Cafuné ☽ park jimin

☀ 1.8 promise

Medya;Lauv-The story never ends

Merhabalaar! Çok beklettim,affınıza sığınıyorum,yorumlarınız benim için çok önemli! 

At kuyruğu yaptığım saçlarımdan bir kısmını kulağımın arkasına bırakırken ordaki kesiği parmak ucuyla okşadı.Hiçbir şey yokmuş gibi davranıyordu ve bana yaşattığı her şey için ona olan nefretimi yüze katlıyordu.Belimin iç kısmına giren sancıyla onu önleyemediğim için kafamı hafifçe çekmeye çalıştım.

"Bu dünyadaki hiçbir şey,senin aşağılık bir katil olduğun gerçeğini değiştiremez.O leş ellerinle bana dokunma."

Elini ani bir şekilde çektiğinde dudaklarını dişleyerek önüne döndü.Direksiyonu iki eliyle tutup dirseklerinin 180 derecelik açıyla dümdüz durmasını sağlayıp dudağını kanatana kadar ısırdı.Başımı hafifçe kaldırıp yüzüne baktığımda yoldaki ışıkların tamamının onun gözlerinde toplandığını gördüm.Yaşlarla dolmuş gözlerinde.Isırarak kanattığı alt dudağının titreyişini gizlemek için dişini daha güçlü bastırıyordu.Kilitlediği çenesini gevşetirken ağzında bir şeyler geveleyerek açtığı cama yüzünü döndü.

"Belki de sen haklıydın,sana hiç aşık olmamam gerekirdi."

Hatırladığım son şey kurduğu cümlenin kalbimin içini delip geçen bir ok gibi oraya saplanmış olmasıydı,ne zaman bayıldığımı hatırlamıyordum.Fazla acıyı iyileştirmeye yetersiz kalan beynim kendini devre dışı bırakmış olmalıydı ki şu an arabanın motor sesi de dahil hiçbir ses duymadan kaybettiğim benliğimi bulmaya ve tonlarcaymış gibi gelen göz kapaklarımı kaldırmaya çalışıyordum.Zihnimden önce bacaklarım ayılmış olacak ki kıpırdandım ve arabanın kapısının açılmasıyla aşağı indim.Kendimi pis bir sudan çıkarmış da oksijene kavuşacakmış gibi arabadan attığımda,bacaklarımdaki müthiş ağrı beni ruhsal olarak bitik bir hale getirmişti.Üzerimdeki şoku atmak için şiddetle çabalarken çevredeki ağaçlara ve ahşap eve hayretler içinde bakmayı sürdürüyordum.Bir yandan aldığım darbelerin sızlamalarını bastırmaya çalışırken,tanıdığım bir kaç detayla yeri tamamen kavradım.

"Beni buraya getirdiğine inanmıyorum!"

Öfkeyle üzerine yürüyüp uyuduğum için dinlendiğini düşündüğüm bedenimdeki son güçle ona yumruk atmak için elimi kaldırdığımda, yumruğumu havada yakalayıp parmaklarını elimin etrafına doladığında diğer elimle vurmaya kalkıştım,Jiminse mükemmel bir sakinlikle diğer elime de aynısını yaptığında deli gibi çırpınmaya başladım.Sinirden kudurmak üzereydim ve attığım tekmelerden kaçınıp boşluğa gelmemi sağladığında gırtlağımı yakan bir şekilde adını söylediğimde iki yumruğumu da bırakıp bir adım geri çekildi.

"Senden nefret ediyorum Park Jimin! Senden iğreniyorum!-- "

"Yeter Haneul! Senin siktiğim iç sesini bastırmak için söylediğin yalanlarını daha fazla dinlemeyeceğim! Çocukluk yapmayı kes.Ne istediğini söyle! Bana vurmak mı istiyorsun? Rahatlayacaksan vurabilirsin-"

Dizkapağının arkasına ters bir tekme geçirdiğimde bir saniyeliğine bükülüp ardından hiçbir şey olmamış gibi doğruldu.Göğsünü kabartıp dümdüz karşıya bakarken beni daha da kızdırdığının farkında mıydı bilmiyordum.Öfkemi alamayarak omzuna elimi yumruk yapıp tersiyle bir kez vurduğumda sallanan kirpiklerine rağmen dik durmaya çalışıyordu.Kabulleniyor olması onu cezalandırmamı manasız kılıyordu.