Fantasy Burst Online [ HIATUS ]

|| 8 ||[Revised]

Chapter Eight: Passenger Seat

Steven's POV

Hindi ako makapaniwala na natapos agad ang 2 weeks stay ko dito sa US. Napakabilis ng oras, a t first magagalit pa ako na ewan because I thought magiging boring ang stay ko rito, but then nagbago lahat ng iniisip ko ng makilala ko ang babaeng yun.

Everything she did actually shakes my body electrifying me, sending a million volts of electricity throughout my bloodstream, making me happy, making me smile na ibang iba sa mga ngiting kagaya ng dati.

We became good friends, at kitang kita ko rin na kilalang kilala na niya ako though 2 weeks pa lang tong friendship namin.

There was really a part of me na nagsasabing na meet ko na siya dati, pero pinupush ko ang utak ko para alalahanin kung na meet ko na siya before at nabibigo ng paulit ulit. As in wala akong maalala, except dun sa pagkikita namin sa office ni dad.

Two weeks of playing a game, two weeks of fun, two weeks... Two weeks of relaxation and enjoyment na ngayon ay tapos na. Hindi ko na rin namalayan na Sunday na pala kahapon, and that it was the closing ceremony for the beta.

Lahat ng mga data na nakolekta mula sa ginanap na testing ay gagamitin to improve the game bago ang main launching nito na hindi pa binibigyan ni dad ng date.

Today is Monday, the start of another week at ang simula ng isang linggong walang Christa sa umaga. Oh well, dapat na akong masanay na hindi siya kasama, lalo pa nga at hindi ko rin alam kung saan talaga nakatira si Christa. Tinanong ko pa nga ang kapatid niyang si Tristan kung saan nag-aaral si Christa pero sabi niya, It'll be a surprise daw.

Saglit na napasandal ako sa upuan habang unti unting umaangat ang eroplano at papatake off na pabalik ng pilipinas.

Pagkatapos ng halos dalawang linggong absent sa eskwelahan at malayo sa kapatid ko ay saka ko lang ngayon,naramdaman ang lungkot at kaunting panghihinayang.

Yep, I enjoyed every part of my two week vacation at hindi ko rin naman maiwasang hindi magtampo sapagkat konting oras lang rin ang inilagi ko roon, dahil sa two weeks lang rin ang testing, but hindi ko rin namang maiwasang mamiss ang makulit, at super cute kong kapatid na si Ash.

Kami lang talagang dalawa ang magkasama sa bahay because our parents were away from us due to their busy working schedules na hindi ko na rin isisisi pa sa kanilang dalawa, lalo pa at sasabihin lang din naman nila na "Were doing this for the two of you, son"

Napabuntong hininga na lang ako sa mga naiisip ko at nagdesisyong magpahinga na lang muna at mukhang matagal tagal pa ang biyahe ko.

Sinuot ko ang headphones ko at saka isinandal ang ulo sa bintana ng eroplanong malapit sa pwesto ko sabay ng pagpikit ng mga mata ko until I slowly fell asleep.

----

"Arriving to our destination point, please do not forget to fasten your seatbelts. Thank you for your cooperation, Goodday" A few hours ago, nagising na lang ako sa announcement na narinig at agad na umayos ng pagkakaupo sa pwesto ko, a yawn escaping my lips afterwards.

Maya maya lang ay nakalapag na nga sa airport ang eroplano at unti unti nang nagsisilabasan ang mga pasahero including me myself. Hindi na ako nagpahatid sa eroplano ni dad at ayokong abalahin pa siya tungkol don.