Langzaam open ik mijn ogen. Ik voel me duizelig en kan me niet bewegen. Mijn hart blijft razend kloppen en voel de kloppingen bij mijn hoofd. Ik knipper een paar keer op wat scherper te zien, omdat ik zo wazig zie. Als dat is gedaan ben ik in een kamer.
Ik kijk om me heen en zie dat de kamer leeg is. Het is een zolder van iemand. Ik zit op een stoel vastgebonden. Als ik me realiseer wat er aan de hand is begin ik te schreeuwen. 'HELP! HALLOOOO!' Blijf ik schreeuwen. Ik blijf schreeuwen tot de deur open vliegt.
Als ik zie wie er de deur opende krijg ik een grote schrik. Het is Dalila's moeder met Dalila achter haar. Ik blijf met open mond naar ze kijken. Ze lopen de kamer in en Dalila de moeder begint te lachen.
Ik ben nog steeds in shock en blijf ze shockerend aankijken. 'W...wat?' Vraag ik me. 'Heyy Djenna. Weetje wie ik ben?' Vraagt ze me. 'Uhm ja Dalila's moeder? En waarom dit wtf?' Zeg ik verwarrend. Dalila blijf maar staan en blijft naar de grond kijken.
'HALLO IK PRAAT! DALILA WAT IS DIT? IS DIT EEN GRAP OFSO?' Begin ik tegen haar te schreeuwen, maar al gauw voel ik een klap op mijn wang van Dalila's moeder. 'Schreeuw niet zo tegen mijn dochter!' Zegt haar moeder. Ik kijk haar met open mond aan. Ik wil wat zeggen, maar er komt niets uit mijn mond.
'Weet jij wie ik ben?' Vraagt ze nog eens met haar tanden op elkaar en kijkt me streng aan. Ik begin haar scheef aan te kijken en antwoord niet. 'Oke Djenna. Story time!' Zegt ze en klapt in haar handen.
Ze pakt er een stoel bij en gaat zitten. Ik rol met mijn ogen en kijk haar vies aan. 'Hoe zal ik dit beginnen?' Zegt ze en kijk Dalila aan die maar blijft staren naar de grond. 'Weetje ik zeg het in één keer.' Zegt ze en kijkt me hand. Ze slaat haar handen tegen elkaar. 'Djenna ik ben je tante. Zus van je moeder.' Zegt ze gelijk.
Ik blijf haar aankijken en laat me de woorden tot me door dringen. 'Me wat?' Zegt ik. 'Ik ben de zus van Romaisa El Faldi en zusje van Soumaya El Faldi. Je tante staat voor je schat. Jihane El Faldi.' Zegt ze dan.
Ik begin nee te schudden. 'Dat kan niet. 'Ik heb maar 1 tante en dat is Gelti Soumaya.' Zeg ik rn blijf nee schudden. 'Nee schat, ik ben ook je tante.' Zegt ze. 'Ik geloof je niet.' Zeg ik eigenwijs en kijk haar koeltjes aan.
'Dus je moeder en ik hadden altijd ruzie. We haatte elkaar gewoon. Iedereen zag het gewoon.' Zegt ze en lacht. 'Waarom dan? Waarom vertelde mijn moeder dan niets over jou?' Vraag ik haar. 'Nou, omdat ik echt een gevaar voor jullie ben.' Zegt ze en wijst naar de stoel en hoe ik eraan ben vastgebonden.
'Wat is er allemaal gebeurd.' Vraag ik haar. 'Wist je dat je een 2e oom had?' Vraagt ze mij. Ik schud nee. 'Nou die heb je wel.' Zegt ze. 'Waar is hij dan?' Vraag ik haar. 'Uhmm.. hoe zeg ik dit? Hij is dood.' Zegt ze koeltjes alsof het niets is dat haar broer dood is.
Mijn mond valt open. 'Jaa en weetje door wie? Door mij! Maar raad eens door wie nog meer! Jou ook Soufian!' Zegt ze opgewonden. Ik blijf haar en Dalila met open mond aankijken. 'Mama genoeg.' Zegt Dalila. 'STIL DALILA!' Zegt ze. Dalila loopt de kamer uit.
