His Name? [COMPLETED!]

Chapter 13- A So-Called Feeling

Chapter 13.

Inilapit nito ang mukha ng binata sa dalaga. At lapit ang kanilang dalawang labi.

A kiss.

So eto pala yun. This is what they called a so called feeling.

Her eyes are wide open.

She felt the lips of the boy.

Agad na tinulak ni Mirana ang binata. At hinawakan ang kanyang labi.

My first kiss.

"B-bakit mo ginawa yun!" Sigaw nito sa binata habang turo-turo nito ang mukha niya.

"Bakit masama ba?" The guy said and smirk.

Ugh- how dare he! Nakahawak lang ang dalaga sa kanyang mga labi. She can't believe he just did that!

Sa lahat ng mga binabasa niyang romance novels first kiss are meant to be taken on a romantic setting or mood.

Pero sa school? Not a romantic setting. Great job, Glasses.

Agad naman tumakbo ang dalaga pababa ng hagdan.

"Mirana wait!" Hinabol naman ng binata ang dalaga.

Pero mabilis na pumasok ang dalaga sa restroom ng babae. Great job.

"Please, Mirana. Mag-usap naman tayo." Sambit ng binata sa labas.

Nakasandal lang ang dalaga sa pinto habang nakatakip ng kanyang dalawang kamay ang kanyang labi.

"A-ayoko! Wala tayong pag-uusapan! Umalis ka na!" Sigaw nito sa pinto.

"Hindi ako aalis hangga't hindi mo ako kinakausap." Sagot naman ng binata.

"Manigas ka d'yan!" Sigaw nito at pumunta sa harap ng salamin. Hindi pa'rin mawala sa isip niya ang pangyayari kanina. It was so fast. Too early to be exactly.

"I hate you, Glasses."

"Teka ano 'yun? Glasses ba ang rinig ko? Teka, 'yun ba ang tawag mo sa'kin?" Natawa naman ito sa kabila. "Di mo sinasabi na may sc ka pala sa'kin."

"Kapal mo! Glasses lang tawag ko sa'yo kasi ang laki ng salamin mo! Saka 'di naman 'yun ang pangtatawag ko sa'yo kung alam ko ang pangalan mo." Sigaw nito.

"Oo nga pala, hindi mo pa ako nakikilala." Sambit nito sabay tawa. "Hmm... Mas cute pag tinatawag mo akong, Glasses. Kaya 'di ko muna sasabihin."

Bigla namang nag-pout ang dalaga sa harap ng salamin.

"Bahala ka d'yan." Sambit nito at binasa ang kanyang mga kamay.

"Wag ka na nang malungkot, Mirana. Malalaman mo rin ang aking pangalan." He said on the other side of the door.

Nagbuntong hininga nalang ang dalaga at sumandal sa pinto.

"Bakit mo ako nagustuhan?" Biglang tanong ng dalaga.

Nanlaki naman ang mata ng binata. Bakit niya naman natanong 'iyon?

"Hmmm... Kasi simple ka lang, tahimik at maganda."

For some reason, that last word made her smile. Nobody told her that she was beautiful, well expect for her parents and friends. Bute this time the feeling is different. Para 'bang special na 'yun sa'kanya pag sinabi ito ng binata. A so-called feeling named kilig.
"Sus nambola ka pa." She said and rolled her eyes.

"Totoo nga. Everytime I saw your face, It was a unique and beautiful one for me."

Because of those words her heart started beating fast.

"Ewan ko sa'yo."

The boy just laughed. "Tara na. Let's eat lunch my treat."

And that she finally opened the door.