tell you but not now." Tas umalis na sya. Ano bang nangyari?

Mathew's PoV;

Papunta ngayon sa hospital na sinabi sa akin. Xander collapsed. Di ko alam ang dahilan. i drive as fast as i can hanggang sa nakarating ako sa hospital pumunta agad ako pumasok at nagtanong sa nurse desk.

"Vaughn Xander Smith." Hinanap naman agad ng nurse.

"Sir, room 241" agad kong hinanap ang kwarto nung nakita ko na ito agad kong binuksan nakita ko si xander,nakahiga at kinakausap ng doktor. Lumingon sila sa kinaroroonan ko.

"K-kuya. Kasama mo ba sila mom?" Nag-aalalang tanong niya

"N-no. I didn't call them. You want me to call them?"sabi ko.

"No. Don't do that. I don't want them to worry."

"What happened to him doc?" Tanong ko.

"Well, lalong lumalala ang puso nya. I suggest na kailangan nya na magpa-surgery. Lumalaki na ang butas nya sa puso kaya he always fainted." Palagi? Heart? What?? May sakit sya?

"Babalikan ko sya mamaya. Maiwan ko muna kayo."

Umalis na ang doktor at kami nalang ng natirang dalawa dito. Nakatingin lang ako sa kanya na parang nagtataka.

"So alam mo na ang sakit ko kuya. Haha funny. that stupid nurse. Sabi ko wala sya tatawagan eh."

"Meron kang sakit?" Takang tanong ko. Di ko alam kung maiinis oh malulungkot ako.

"Yup. Kaya rin siguro nahimatay ako dahil binusted ako ni Madeline. It hurts kuya." Sabi nya while he's smiling.

Ano ang dahilan? Teka why did they hide it from me? Para naman akong tanga dito. Alam ni mom and dad? Parang mas lalo pang nadagdagan inis ko sa kanila. Well, this should be good.

"Bat nyo tinago?!" Napalakas ata boses ko. Naiinis ako.

"I have reasons kuya."

"What reason?! Pati saakin kailangan nyo itago?" Pasigaw pa rin akong nagsasabi.

"I think it's time. You want to hear the story why i hide- no, should i say we hide it from you?" Sabi nya.

"I want you to tell the whole story. No lies." Sabi ko.

"Well if that's what you want."

Umupo ako sa tabi nya. I want to hear it.

"Bring it on."

------------------

Support me guysssseeuuuu.
Vote and Comment
Kamsahamnida
XoXo
✌✌