'Ik kan dit gewoon niet geloven.' Zeg ik. 'Wacht, ik wist dat je dit zou zeggen.' Zegt ze en haalt er een doos bij. Ze doet de doos open en haalt allemaal foto's eruit. 'Zie je dit?' Zegt ze en laat een familie foto zien. 'Kijk daar ben ik naast Romaisa en Soumaya. En die 2 mannen zijn Soufian zoals je ziet en die ander is Faissal.' Zegt ze. En inderdaad. Ik zie mijn grootouders op de foto en mijn oom en tante. En ik zie Jihane er echt op staan.
'W..waarom doe je dit dan?' Vraag ik haar met een brok in mijn keel. Ik voel tranen omhoog komen. 'Dit? Dit alles komt door jou moeder!' Zegt ze en laat al haar blauwe plekken zien. 'NEE MIJN MOEDER ZOU ZOIETS NOOIT DOEN!' Terwijl de tranen er allemaal uit springen.
Ze begint gemeen te lachen. 'Schei uit toch. Je moeder is in iedereen ogen de engel, maar ik heb haar allang door schat!' Zegt ze gemeen. 'Wat wil je hiermee bereiken?' Vraag ik haar en kijk haar vies aan terwijl de tranen over mijn wang stromen.
'Ik wil wraak op je moeder. Je moeder weet dat je bij mij bent, maar weet niet waar ik ben.' Zegt ze. Jihane begint mijn kant op te lopen en begint me te slaan. 'AAHHHH!' Ik gil alles eruit tot ik zwart zie.
Romaisa's perspectiefn!
'NEEE WAAROM?!' Schreeuw ik en gooi de telefoon tegen de muur aan. 'HEY MIJN TELEFOON!' Zegt Jaouad boos. 'Jaouad homo! Hier hebben we geen kk tijd voor!' Zegt zijn vrouw en geeft hem een stoot. Ik zie hoe Amine begint te stressen en Damin zijn kaak begint strakker te worden. Hij loopt mijn kant op, omdat ik begin te huilen.
'Mama het komt allemaal goed. We vinden haar wel.' Zegt hij. 'Begin Soufian en derest te bellen Jaouad. WE MOETEN MIJN DOCHTER VINDEN!' Schreeuwt Amine boos en slaat een vuist tegen de muur aan. 'Waarom Jihane! Waarom doe je me precies dit nu aan.' Zeg ik huilend en wurm me in mijn zoons armen. 'Ma.' Zegt Damin dan. 'Ja.' Zeg ik en kijk hem aan. Hij veegt mijn tranen weg. 'Ik wil dit niet vragen, maar wie is Jihane?' Vraagt hij mij.
Samirs perspectief
Djenna reageert niet op mijn berichtjes en ik begin me zorgen te maken. Meestal reageert ze wel, maar nu niet. Is ze boos op me? Heb ik iets verkeerds gezegd? Ik begrijp het gewoon niet. Ik ga op de bank liggen en staar het plafond aan. Mijn gedachtes zitten ver. Ze zitten bij Djenna. Ik wil haar zo graag de mijnes maken, maar ze praat al met Farid.
Ik vertrouw die gast niet. Ik weet niet waarom, maar ik vertrouw hem gewoon niet. Hij is geen goed persoon voor Djenna. Ze verdient beter.
Ik begin me langzamer aan meer zorgen te maken om haar en bel Rania. Rania is haar beste vriendin, dus die moet wel weten waar Djenna is.
'Hey Samir?' Zegt ze verwarrend. 'Ja sorry dat ik je stoor, maar heb je iets van Djenna gehoord? Ik maak me zorgen. Ik heb haar al een tijdje niet gesproken.' Zeg ik dan snel. 'Uhm... z..ze is ontvoerd Samir.' Zegt ze. Ja die woorden begint mijn hart razend snel te kloppen.
Ik hang meteen op en spring van de bank af. Ik ren naar mijn schoenen en jas. Ik doe ze heel snel aan en ren de deur uit. Ik ren naar mijn auto en rijd meteen met volle gas weg.
JE LEEST
Lost
ActionGelief eerst 'Vergeet mij!' Lezen. Dit is een deel 2 ervan. 'Ik word gek gemaakt. Gek gemaakt door alle leugens om me heen. Alle slangen die me keer op keer pijn doen door je te bijten met hun scherpe tanden. Vertrouwen? Nee kan ik niet meer. Liefde...