Dziewczyna o imieniu Nicole. Ma 15 lat. Posiada brązowe włosy sięgające do łopatek i również brązowe oczy . Od dziecka jeździ konno . Nikole jest właścicielką myszatego wałacha ,który nazywa się Night Moon . Jej rodzice są bardzo sławni w jeździ...
-Tak? - Widziałaś to zajście na hali ? - Yymn szczerze ? To tak. Nie chciałam ci mówić wszystkiego bo myślałam,że się wkurzysz na mnie ale ja znalazłam się tam tylko przez przypadek. - Rozumiem . Nie chcę żebyś myślała, że się z ciebie śmieje. Nie jestem taki naprawdę. Christen ma fioła na punkcie złośliwości. Jest zazdrosna o wszystko ale często jest naprawdę miła. W jego głosie można było to stwierdzić ,że kłamie. - Jakoś przeżyje. - Ale jest jeszcze jedna rzecz o której muszę ci powiedzieć. Podniosłam na niego wzrok .
- Christen jest moją dziewczyną... Nie wiem czemu mi to powiedział . Czy oczekiwał ze będę z nim chodzić? Aż to jest śmieszne. Musiałam się powstrzymać żeby nie wybuchnąć śmiechem.
- No spoko -powiedziałam mówiąc jak najbardziej normalnym i spokojnym tonem - Nie jesteś na mnie zła? - Ahahaha czemu mam być na Ciebie zła. W końcu to twoje życie. Nie mam prawa się w nie wtrącać. -No Christen jest szczęściarą powiem ci - powiedziałam pół żartem . - Heh,dzięki. -Ale nie myśl sobie ze ja polubię. Po chwili wyjechaliśmy zza szosy i skręciliśmy w leśną ścieżkę. Konie rytmicznie kłusowały. Słychać było śpiew ptaków i skrzypienie skóry na siodłach. -Ale tu pięknie. -Tak, to moje ulubione miejsce na tereny. O której twoi rodzice będą w domu ? - Mama jest w mieście a tata na zawodach za granicą. Mama mówiła że wróci około 17 . - Tak długo? - No niestety ma też prace (jej matka pracowła również jako osoba,która pomaga ludziom z końmi.Można nazwać że jest taką jakby zaklinaczką.) i musi kupić różne rzeczy dla koni . -A ok - A czemu pytasz ? - No bo w sumie jak by musiała tam zostać dłużej czy coś to możesz,zostać tu u nas ile chcesz. - Naprawdę mi miło i dziękuję ale raczej wrócę do domu. -Spoko -Za chwilę będziemy na łąkach potem będzie taka znowu ścieżka i tam będą lasy ,pagórki , wąwozy a nawet strumyki . -Ale fajnie John dziwnie się zachowywał. Ciągle się za siebie oglądał mimo,że jechaliśmy we dwójkę.Zaczęłam się bać.Znowu. Ale zawsze jest tak,że się czegoś boje a wychodzi na to,że nie ma czego .Przyjęłam sytuacje,że wszystko jest okej.
*Chwile potem* - Ej ! -szepnął Jacob -Co jest? - Uważaj - chłopak znowu się obejrzał za siebie . Zrobiłam to samo . Przeraziłam się gdy zobaczyłam za nami kolejnego konia. Był na nim również jeździec . Osoba ta była bardzo daleko ale można było dostrzec że to mężczyzna na wysokim karnym koniu . Był wyższy co najmniej o 3 głowy. - Kto to ?! - Cicho !... nie wiem właśnie się tego najbardziej boje. Słuchaj może to dziwnie wyglądało ale cały czas się oglądałem za siebie . Już od około godziny ten koleś za nami jedzie . On nas śledzi! Musimy uciekać, słuchaj jak by on nas dogoni to nie mamy z nim szans. A jesteśmy zbyt daleko aby wołać o pomoc .Tu są pustkowia. Ten koń jest bardzo silny to widać nawet z daleka . Boże co ja narobiłem już jest pewne ,że zginiemy. Tylko słuchałam Jacoba. Mój mózg pracował na pełnych obrotach.Co by tu zrobić... czasu było coraz mniej. - Już wiem ! - daleko jeszcze do tego toru ? -Nie,już prawie wyjedziemy z lasu zaraz będzie strumyk i łąki a potem ścieżka i tam ten tor. - Dobra nie mamy czasu.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ruszyliśmy galopem obejrzałam się za siebie . O nie ... ten facet zaczą też galopować - Jacob !- wrzasnęłam. Chłopak obejrzał się a jego grzywka falowała na wietrze. W jego oczach było widać przerażenie i strach. - Szybciej do łąk jeszcze spory kawałek ! Nie możemy pozwolić na to aby nas dogonił. Poganialiśmy konie. Tajemniczy jeździec nie był na tyle blisko aby nas dogonić ale w każdej chwili mogło się tak stać. Może wydawało mu się że my go nie widzimy? W każdym bądź razie bałam się jak nigdy. Przeczuwałam,że chłopak nie widział tego gościa pierwszy raz . Wodze fruwały a konie dyszały i co chwila parskały .Czułam się jak w jakimś dramacie. Obawiałam się najgorszego... po chwili moje słowa się sprawdziły. Moon zaczą słabnąć.
Kolejny rozdział...ogarniacie,że to dalej 1 dzień xd bo on się jeszcze nie skończył XD No dobra mam nadzieje że się podoba trzymajcie kciuki za Jacoba i Nicol <3 Miłego czytania życzę. Gwiazdki i komki mile widziane. Jak widzicie jakiś błąd w rozdziale to nie bać się tylko pisać najwyżej je poprawie . ❤
