Lost

Chapter 3

'I DON'T FUCK WITH YOUU!' Hoor je me moeder zingend van de trap af komen. Ik kijk Damin aan en hij begint keihard te lachen. 'YOU LITTLE STUPID ASS BITCH, I AIN'T FUCKIN WITH YOUU!' Zing ik mee met mijn moeder en dans met haar als een gek.

'MAMA, DJENNA STOPPEN NU!' Hoor je Damin schreeuwen. We kijken hem allebei aan met gespleten ogen. 'Ja wat jullie zingen echt vals nog in de ochtend zelfs. Waar halen jullie die energie vandaan?' Zegt hij schouderophalend en richt zich weer op zijn telefoon.

Ik begin te lachen met mijn moeder en ga dan op de bank zitten. Het is 07:30 in de ochtend en ga zo naar werk. Ik prop nog snel mijn laatste broodje in mijn mond en sta op. 'Mama is ga naar werk ja.' Zeg ik en geef mijn moeder een kus op haar wang. 'Isgoed lieverd, zie je straks.' Zegt ze en zwaait me uit.

Ik doe mijn hakken aan en loop dan naar mijn auto. Ik zet muziek op en begin zachtjes mee te zingen. Nou zachtjes? Het lied heet 'Tiiwtiiw- Hasta Luego.' (Iedereen kent deze wel van Marokko 2017)

Onderweg naar mijn werk word ik ineens gebeld. Ik graai in mijn tas en richt me tegelijkertijd ook op de weg. Als ik mijn telefoon voel kom ik aan bij een stoplicht. Het is een onbekend nummer. Ik neem op en doe het op luidspreker. 'Hallo?' Vraag ik, maar hoor niks. Ik hoor alleen gehijg.

'HALLO?' Vraag ik ongeduldig. Ik kan echt snel boos worden. Mij moet je echt niet boos maken. Nog steeds alleen maar gehijg. 'HA HA DAMIN! Dit is heel grappig.' Zeg ik en hang op. Het is vast Damin die maar zat te vervelen en me wilde laten schrikken. Ik heb echt een kinderachtig broertje.

Ik rijd naar mijn werk en daar aangekomen kom ik Sharina tegen. Een Antilliaans meisje waarmee ik werk. Heel aardig meisje en grappig vooral. Ben alleen met haar echt close op werk.

'Hey Sharina heb jij die klant nog geholpen van de vorige keer?' Vraag ik haar meteen. 'Ik probeerde het, maar ze werd ineens helemaal boos, dus gaf ik haar op haar plek ze was HOPI vervelend.' Zegt ze met haar accent waar ik elke x stuk om ga.

'Hahah laat haar gaan joh. Bij mij deed ze ook zo. Er zijn zat andere klanten. Ik ga even werken aan die nieuwe klant die op me aan het wachten is.' Zeg ik lachend en loop mijn kantoor in. Ik open mijn tas en zoek naar mijn sleutels die ik dus niet kan vinden. Dit is echt types mijn moeder.

Ze vertelde me zo vaak dat dit vroeger op haar werk gebeurde. Toen ik eraan moest denken begon ik in mezelf te lachen. 'Altijd de onze familie weer.' Zeg ik lachend en blijf door zoeken.

'Hahah hulp nodig?' Hoor ik achter me. Ik schrik op en zie een jongeman achter me staan. Hij is lang en heeft krullen. Hij heeft bruine ogen en draagt een overhemd met een mooie spijkerbroek. Hij heeft een beetje een breed postuur en bruine ogen. Een knappe man dat ontken ik niet.

'Ja sorry, ik zocht mijn sleutels. Kan ze nergens vinden.' Zeg ik en blijf ze zoeken. 'Zijn dit ze soms?' Vraagt hij en haalt mij sleutels erbij. Ik kijk hem verbaasd aan. 'Hoe kom je eraan?' Vraag ik hem en pak ze uit zijn handen. 'Je liet ze vallen.' Zegt hij simpel en glimlacht zijn tanden bloot. Ik negeer zijn glimlach.

Ik open de deur en loop mijn kantoor in. Ik leg mijn tas op mijn bureau en hoor dat hij ook mijn kantoor is ingekomen. Ik laat een diepe zucht mijn mond verlaten. Ik draai me om en leg mijn hand op mijn bureau. 'Wie ben jij als ik vragen mag?'

'Ik ben Farid, Farid el Raini. Aangenaam.' Zegt hij en steekt zijn hand uit. Ik kijk nar zijn hand, maar schud hem toch. 'Djenna. Djenna El Faldi.' Zeg ik en trek mijn hand zo snel mogelijk terug. Ik voel me een beetje raar tegenover Farid. Normaal heb ik dit niet.

Ik ga zitten op mijn bureaustoel en blader een beetje door de papieren. 'Dus jij bent de klant?' Vraag ik hem. 'Ja dat ben ik.' Zegt hij dan met zijn zware stem. Ik knik. 'Ga zitten.' Zeg ik en zoek naar zijn documenten. Ik begin over de handel te praten met hem etc.

Ik voel me wel een beetje vreemd bij hem. Ik weet niet waarom, maar mijn ogen kunnen zich niet van hem afhouden. Hij is heel knap, daar niet van, maar de manier waarop hij met me praat alsof we elkaar jaren kennen.

'Neem je de deal aan?' Vraag ik hem. Hij denkt even na. 'Dat bespreek ik met mijn collega's nog eventjes.' Zegt hij en staat op. 'Oke goed dan. Als u nog interesse heeft dan belt u maar terug naar het bedrijf voor een nieuwe afspraak.' Zeg ik en sta dan op waarna hij ook opstaat.

'Nou bedankt voor u komst.' Zeg ik en geef hem een hand. Hij neemt mijn hand aan en blijf me een tijdje zo aankijken. 'Leuk je te hebben ontmoet Djenna.' Zegt hij en nog steeds hebben we elkaars hand vast en kijken elkaar aan. Ik weet ineens waar ik mee bezig ben en word wakker uit mijn trans. Ik trek snel mijn hand terug. 'Uhm ja zelfde.' Zeg ik maar en ga zitten en wacht tot hij vertrekt wat hij dus niet doet.

'Djenna?' Ik kijk op. 'Ja?' Vraag ik hem. 'Zou ik je nummer mogen?'

——

Enn??? Wat vinden jullie ervan? Begint het de goeie kant van het boek te gaan? Tips of iets mogen er altijd zijn. Love jullie❤