Chapter 3

76.1K 1.6K 25
                                    

Chapter 3

ANGELA

"Ok ka lang ba baby?"

"Yes mommy."

Briana smiled at me, "Don't worry A. He's fine now medyo nagpanic lang ako."

Ngumiti ako ng tipid sa kaniya,"Thank you, Bri."

"You're always welcome, A." She smiled then rolled her eyes, "Pero talagang ibibili ko ng sampung inhaler si Andrei. Gosh! Idedemanda ko ang nagmanufacture ng sirang inhaler na 'yan!"

Natawa ako sa sinabi niya.

"Anyway nakausap mo na ba siya?"

Umiwas ako ng tingin sa kaniya at ibinaling iyon sa anak ko, "Not yet. Nasa board meeting siya eh."

"Babalik ka ba doon ngayon?"

"Maybe tomorrow, I need to talk to him, I need to ask him why." I said emotionless

ALEXANDER

Bumalik ako sa building na sobrang panghihinayang ang nararamdaman ko. Sinalubong ako ng secretarya ko.

"Sir." tawag nito

"Ready my car. Uuwi na muna ako." I said

Hans handed me a paper, "Sir this is your wife's calling card."

I immediately grab it, I dialled her number pero nakailang dial na ako ay hindi pa rin niya sinasagot ang tawag ko.

'Angela, this is Xander. Please call me if you receive this message.' I texted her then went home. Nang makauwi ako I received a message from her.

'Tomorrow. I'll go to your office.' she replied

I dialled her number, seconds later she answered it.

"Hello." Her angelic voice filled my ears and my heart

I cleared my throat first, "Angela." I said softly, its been 5 years since I last heard her voice

"Why did you call?"

"Can we see each other now?" I asked, gustong-gusto ko na talaga siyang makita at makasama

"I'm sorry, we can't. I have an emergency. I'll hung up now Xan---"

"No!" pagtanggi ko, "Ahm...can we talk a bit more?"

"I'm busy Xander nasa ospital ako." Aniya I know why she's there, inatake sa puso ang biyenan ko, "Besides mag-uusap naman tayo bukas. Bye." She said then ended the call

Nanlulumong ibinaba ko ang cellphone ko. Gusto ko pa siyang makausap at gusto ko na siyang makita. I was so eager to see and hold her.

Kinabukasan, maaga akong pumasok sa opisina at binilinan ko rin ang mga empleyado na kapag dumating ang asawa ko, kahit na ano pang ginagawa ko ay sabihan ako at huwag na huwag na itong paalisin.

Buong araw ko siyang hinintay pero alas-otso na ng gabi ay wala pa rin siya. I heard a knocked at the door, my heart automatically feels agitated

"Come in." Pumasok si Hans

"Is she here already?" I asked

"I'm sorry sir pero wala pa po si Mrs. Montero."

Para akong pinagbagsakan ng langit at lupa, darating pa ba siya? Hanggang kailan ba ko maghihintay? I waited for five years and up until now I'm waiting for her.

"Sige na Hans, mag-ayos ka na at umuwi." sabi ko

"How about you, sir?"

"Mauna ka na." Nang makalabas si Hans ay nagpakawala ako ng buntong-hininga. Inabot ko ang wedding picture namin ni Angela. I can't help but be mesmerize by the beauty of my wife, she's so beautiful and just so perfect.

A knocked disturb me, I know it was just Hans, magpaalam lang siguro kaya hindi ko ito pinansin. My door opened and I heard a soft voice

"Alexander,"

Madali ko siyang binalingan and there I saw my wife. Bigla akong napatayo, "Angela!" di makapaniwalang tawag ko sa pangalan niya, akala ko hindi na siya darating

"Good evening. Sorry kung ngayon lang ako nakarating." Hingi niya ng paumanhin

Madali kong tinawid ang distansiya namin. I hugged her tightly, "I missed you. I missed you so much."

The Hidden Wife (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon