His Name? [COMPLETED!]

Chapter 12- Stairs

Chapter 12.

Days had passed since that "stuck together and leaving her behind" happenings.

She been grounded on weekends. She can't touch her phone kaya walang kaalam alam ang kanyang best friend kung saan nagpunta noong isang araw.

Eto siya ngayon nasa eskwelahan. Its their lunch break. Binuksan niya ang kanyang locker.

"Grabe pala ang nangyari sa'yo nubg friday. Mala-nobela ang peg." Natatawang sabi ni Erica. "Pero buti nalang at okay ka. Sa susunod kung lalayas ka magdala ka ng cellphone. Pinakaba mo ako nung bigla ka nalang nawala. Pumunta pa ako sa bahay mo pero wala ka daw dun. Hays." Nagbuntong hininga ang dalaga. "Wag mo nang uulitin yun, ah!"

"Opo, Ma'am. Hindi na po mauulit. Sorry." Tumawa siya sa sinabi nito.

"Hay nako."

Nang pagbukas ng locker niya lumabas ang isang papel. 

Lumipad ito sa kanyang harapan at pinulot niya ito.

"I'm sorry."

Naka-limang papel na siya ngayong araw na iisa lang ang nilalaman.

"I'm sorry."

"Meron na naman?" Komento ng kaibigan habang inaayos nito ang kanyang gamit. "Let me guess. I'm sorry ang nakasulat." Sambit nito at tuluyan nang sinado ang locker niya.

Nakatitig lang ang dalaga sa papel. Nakakaramdam siya ng pagtutubig sa kanyang mata. Tears stared to fell. The paper that she's having is getting wet.

"Pinaghintay niya ako." Seryosong sabi nito.

Agad niyang nilukot ang papel at tinapon ito sa gilid. "Hindi ko siya mapapatawad pa."

"Kalma." Sambit ni Erica at pinakalma siya. "Alam kong masakit pero- yun lang ang magagawa natin. Tanggapin. Hindi natin makukuha ang lahat ng gusti natin."

Tumango ang dalaga at pinunasan ang kanyang mga luha.

"T-thanks." Sambit ng dalaga at sinara ang kanyang locker.

~~~

"Ma'am may I go to the cr?" Taas kamay tanong ng dalaga.

"Yes you may, Ms. Mirana." Sagot sa kanya ng kanyang propesor.

Agad tumayo ang dalaga at lumabas ng classroom. Ayaw niya tong gawin pero sa'kanya ito lang ang iisang paraan para mailabas niya ang kanyang nararamdaman.

She cut her class, again. Umupo siya sa hagdan and she let out her feelings. She cried and cried. Walang ni-isang tao ang nakakita sa'kanya dahil lahat ng tao ay nasa kani-kanilang klase.

Humagolgol siya sa kanyang mga iyak. "I hate you." She said between in her sobs. "I hate you, glasses. I hate you, glasses." Pa-ulit ulit niyang sinasabi ang mga salitang 'iyon. Para sa'kanya ito ang paraan para makalimutan ang binata.

"Glasses?"

Bigla siyang napatayo nang makarinig ng isang pamilyar na boses.

Sumandal siya sa pader at sa kabilang pader nandoon siya. Nakatigin.

Inayos niya ang kanyang salamin. "I'm sorry Mirana." He said and sighed.

"Wala nang magagawa 'yang sorry mo. Tapos na." Nayukong sabi ng dalaga.

Isang distansya lang ang pagitan ng dalawa. Yet, rinig na rinig nila ang mga bulong at salita niya.

"Sorry kung natagalan ako. Sobrang traffic, sobrang lakas ng ulan nasira ang payong ko. Nasira ang paper bag so I had to go back and get myself a plastic bag. Sobrang baha sa main campus. Sobrang-"

"Stop. Di ko na kailangan ang explaination mo. Tapos na ang lahat. Wala nang maibabalik pa. Ang magagawa nalang natin ay kalimutan ang nangyari at tignan nalang ang hinaharap." Seryosong sabi ng dalaga.
Nag-unahang lumulo ang kanyang mga luha. Nakayuko pa'rin ang dalaga. "Mabuti nalang kalimutan nalang natin ang isa't-"

"Ayoko!" Sigaw nito ng biglang sumigaw ang binata. Agad siyang nagulat at tinignan siya.

She was shocked. He, he was also crying. "Mahal na mahal kita, Mirana. The first time I saw you. I know that feeling. I know its the feeling they called love. I'm sorry hinding hindi na kita iiwan ulit. Not now, not today, never again." Pinunasan ng binata ang kanyang mga luha.

At unti unting lumapit ang binata kay Mirana. She was speechless when she heard those words coming out in his mouth.

What does she did para mapamahal ang isang lalaki sa'kanya?

Magkaharap na ang dalawa. Only an inch away from their faces. Sobrang lapit na nararamdaman na nila ang hininga ng isa't isa.

"I love you, Mirana."

Inilapit nito ang mukha nito sa dalaga and they shared a kiss.