Assassin's highschool

Julian

Gymles. Voor velen een verschrikking, voor sommigen het leukste deel van school. Maar de 12 minuten loop vond niemand leuk.

Ik rende op mijn gemak mijn 9de rondje. Ik merkte dat er nu veel mensen afhaakten. Ik wist niet hoelang we precies aan het rennen waren maar ik gokte zo'n 10 minuten. Ik liep helemaal voorop en had sommige mensen al vijf keer ingehaald.

Ik wierp een blik op de mensen die waren afgehaakt, deze mensen hadden een enorm slechte conditie en totaal geen doorzettingsvermogen. Ze zouden het nooit overleven in mijn wereld. Maar dit is mijn wereld niet. Hier kan je gewoon een slechte conditie en totaal geen doorzettingsvermogen hebben zonder dat het ook maar iets uitmaakte.

Een jongen die best ver voorop rende, ging lopen. Hij was veel te snel begonnen en dat merkte hij nu. Hij keek me bewonderend achterna toen ik hem inhaalde.

10 rondjes.
11 rondjes.

De lerares floot. De 12 minuten waren voorbij. Mensen liepen uitgeput en zwaar hijgend naar de kant. Ik liep op mijn gemak achter ze aan.

Ik ga niet zeggen dat ik niet buiten adem was maar ik kon dit makkelijk aan. Ik liep elke dag hard en ik was er erg goed in.

De lerares keek me bewonderend aan. 'Zit je op hardlopen Avalynn?' vroeg ze nieuwsgierig.

'Zoiets, ja', mompelde ik.

'Indrukwekkend Avalynn', ik moet moeite doen om degene achter me geen klap te geven en draai me langzaam om.

Achter me staat Julian. Hij is helemaal bezweet en hijgt nog na. Zijn prestatie was ook best indrukwekkend, ik had hem maar twee keer ingehaald.

'Wat?' snauwde ik.

Hij stak zijn handen in de lucht en zette een stap achteruit terwijl hij een onschuldig gezicht opzette. 'Rustig schatje, ik wilde alleen maar vragen of je mee naar de club gaat vanavond.'

Ik zette een stap naar hem toe en pakte de voorkant van zijn shirt vast. Ik trok hem naar beneden tot we op gelijke ooghoogte waren.

'Als je mij nog één keer schatje noemt, breek ik je neus', fluisterde ik dreigend.

Hij schrok van mijn reactie maar toverde snel weer een arrogante grijns op zijn gezicht. Hij probeerde me uit te dagen.

'Sorry liefje, maar ga je nou mee of niet?' vroeg hij zo onschuldig mogelijk.

Ik liet hem geërgerd los en beende weg.

'Ik neem aan dat dat een "ja" is?' riep hij me nog achterna.

Ik maakte een niet zo netjes handgebaar naar achteren zonder me om te draaien en liep de gymzaal uit.

Ik nam een slok uit mijn waterfles toen Jennifer ook de kleedkamer binnen kwam.

'Hoe is het mogelijk dat jij zo goed kan rennen?' vroeg ze me verbaasd.

Ik haalde mijn schouders op. 'Ik loop hard.'

'Dat merk ik', ze schudde haar hoofd alsof ze het nog steeds niet kon geloven.

'Wat vroeg Julian?'

Ik keek haar verstoord aan.

'Wat? Ik ben gewoon nieuwsgierig.'

'Hij vroeg of ik mee wilde naar de club', zei ik geërgerd.

'Je bent het eerste meisje dat een middelvinger naar Julian op heeft gestoken voordat hij met haar naar bed is geweest, weet je.'

Ik rolde mijn ogen. 'Ik heb geen zin om het over die sukkel te hebben.'