thebigreddog: chłopaki, potrzebuję pomocy
flowerboy: ja też, od jakiś dwóch lat :-)
❁
luke poznaje michaela i całkiem nieświadomie zaczyna się z nim zaprzyjaźniać, aż w końcu postanawiają poznać się trochę lepiej
start; 10.09.17
koniec; 26.10.17
#10...
Luke postanowił przyjść na spotkanie chwilę wcześniej, dlatego już o szesnastej trzydzieści był gotowy do wyjścia. Założył na siebie czarne jeansy, lawendową koszulkę i czarną bluzę. Po raz ostatni przejrzał się w lustrze i wyszedł z domu, nawet nie żegnając się z rodzicami.
Drogę do kawiarni pokonał w kilka minut, co chwila sprawdzając godzinę na telefonie. W końcu dostrzegł znajomy szyld i przyspieszył nieco kroku, przekraczając drzwi budynku. Dzwoneczek nad nimi cicho zadzwonił, informując o przybyciu kolejnego klienta.
Zza lady wyłoniła się czupryna różowych włosów należących do Michaela. Chłopak nieco zdziwił się, widząc Luke'a, ale natychmiast odłożył kubek i podszedł do blondyna, wycierając ręce w spodnie.
–Cześć kochanie – mruknął, łącząc ze sobą ich wargi. Jego usta smakowały jak kawa i odrobina karmelu – Nie spodziewałem się, że będziesz tak szybko – wyszeptał, zakładając mu za ucho niesforny kosmyk włosów.
–Tak, tamten mi się już znudził – podrapał się po karku. – Daj mi chwilę, przebiorę się i możemy iść – mruknął Michael, wskazując na koszulkę z logiem firmy, którą miał na sobie.
–Nie musisz się spieszyć, przecież kończysz zmianę za piętnaście minut.
–Nah, w porządku, najwyżej wyjdę wcześniej – odparł i już miał udać się w stronę zaplecza, gdy wpadł na czyjś całkiem umięśniony tors.
–Więc to jest ten chłopak, dla którego wychodzisz godzinę wcześniej z pracy? – zapytał mężczyzna, uśmiechając się.
–Tak – Mike mimowolnie się zarumienił, łapiąc blondyna za rękę. – Luke, to jest mój szef Ashton. Ash, to jest mój...
–Chłopak – uśmiechnął się chłopiec.
–Tak, właśnie, to jest mój chłopak Luke – poprawił się, uśmiechając się jak głupi. W końcu chłopiec nazwał go swoim chłopakiem.
–Miło mi cię poznać – Ashton wyciągnął swoją dużą dłoń w kierunku Hemmingsa, a ten chwycił ją w swoją mniejszą, lekko potrząsając.
–Mi pana również.
–Dobrze gołąbeczki, nie będę was już dłużej zatrzymywał – mruknął Irwin, zerkając na ekran swojego telefonu, na którym pojawiła się wiadomość od Caluma.
16:51, od Cally Tatusiu, kiedy wrócisz? Tęsknię ;(
16:52, do Cally niedługo wracam, skarbie xx
Ashton szybko wystukał odpowiedź, żegnając się z chłopcami.
–Miłej randki – rzucił tylko i ruszył na zaplecze, chwytając klucz od kawiarni. –Dzisiaj zamknę wcześniej – wyjaśnił, widząc na sobie pytający wzrok Michaela, który zdążył już zmienić koszulkę.
❁
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
