It's My Playboy Bestfriend [Editing]

𝑪𝒉𝒂𝒑𝒕𝒆𝒓 IX

Madeline's

Dumating na kami sa bahay. Sabi nya ihahatid nya lang ako? Anyare? Si mama at papa tuwang tuwa pa eh no. Well, atleast safe daw ako nakauwi sabi nila. Nakaramdam ako ng pagod at pumasok agad ako sa kwarto. Pagod na talaga ako at iniwan ko sila dun. Bahala siya, Hala naiinis na talaga ako sa kanya. Am i really that jealous? Ugh! What is happening to me?

I close my eyes at para ipahinga ang isip ko. Pero parang narinig ko na may bumukas ng pinto.

"Baby girl, " At umupo sya sa kama. I just still close my eyes. How? Bakit ako ganito?

"Baby girl? parang hindi ka okay." Naiinis ako sa kanya. Hindi ko na napigilan sarili ko at...

"Bab--" magsasalita na sana siya ulit pero bigla akong sumigaw.

"Mathew tama na!" nagulat siya sa pagsisigaw ko. I don't know what is happening to me really but i am irritated.

"T-tama n-na saan?" utal niyang sabi and then he fake smile.

"Tama na sa pananakit sa mga damdamin ng babae. Tama na sa paglalaro at kung pwede umayos ka na sa pagiging playboy mo? Alam mong pwede kang makarma sa ginagawa mo? Bakit ka ba ganyan ha? Ano bang nangyayari sayo? Di ko alam kung bakit ka nagkakaganyan? At parang di mo na ako bestfriend parang isa lang akong display o laruan na pag kailangan mo lang nandyan kukunin mo lang. Wala na akong alam sayo, di ko na alam" hingal na hingal ako sa mga sinabi ko. Ewan ko ba kung bakit ako nagalit. Basta galit ako yun alam ko.

"Alam mo kung wala ka ng gagawin umalis kana! Hindi kita kailangan dito, just leave me alone. I am okay." humiga ako sa kama at nagtakip ng kumot.

Narinig ko ang pagsara ng pinto at pag alis niya. Biglang namasa yung mga mata ko at narealize yung mga nangyari.

Hindi na siya yung Mathew na nakilala ko. Mathew na sweet sa babae, yung Mathew na hindi na nanakit ng babae. Sana bumalik na siya sa dati. Di ako makatulog punta muna ako sa garden

Madilim na rin. May ilaw naman dito. May garden kasi kami dito at nung mga bata kami kapag gusto namin maglaro nandito lang kami sa garden. Hayst, naalala ko yung mga nakaraan lalo na yung nagkakilala kami ni Mathew.

Flashback

Nung mga bata pa kasi kami pinaglalaro kami sa park. Wala akong kalaro nun ayaw makipaglaro saakin nung iba eh ewan ko ba? May lumapit naman saakin na isang bata. Ang gwapo nya. May dala syang soccer ball

"Hey! You wanna play?" Sabi nya

"Uhmm." Hiya kong sabi

"Come on." At tsaka hinila nya ako tumakbo kami papunta sa space dun at dun kami tumigil

"Kunin mo tong bola saakin gamit ang mga paa mo" ngumiti ako sa kanya

"Sige." nagsimula na syang maglaro ng bola. Ang gagawin ko lang naman ay kunin ang bola kaya ginawa ko naman. Pero masyadong malikot ang nga paa nya. Takbo ang ng takbo kaso di ko makuha ang bola. Takbo pa rin ako ng takbo hanggang sa napatid ako

"Aray! Huhuhu mama, papa huhuhu *sniff*" umiiyak na ako. Pumunta naman siya saakin

"Hey are you ok? Don't cry." pinapatahan nya ako ngayon pinupunasan nya luha ko. Di ko pala namalayan may sugat pala ako. Nagdudugo. Naikinaiyak ko ulit.

"Hey shhh! Shh! Tahan ka na. Halika dun muna tayo sa bench." Kinuha nya kamay ko at inakbay sa kanya. Maya maya umupo na kami sa bench at may kinuha syang gamit sa bag nya. Isang wipes at handkerchief. Yung wipes ipinunas nya sa sugat ko nararamdaman ko ang sakit ng sugat ko.