Disgrasyada

Chapter4

Lumabas ni si Grasya ng silid nito.Tinungo niya ang kanyang kuwarto para ayusin ang sarili.Pagkalipas ng tatlumpong-minuto ay sakay na siya ng pink and white scooter niya patungo sa isang flower shop na pag-aari niya mismo--ang Flower Bloom.She was a flower lovers too kaya napili niyang magtayo ng flower shop na namana niya sa kanyang ina.

"Hi,ma'am," magalang na bati sa kanya ng kanyang florist.
"Napadalaw ka po,Ma'am.Okay,lang maman po ang flower shop," patuloy nito habang sinusundan siya nito patungo sa may mini office niya.

"I need flowers," sabi niya rito.

"Why?May namatay ka---Ma'am sorry po." Putol na sabi ng babae ng dumilim ang kanyang mukha.

Mabilis siyang nagtungo sa kanyang opisina habang ginagawan siya nito ng malaking pumpon ng bulalak na iaalay ni Zen sa yumao nitong kasintahan.

Napapailing na dinampot niya ang isang red roses at inamoy-amoy iyon.Hindi naman siya agresibong tao pero kakaiba ang Attorney na amo niya.Masyado itong seryoso.

Sa panahon ngayon ay hindi na uso ang move-on.But to look at it his boss is deeply inlove with her ex-girlfriend.Nagluluksa na animo end of the world na.Maybe she put more a little bit push.

Ipalala niya rito na ang isang patay na ay hindi na maari pang bumalik.But how is she going to do that kung hindi naman willing na bumangon ang kanyang amo.To much depression.

"Ma'am,the flowers are ready," untag ng kanyang florist nang mapansing tulala siya sa kawalan.

"Oh!Thanks.Just put there.So,kumusta ang shop?" tanong niya rito.

"Wala naman po'ng problema.I suggest,we need a delivery man para puwede na po tayong mag-take nang orders sa pamamagitan ng online.Yun na po ang uso ngayon," suggestion nito.

"Sure.I will let you handle that," nakangiti niyang sabi.
"I need to go.Just call me if anything crop up.Thanks," saka dinampot ang bulaklak at tinungo ang kinakaparadahan ng kanyang motorbike.

Habang lulan siya nito ay may isang insektong pumasok mula sa loob ng kanyang helmet at sa hindi inaasahan ay bumangga ang kanyang motorsiklo at tumama iyon sa isang poste.Hindi naman ganun kalakas ang impak pero nakaramdam siya ng kakaiba.

Tinulungan siya ng mga taong nakakakita sa kanya at inalalayan sa isang tabi.Nagpasalamat siya sa mga ito pagkalipas ng ilang minuto na pagdulog at pag-aasikaso sa kanya.It's weird.Something really weird.

"Okay,kana ba,Miss," tanong ng babae sa kanya habang inaalalayan siya nitong tumayo.

"Salamat,I'm fine," ngiti niya sa babae.
"Malayo sa bituka yung galos ko,"pabiro niyang sabi.

"Malayo pa sa bituka sa ngayon baka sa susunod mapuruhan ka na.Kaya konting ingat lang,ha?" Biro din nang babaeng tumulong sa kanya.

Nagpaalam na sila sa isat'isa bago niya nilinisan ang lugar.Ilang minuto rin niyang nilakbay ang daan patungo sa bahay ng kanyang amo.Dahan-dahan niyang tinanggal ang suot na helmet dahil may galos din din siya sa noo.