The Hidden Wife (Completed)

Chapter 21

Chapter 21

ANGELA

"How dare you say na ilalayo mo sa akin ang anak ko. Oo, Xander ikaw ang ama niya but he doesn't needs you."

"Of course he needs me I'm his father, may karapatan ako sa kaniya." Tiim bagang sabi niya

"Hindi mo ba talaga ako titigilan, Xander? I want my life back! Noong mga panahong kami lang dalawa ng anak ko!"

"Anak natin, Angela! Natin! F*ck! You hid my son from me, pinalabas niyo pang patay na siya!" Nagulat ako nang bigla niyang suntukin ang manubela, "I want my life back too! I want my family back!"

"Ang pamilya mo ay sina Lara at Sandra, it doesn't include me and my son. I want out of this messy relationship, pagod na ko at ayokong madamay ang anak ko sa gulo."

"Ganun-ganon na lang? Kakalimutan kong may anak tayo dahil ayaw mo na? Angela! May karapatan ako kay Andrei!"

I sighed, alam ko naman 'yon pero gulong-gulo na ko, I know what's right from wrong pero ito ba ang makakabuti para sa anak ko?

"Let me think, Xander. Kahit isang araw lang." I pleaded

Kita ko ang pagtutol sa kaniyang mga mata pero tumango siya, "Call me if you're ready."

"Thank you." I said then jumped off out of his car

Nang makapasok ako sa bahay ay dumiretso ako sa kwarto ng aking anak, I saw him looking at his window, waving his hand.

"Baby what are you doing there?" I asked

"That man is waving at me, mommy. Who is he? He seems sad." He said, tinanaw ko ang tinitignan niya and then I saw Xander

He's your daddy.

I sighed, "You have to take your bath kanina ka pa laro ng laro."

He pouted, "But mommy..."

"No more buts Andrei."

Nagliwanag ang kaniyang mukha, "No more baths?" He asked

Napahilamos ako sa aking mukha ko sa sinabi ng anak ko. "No, I said no more buts not baths."

"Oh!"

"Let's go," binuhat ko siya sabay sarado ng bintana

ALEXANDER

I sighed when Angela closed the window, I finally saw my son and its funny how he looks like me lalo na noong bata pa ako, hinding-hindi maitatangging Montero siya. Hanggang ngayon hindi pa rin nagsi-sink in sa akin na buhay siya. Andrei...that is his name kaya pala ganoon na lang kagalit sa akin si Angela noong tinawag kong gago si Andrei, she almost killed me by her sharp looks at nasampal pa niya ako. Pumasok ako sa kotse at nagmaneho papunta sa aking condo, ayoko munang umuwi sa bahay, it only brings pain dahil wala ang pamilya ko doon.

When I reached my floor, isang away ang nadatnan ko

"D*mn you, Prey! Saan mo ko dadalhin?! You f*cking piece of shit!" Sigaw ni Briana

Buhat-buhat siya ni Prey na parang sakong bigas.

"Will you shut up, woman?! Kapag hindi ka tumigil, I'm gonna make love with you!" Sigaw pabalik ni Prey na hirap na hirap sa pagswipe ng card key dahil kay Briana

"Subukan mo at talagang puputulin ko ang dapat putulin sa'yo!"

Napabuga ako ng hangin then Briana saw me, "Montero tulungan mo ko!" Sabi niya

"Asa ka pa, kaibigan ko 'yan." Ani Prey, "Huwag ka ngang magulo para makapasok na tayo!"

Nilampasan ko na lang sila at hindi pinansin, I swiped my card key at pumasok. Nahiga ako sa sofa, reminiscing the time we spent here.

"Dad will kill me kapag malaman niyang sumama ako sa'yo dito." She said giggling

"Bakit ka naman mapapagalitan? Wala tayong ginagawang masama, hon." Nasa condo kami at nakahiga  ako sa sofa habang nakapatong ang ulo ko sa kaniyang hita

"You know how strict my dad is."

I know, kahit na college na kami pahirapan pa rin ang magpaalam sa tatay niya at halata namang ayaw sa akin ni Tito kulang na lang kasi ipagtabuyan niya ako kapag nasa bahay nila and then one time I talked to him and these are his words: "Hindi ako tututol, I don't want to be a hindrance to my daughter's happiness pero hindi ibig sabihin noon ay gusto kita para sa kaniya. To tell you frankly, I don't like you. Try to hurt her just once, I promise I'll make your life miserable."

And he did, naging miserable ako ng itago at ilayo niya sa akin ang mag-ina ko

"Angela," I called out

"Yes?"

Bumangon ako at iniharap siya sa akin, "After we graduate let's get married." Sabi ko, alam kong masyado pang maaga, 3rd year pa lang kami and we haven't started our careers pero gustong-gusto ko nang umpisahan ang buhay namin, I want to build a family with her, only her.

Tumango siya kapagkuwan ay ngumiti, "Let's get married after our graduation and then we will build our own family."

"With our 7 children?" Nanunudyong tanong ko

"Apat lang! Di ba napag-usapan na natin?" Aniya

Tumawa ako, "Akala ko makakalusot."

Simple lang ang pangarap namin, ang bumuo ng sarili naming pamilya. Bakit ang hirap-hirap makamit iyon?