It's My Playboy Bestfriend [Editing]

𝑪𝒉𝒂𝒑𝒕𝒆𝒓 LV (Editing)

It's My Playboy Bestfriend

Mathew's PoV;

Still wondering why stefanie and me didn't get married? Hmm madeline wants the truth too so...

Flashback

Pagkatapos na pagkatapos nug graduation nag-ayos na kami sa mga gagawin sa wedding.

"Hon...pano kaya yung ang kasal nila ay sa ibang bansa?" sabi ni mommy.

"What?! No mom. Dito lang tayo." sabi ko. Ano to? Pumayag na nga ako tas malalayo pa kay madeline.

"Babe, it's the best place so i don't mind." sabi ni stefanie habang pinipili ang mga kulay ng flower. I hate my life.

"Then out of the country it is." sabi ni mom na masaya pa. Bahala na nga kayo. Agad akong umalis. Tinatawag ako ni Stefanie pero wala lang saakin yun at nagbibingi bingihan.

Di ko na tinatawag sila calli. Pumupunta ako sa bar nang magisa. Ayoko malayo kay madeline. Nakakainis naman. Fuck this life!!!!

Habang umiinom may lumapit na naman. Damn! Girls -_-

"Hey baby. Want to have some fun?" tinignan ko ang mukha nya. Maganda sya kaso mas maganda pa rin si madeline.

"Have fun with yourself. Tss" umalis na ako dun. Kailan ako sasaya? Aisshhh!!!

Fast foward

Ngayon ang alis namin papuntang new york. Di ko na pinaalam kay madeline. Nandito lang ang CB then si Cathy.

Nagpapaalam na rin si cathy kay Xander. Then she faced me

"Mathew... Congrats." sabi ni cathy habang nakangiti. Nagshake hands naman kami.

"Cathy?" sambit ko.

"Hmm?" she respond.

"Please pakibantayan si madeline." napangiti naman si cathy.

"Sure. No problem." sabi nya.

"Let's go anak." umalis na ako. Babalik ako madeline. Tumalikod ulit ako at nakita ko dun si madeline na umiiyak. My girl is crying. Naiinis na ako sa sarili ko.

Wala man lang akong nagawa para sa kanya. Ang duwag duwag ko. Aishhh!!!

Di ko pinapansin si stefanie. The whole flight wala akong kibo. Ayoko sila makausap.

Hanggang sa dumating kami sa new york. Ayoko umimik. I hate them. They ruined my life.

____

Palapit ng papalapit na ang aming kasal ni stefanie. Andito ako ngayon sa isang balkonahe sa bahay namin.

"Babe." stefanie said.

"I said stop calling me that! Di ka ba nakakaintindi?" inis kong sabi.

"Ikakasal na tayo." sabi nya.

" Remember this... I will never be your husband. You ruined my life? I'll ruin yours" then i walk out.

Ang cold ng pakikitungo ko kay stefanie. At di nagbago yun. Lumalapit sya saakin, lumalayo ako sa kanya. Wala akong pake kung ano yung nararamdaman nya. Beast in me? I'm going to be a beast.

"Mathew! Mathew nagdala ka na naman ng babae dito? Fiancee mo ko." sabi nya. There she goes again. Tss.

"Ano ba?! Wala kang pake." then pumunta ako ng room ko. Arrrggghhh!! Nawawalan na ako ng respeto sa babaeng yun.